θα έφερνε την καταλλαγή των πνευμάτων στη βρετανική κοινωνία και θα επέτρεπε την έγκριση μιας συμφωνίας με ευρεία διακομματική συνεννόηση. Ενάμιση μήνα μετά το αποδεικνύεται αποτέλεσμα υπήρξε ακριβώς το αντίθετο.
Πρωταγωνιστής της ανατροπής αυτής υπήρξε ο Νάιτζελ Φάρατζ, "μοιραίος άνθρωπος" και στο δημοψήφισμα του 2016, ο οποίος, έχοντας εγκαταλείψει την προηγούμενη πολιτική του στέγη, το όλο και πιο ξενοφοβικό πλέον Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UKIP), κατάφερε με το νεότευκτο (δηλ. πρακτικά ανύπαρκτο) κόμμα του Brexit να κατακτήσει τη δημοσκοπική πρωτιά ενόψει των ευρωεκλογών της Πέμπτης, περιορίζοντας τους Συντηρητικούς σε... μονοψήφιο ποσοστό.
Ετοιμάζεται δηλ. να επαναλάβει το κατόρθωμα των ευρωεκλογών του 2014, όταν και πάλι αναδείχθηκε πρώτη δύναμη, υποχρεώνοντας τον τότε πρωθυπουργό Ντέιβιντ Κάμερον να μπεί στην περιπέτεια της επαναδιαπραγμάτευσης με την Ε.Ε. (με τα γνωστά πενιχρά αποτελέσματα) και της διεξαγωγής δημοψηφίσματος, με την κατάληξη που εξέπληξε τους πάντες.
Πολιτικός με ρητορική δεινότητα και ισχυρό κριτήριο, ο Φάρατζ έχει χτυπήσει μια χρυσοφόρο φλέβα, εκφράζοντας την προσκόλληση των Βρετανών στην εθνική τους κυριαρχία και τις πολιτικές τους παραδόσεις - την οποία οι χαοτικοί χειρισμοί κυβέρνησης και αντιπολίτευσης την παρελθούσα τριετία έχουν μετατρέψει σε οργή απέναντι σε ό,τι εισπράττεται ως φαλκίδευση της λαϊκής εντολής.
Απόφοιτος ιδιωτικού σχολείου και πρώην χρηματιστής, ο Φάρατζ έχει καταφέρει παρ' όλα αυτά να προβάλει ως μία φιγούρα "έξω από το κατεστημένο”, που "μιλά όπως ο απλός κόσμος” και επιτίθεται "στο καρτέλ των πολιτικών”.
Μέσα σε μόλις δύο μήνες δημιούργησε μιαν απολύτως προσωποπαγή εκλογική μηχανή, οργανώνοντας διαδικτυακά 100.000 υποστηρικτές (αριθμός εφάμιλλος με αυτόν των μελών του Συντηρητικού Κόμματος), ακολουθώντας σε γενικές γραμμές το πρότυπο των "Πέντε Αστέρων” της Ιταλίας.
Παρά την απουσία επεξεργασμένου προγράμματος και παρά τις καταγγελίες ότι ο άλλοτε χορηγός του UKIP Άαρον Μπανκς εξακολούθησε και μετά το 2016 να χρηματοδοτεί γενναία τις προσωπικές του δαπάνες, ο Φάρατζ καταφέρνει να διεισδύει στο εκλογικό ακροατήριο και των δύο μεγάλων κομμάτων, σφυροκοπώντας το μήνυμα ότι η πολιτική τάξη έχει αποκοπεί από τον λαό και προτίθεται να αναιρέσει την επιλογή του.
Μετά από προσφυγή του πρώην πρωθυπουργού Γκόρντον Μπράουν, η Ανώτατη Εκλογική Επιτροπή θα πραγματοποιήσει σήμερα Τρίτη έρευνα στα οικονομικά του κόμματος του Brexit, καθώς το σύστημα της διαδικτυακής συλλογής ατομικών εισφορών μέχρι το ποσόν των 500 στερλινών, που επιτρέπει η νομοθεσία, είναι αδιαφανές και επιτρέπει αθέμιτες συναλλαγές.
Ο δε εκπρόσωπος του Ευρωκοινοβουλίου στις διαπραγματεύσεις για το Brexit και επικεφαλής της ομάδας των Φιλελευθέρων Γκι Φερχόφστατ υποστηρίζει ανοικτά ότι ο Φάρατζ και οι λοιπές δυνάμεις της λαϊκιστικής δεξιάς στην Ευρώπη στηρίζονται από τον Πούτιν για να υπονομεύσουν την Ε.Ε.
Πρόκειται για επιχειρηματολογία η οποία αποστρέφει το βλέμμα από τα ενδογενή αίτια της ανόδου των λαϊκιστών και τρόπον τινά αντιγράφει την πολεμική των Αμερικανών Δημοκρατικών στον Ντόναλντ Τραμπ – η οποία ελάχιστα απέδωσε.
Η εκτόξευση του κόμματος του Brexit στο 34% της πρόθεσης ψήφου είχε ήδη καταλυτικές επιπτώσεις - πόσω μάλλον που την ίδια στιγμή οι Εργατικοί (με πρόθεση ψήφου στο 15%) χάνουν έδαφος, προς όφελος των ανοικτά ευρωπαϊστών Φιλελεύθερων Δημοκρατών (17%) και των Πρασίνων (11%). Η αντιστροφή της κατάταξης μεταξύ Εργατικών και Φιλελεύθερων Δημοκρατών καταδεικνύει το κόστος της επαμφοτερίζουσας στάσης του Τζέρεμι Κόρμπιν στο ζήτημα του Brexit.
Σε αυτό το κλίμα η προαναγγελία της αποχώρησης της Τερέζα Μέι μετά την επόμενη κοινοβουλευτική ψηφοφορία για τη Συμφωνία Αποχώρησης τον Ιούνιο και η διακοπή των συνομιλιών Εργατικών και Συντηρητικών δημιουργεί ένα τοπίο στο οποίο η συντεταγμένη έξοδος από την Ε.Ε. γίνεται όλο και λιγότερο πιθανή.
Το Brexit ταυτίζεται, για το τμήμα της κοινής γνώμης που το επέλεξε, ολοένα και περισσότερο με το "σκληρό Brexit”, ενώ οι ενιστάμενοι προσχωρούν ολοένα και περισσότερο σε μια λογική αντιστροφής της επιλογής εξόδου.
Διαπραγματευόμενοι με την Μέι, οι Ευρωπαίοι ιθύνοντες είχαν ως κύριο μέλημα το πώς να διαμορφώσουν έναν οδικό χάρτη ο οποίος να μην κινδυνεύει να διαταραχθεί από τυχόν ανάρρηση στην εξουσία του Μπόρις Τζόνσον.
Τώρα ο μεγαλοδελφίνος των Συντηρητικών και πρώην υπουργός Εξωτερικών μοιάζει πιθανότερο από ποτέ να διαδεχθεί την πρωθυπουργό – και μάλιστα σε ένα τοπίο όπου θα πρέπει να πλειοδοτεί σε αντιευρωπαϊσμό προκειμένου να επαναπατρίσει τους ψηφοφόρους που διέρρευσαν προς τον Φάρατζ.
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου