Εθισμένοι στην παρακμή...

Η ανεξέλεγκτη και συνάμα τραγική κατάσταση στο ελληνικό μπάσκετ και η διεξαγωγή του τελικού Κυπέλλου ποδοσφαίρου το Σάββατο χωρίς θεατές είναι απλά οι...

δύο τελευταίοι κρίκοι μιας ατελείωτης αλυσίδας που δείχνουν ότι ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός συνιστά ένα από τα πιο παρακμιακά τμήματα της κοινωνίας μας.

Οι… φεουδάρχες, που ελέγχουν τους μεγάλους αθλητικούς συλλόγους, συμπεριφέρονται και πράττουν με βάση το εκάστοτε συμφέρον τους, σε βάρος των υπολοίπων, των αδυνάμων. Ανεξάρτητα από χρώματα (αθλητικά ή πολιτικά) απλώνουν κάθε φορά τα «όπλα» που έχουν στη φαρέτρα τους: παρασκηνιακές κινήσεις, απειλές, εκβιασμούς, βιαιοπραγίες και βεβαίως την ετοιμότητα ενός στρατού οργανωμένων οπαδών, πάντα πρόθυμου να ακολουθήσει τις επιταγές του «αφεντικού», το οποίο προφανώς αγαπά περισσότερο από την ομάδα που ακολουθεί.

Αρκεί τα αφεντικά να μπορούν να ικανοποιήσουν με τον πιο πειστικό τρόπο τα πιο άγρια ένστικτά τους. Μοιάζει με ιστορικό εθισμό που κανείς δεν τόλμησε να ξεκινήσει τη διαδικασία... απεξάρτησης. Δεν είναι πρωτότυπο, λοιπόν, να διαπιστώσουμε πως ο ελληνικός επαγγελματικός αθλητισμός έχει πέσει πολύ χαμηλά. Εκεί βρίσκεται εδώ και πολλά χρόνια, απλά μέρα με τη μέρα ανακαλύπτουμε πως το βαρέλι δεν έχει πάτο.

Είναι προφανές ότι οι ευθύνες βαραίνουν τους πάντες, που χορεύουν στον ρυθμό των πανίσχυρων... φεουδαρχών. Δεν υπάρχουν αθώα θύματα. Οι μικρότερες ομάδες που ψάχνουν πάντοτε στήριξη από τον «μεγάλο», δημοσιογράφοι που σε πολλές περιπτώσεις γίνονται «εργαλεία» προώθησης απόψεων, ακόμα και οι κυβερνήσεις που δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, ανήμπορες να αλλάξουν ριζικά την κατάσταση. Αλλες προσδοκώντας εύνοια και άλλες φοβούμενες το κόστος.

Εχουν γίνει άπειρες συζητήσεις για τους τρόπους αντιμετώπισης των επικίνδυνων φαινομένων. Η κατάληξη είναι ίδια: νόμοι υπάρχουν, αλλά στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται. Οσες ιδέες πήγαν να γίνουν πράξη, αποδείχθηκαν αναποτελεσματικές, ενώ οι πιο υποσχόμενες έμειναν ανεφάρμοστες.

Μία έμεινε μόνο, αλλά κανείς δεν θέλει να πάρει την ευθύνη να την εφαρμόσει. Να μπει «λουκέτο» διαρκείας σε πρωταθλήματα και Κύπελλα. Να μην ολοκληρωθεί το πρωτάθλημα μπάσκετ. Να μη γίνει ο τελικός Κυπέλλου μεθαύριο. Να μην καρπωθούν τα αφεντικά την επιτυχία, μήπως και πληγωθεί λίγο η ματαιοδοξία τους. Ισως τότε να αλλάξει κάτι. Ισως...

efsyn.gr