Δεν διορθώνονται οι αμετανόητοι μονομάχοι της πολιτικής αρένας και δεν ορρωδούν προ ουδενός. Δούρειοι ίπποι στις πύλες της πόλης, κονταροχτυπιούνται μέχρι τελικής πτώσεως για τα δανεικά τους ιδανικά. Καθώς συνομολογούν συμβάσεις με τους ίδιους ανάλγητους τοκογλύφους, μοιάζουν σαν...
δυο σταγόνες νερό. Ομογάλακτοι και απαράλλακτοι. Πασχίζουν, δήθεν, να ανατρέψουν το στάτους της Ε.Ε. Κουραφέξαλα. Κομίζουν τάχα μου νέες αντιλήψεις στον δημόσιο βίο. Κολοκύθια στο πάτερο. Αμφότεροι ενδιαφέρονται μόνο για την καρέκλα.
Ομηρικές μάχες διεξάγουν, ώσπου να κατακτήσουν την πολύφερνη Ξούλα –υποκοριστικό της εξουσίας, τα ’χουμε ξαναπεί. Δεν λιμπίστηκαν τα κάλλη και την καρδιά, ούτε τα αισθήματά της. Την προίκα της εποφθαλμιούν. Υπομένουν αγόγγυστα και τη χειρότερη ταπείνωση, προκειμένου να τη βάλουν στο χέρι. Καταφεύγουν δίχως δισταγμό στα πιο χυδαία τερτίπια. Καθυβρίζει ο ένας την οικογένεια του άλλου· τις γυναίκες, τις αδελφές, τους γονείς. Υποτίθεται πως, την Κυριακή, πρυτανεύει κρίσιμη αναμέτρηση για την πορεία της Ευρώπης.
Και για το μέλλον των τοπικών κοινωνιών. Τη γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους. Τους νοιάζει ο υπέρ πάντων αγών για την αναρρίχηση στον θώκο. Οι απερχόμενοι νομίζουν ότι θα τον κερδίσουν με παροχές. Το αλλοτινό σλόγκαν «Τσοβόλα δώσ’ τα όλα» αποδεικνύεται παρωχημένο. Παίζουν τα ρέστα τους. Αντιστρέφουν ώς και την αλληλουχία των αριθμών. Τόσο που χάνεις το μέτρημα.
Ανέκαθεν ο δέκατος τρίτος μισθός ακολουθεί τον δωδέκατο. Και νοείται ολόκληρος. Πληρωνόσουν το μηνιάτικο του Δεκεμβρίου και κατόπιν εισέπραττες το δώρο. Φυσιολογικά πράγματα. Τα καϊνάρια της Κουμουνδούρου, ωστόσο, νοθεύουν την άλγεβρα με άλευρα. Και ιδού τα κωμικοτραγικά αποτελέσματα: Επειτα από την τέταρτη σύνταξη, οι δόλιοι δικαιούχοι περίμεναν πώς και πώς να τους καταβληθεί η πέμπτη. Κακώς. Διότι τούτα τα τετριμμένα συνέβαιναν επί παλαιού, σάπιου και διεφθαρμένου συστήματος. Η πρωτοδεύτερη φορά Αριστερά αλλάζει εκ βάθρων τα πάντα.
Νεφελοβατεί και μας στέλνει αδιάβαστους. Για να χωνέψεις τη λειψή δέκατη τρίτη σύνταξη, τώρα που σφίγγουν οι ζέστες, χρειάζεσαι γαστρεντερολόγους, νευρολόγους, μετεωρολόγους και κάμποσες ακόμα ειδικότητες. Η ενέδρα στήθηκε μαεστρικά, το δόλωμα σπαρταράει στο αγκίστρι, το δόκανο μοιάζει καλά καμουφλαρισμένο, αλλά το πουλί δεν είναι κορόιδο να πιαστεί στην ξόβεργα. Αρπάζει με το ράμφος τα ανεπαρκή ψιχία και κάνει φτερά για άλλες πολιτείες.
Αγχωμένοι οι επιτελείς του Μαξίμου προσφέρουν γενναιόδωρα το ένα δώρο πίσω απ’ τ’ άλλο στον Κούλη –αρνούμαι να αναφέρω επώνυμο, καθότι προληπτικός. Οιοσδήποτε άλλος στη θέση του θα άραζε καμαρωτός στο κλαρί, θα μιλούσε για τα διακυβεύματα της γηραιάς ηπείρου, άντε και για το ανιψούδι του στον στίβο της πρωτεύουσας, και θα ’κανε χαλαρός ταμείο στην κάλπη. Αυτός όμως τρέμει από αγωνία και επιστρέφει τα πεσκέσια στο πολλαπλάσιο. Τον πιάνει κρίση ειλικρίνειας και μαρτυράει τα μυστικά του σχέδια. Επτά μέρες δουλειά και για τις γυναίκες δεκατέσσερις. Δεν διορθώνονται με καμία κυβέρνηση οι προαλειφόμενοι κυβερνήτες μας...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου