Το πολιτικό αλλά και παράλληλα εύλογο ερώτημα κάθε σκεπτομένου ανθρώπου είναι αν αυτές οι παροχές, αν η νέα εκδοχή του «Ευκλείδη δώστα όλα» που...
ζούμε εν ημέραις Τσίπρα, μπορεί να ανατρέψει το κλίμα και να ανακόψουν την πορεία προς τον κατήφορο που έχει πάρει από καιρό η κυβέρνηση.
Είναι δύσκολο τώρα πια να πεισθεί ο κόσμος ότι οι προθέσεις των κυβερνητικών είναι αγνές.
Τέσσερα στα πέντε χρόνια τώρα και βιώνουμε την παντελή έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο, με την φτώχεια και την ανέχεια να έχει πλήξει ακόμη και ανθρώπους που είχαν κάνει το κουμάντο τους για μία ώρα ανάγκης.
Είναι δύσκολο όλο αυτό που ζούμε και βιώνουμε να αντιστρέψει τη διάθεση του λαού και να αλλάξει το πολιτικό κλίμα.
Ο κύβος ερρίφθη από καιρό και όσο πιο γρήγορα πάμε στις κάλπες τόσο και λιγότερο θα ήταν το κόστος, αλλά δεν τα υπολόγισαν σωστά.
Κάθε καθυστέρηση δημιουργεί τεράστια προβλήματα και σε μας και κυρίως στην κυβέρνηση.
Άλλωστε υπάρχουν τρία ιστορικά προηγούμενα που μιλούν εύγλωττα και δείχνουν ότι η τακτική των παροχών δεν θε ευνοήσουν ούτε αυτή τη φορά τις κυβερνητικές προσδοκίες...
Ο κ. Τσίπρας μπορεί να διέκοψε την περιοδεία που έκανε προ ημερών και να επέστρεψε εσπευσμένα στην Αθήνα για να ανακοινώσει τις παροχές προς συνταξιούχους και μείωση φόρων. Λογικό. Ο καθένας στη θέση του το ίδιο θα έκανε.
Αλλά εκεί που ήταν έτοιμος να επιδείξει τη «γενναιοδωρία» του και εμείς να ασχολούμαστε μόνο με αυτό,βρεθήκαμε να συζητάμε για τον Πολάκη και τις διακοπές του Αριστερού Πρωθυπουργού μας με την εφοπλιστική θαλαμηγό. Γεγονότα που του χάλασαν τη μόστρα. Ούτε οι Πρέσπες δεν τον τραυμάτισαν τόσο θανάσιμα όσο η βόλτα με το κότερο.
Είναι επίσης λογικό και θεμιτό να κάνει τις σχετικές ανακοινώσεις και εξαγγελίες λίγες μέρες πριν την αναμέτρηση των ευρωεκλογών.
Τα μέτρα, λοιπόν, που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας χωρίζονται σε δύο φάσεις: σε αυτά που θα υλοποιηθούν άμεσα, εντός του έτους και σε εκείνα που δρομολογούνται για το 2020.
Τα μέτρα για το 2020 είναι, περίπου, σαν να μην υπάρχουν καθώς πρόκειται για εξαγγελίες επί των οποίων η αντιπολίτευση δύναται να πλειοδοτήσει και να τα αλλάξει.
Προς άμεση πολιτική και εκλογική κεφαλαιοποίηση είναι η παροχή της μισής σύνταξης, η επαναφορά του ΦΠΑ στην εστίαση στο 13%, συντελεστής στον οποίο μετατάσσονται τα τρόφιμα καθώς και η μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια και στον ηλεκτρισμό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε πρακτική βάση;
•Πρώτον οι συνταξιούχοι θα βάλουν μερικά κατοστάρικα έξτρα στην τσέπη τους. Όσο μεγαλύτερη είναι η σύνταξη, τόσο μικρότερο είναι το όφελος, ωστόσο οι χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 ευρώ, θα δουν για ένα μήνα το εισόδημα τους να διπλασιάζεται.
•Δεύτερον, όλοι θα δουν διαφορά, έστω μικρή, στις τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Το καλάθι της νοικοκυράς θα γίνει ελαφρώς φθηνότερο.
Το αυτό ισχύει και για τους λογαριασμούς ενέργειας.
Σε ετήσια βάση το λαϊκό νοικοκυριό θα εξοικονομήσει ένα ποσό το οποίο ανάλογα με την κατανάλωση που κάνει το νοικοκυριό, μπορεί και να έχει ενδιαφέρον.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι που περιμένουν στην ουρά για αναδρομικά και πολλοί περισσότεροι ιδιώτες που αναμένουν την εξόφληση των υποχρεώσεων του Δημοσίου.
Το πολιτικό ερώτημα είναι αν αυτές οι παροχές μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να ανακόψουν την αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση.
Υπάρχουν τρία ιστορικά προηγούμενα που δεν ευνοούν τις κυβερνητικές προσδοκίες.
•Το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου κάλεσε τον Τσοβόλα να τα δώσει όλα. Έχασε τις εκλογές επειδή, απλώς, το αίτημα ήταν «να φύγουν οι κλέφτες».
•Γενναίες παροχές έκανε και το 2003 ο Κώστας Σημίτης. Έχασε. Είχε έλθει η ώρα του Καραμανλή.
•Γενναιόδωρος ήταν και ο Κώστας Καραμανλής. Και όταν τόλμησε να
ζητήσει μέτρα για να σταματήσει ο κατήφορος της χώρας τον έφαγε
το «λεφτά υπάρχουν».
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα κοινό και στις τρεις περιπτώσεις που λειτουργεί νομοτελειακά και κατευθύνει αμείλικτα τις διαθέσεις των ψηφοφόρων : η κόπωση του εκλογικού σώματος!
Και ναί,ο κόσμος κουράσθηκε. Και ζητά απεγνωσμένα την αλλαγή ή επί το ακριβέστερο του λόγου την εναλλαγή!..
Σωτήρης Τζούμας
ζούμε εν ημέραις Τσίπρα, μπορεί να ανατρέψει το κλίμα και να ανακόψουν την πορεία προς τον κατήφορο που έχει πάρει από καιρό η κυβέρνηση.
Είναι δύσκολο τώρα πια να πεισθεί ο κόσμος ότι οι προθέσεις των κυβερνητικών είναι αγνές.
Τέσσερα στα πέντε χρόνια τώρα και βιώνουμε την παντελή έλλειψη ολοκληρωμένου σχεδίου που θα μας βγάλει από τον λαβύρινθο, με την φτώχεια και την ανέχεια να έχει πλήξει ακόμη και ανθρώπους που είχαν κάνει το κουμάντο τους για μία ώρα ανάγκης.
Είναι δύσκολο όλο αυτό που ζούμε και βιώνουμε να αντιστρέψει τη διάθεση του λαού και να αλλάξει το πολιτικό κλίμα.
Ο κύβος ερρίφθη από καιρό και όσο πιο γρήγορα πάμε στις κάλπες τόσο και λιγότερο θα ήταν το κόστος, αλλά δεν τα υπολόγισαν σωστά.
Κάθε καθυστέρηση δημιουργεί τεράστια προβλήματα και σε μας και κυρίως στην κυβέρνηση.
Άλλωστε υπάρχουν τρία ιστορικά προηγούμενα που μιλούν εύγλωττα και δείχνουν ότι η τακτική των παροχών δεν θε ευνοήσουν ούτε αυτή τη φορά τις κυβερνητικές προσδοκίες...
Ο κ. Τσίπρας μπορεί να διέκοψε την περιοδεία που έκανε προ ημερών και να επέστρεψε εσπευσμένα στην Αθήνα για να ανακοινώσει τις παροχές προς συνταξιούχους και μείωση φόρων. Λογικό. Ο καθένας στη θέση του το ίδιο θα έκανε.
Αλλά εκεί που ήταν έτοιμος να επιδείξει τη «γενναιοδωρία» του και εμείς να ασχολούμαστε μόνο με αυτό,βρεθήκαμε να συζητάμε για τον Πολάκη και τις διακοπές του Αριστερού Πρωθυπουργού μας με την εφοπλιστική θαλαμηγό. Γεγονότα που του χάλασαν τη μόστρα. Ούτε οι Πρέσπες δεν τον τραυμάτισαν τόσο θανάσιμα όσο η βόλτα με το κότερο.
Είναι επίσης λογικό και θεμιτό να κάνει τις σχετικές ανακοινώσεις και εξαγγελίες λίγες μέρες πριν την αναμέτρηση των ευρωεκλογών.
Τα μέτρα, λοιπόν, που ανακοίνωσε ο κ. Τσίπρας χωρίζονται σε δύο φάσεις: σε αυτά που θα υλοποιηθούν άμεσα, εντός του έτους και σε εκείνα που δρομολογούνται για το 2020.
Τα μέτρα για το 2020 είναι, περίπου, σαν να μην υπάρχουν καθώς πρόκειται για εξαγγελίες επί των οποίων η αντιπολίτευση δύναται να πλειοδοτήσει και να τα αλλάξει.
Προς άμεση πολιτική και εκλογική κεφαλαιοποίηση είναι η παροχή της μισής σύνταξης, η επαναφορά του ΦΠΑ στην εστίαση στο 13%, συντελεστής στον οποίο μετατάσσονται τα τρόφιμα καθώς και η μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια και στον ηλεκτρισμό.
Τι σημαίνουν όλα αυτά σε πρακτική βάση;
•Πρώτον οι συνταξιούχοι θα βάλουν μερικά κατοστάρικα έξτρα στην τσέπη τους. Όσο μεγαλύτερη είναι η σύνταξη, τόσο μικρότερο είναι το όφελος, ωστόσο οι χαμηλοσυνταξιούχοι των 500 ευρώ, θα δουν για ένα μήνα το εισόδημα τους να διπλασιάζεται.
•Δεύτερον, όλοι θα δουν διαφορά, έστω μικρή, στις τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ. Το καλάθι της νοικοκυράς θα γίνει ελαφρώς φθηνότερο.
Το αυτό ισχύει και για τους λογαριασμούς ενέργειας.
Σε ετήσια βάση το λαϊκό νοικοκυριό θα εξοικονομήσει ένα ποσό το οποίο ανάλογα με την κατανάλωση που κάνει το νοικοκυριό, μπορεί και να έχει ενδιαφέρον.
Την ίδια στιγμή, βέβαια, υπάρχουν χιλιάδες συνταξιούχοι που περιμένουν στην ουρά για αναδρομικά και πολλοί περισσότεροι ιδιώτες που αναμένουν την εξόφληση των υποχρεώσεων του Δημοσίου.
Το πολιτικό ερώτημα είναι αν αυτές οι παροχές μπορούν να ανατρέψουν τα δεδομένα και να ανακόψουν την αντίστροφη μέτρηση για την κυβέρνηση.
Υπάρχουν τρία ιστορικά προηγούμενα που δεν ευνοούν τις κυβερνητικές προσδοκίες.
•Το 1989 ο Ανδρέας Παπανδρέου κάλεσε τον Τσοβόλα να τα δώσει όλα. Έχασε τις εκλογές επειδή, απλώς, το αίτημα ήταν «να φύγουν οι κλέφτες».
•Γενναίες παροχές έκανε και το 2003 ο Κώστας Σημίτης. Έχασε. Είχε έλθει η ώρα του Καραμανλή.
•Γενναιόδωρος ήταν και ο Κώστας Καραμανλής. Και όταν τόλμησε να
ζητήσει μέτρα για να σταματήσει ο κατήφορος της χώρας τον έφαγε
το «λεφτά υπάρχουν».
Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα κοινό και στις τρεις περιπτώσεις που λειτουργεί νομοτελειακά και κατευθύνει αμείλικτα τις διαθέσεις των ψηφοφόρων : η κόπωση του εκλογικού σώματος!
Και ναί,ο κόσμος κουράσθηκε. Και ζητά απεγνωσμένα την αλλαγή ή επί το ακριβέστερο του λόγου την εναλλαγή!..
Σωτήρης Τζούμας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου