7.4.19

Τι τους κάνει να ακούν τις φήμες;..

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι κινητοποιήσεις των προσφύγων στον σταθμός Λαρίσης και τα Διαβατά είχαν σαν αφορμή τη φήμη (που για πολλοστή φορά κυκλοφόρησε) ότι για...
κάποιο μαγικό λόγο θα ανοίξουν τα σύνορα. Έχει ένα ενδιαφέρον το από ποιον και γιατί διαδόθηκε η φήμη. Αν δηλαδή πρόκειται για υποβολιμαία ενέργεια ή κάποιοι «χάθηκαν στη μετάφραση». Νομίζω όμως ότι έχει πιο μεγάλο ενδιαφέρον το γιατί τόσο πολλοί άνθρωποι πίστεψαν μια φήμη που καταφανώς δεν έστεκε.

Δεν είναι αφελείς

Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες δεν είναι βέβαια αφελείς όπως συχνά παρουσιάζονται στον δημόσιο λόγο στις ευρωπαϊκές χώρες. Μπορεί να μη μιλάνε τη γλώσσα κα να έχουν έλλειμμα πληροφόρησης, αλλά στο ταξίδι τους έχουν συσσωρεύει εμπειρίες ζωής που εμείς τις βλέπουμε μόνο στο σινεμά ή τις διαβάζουμε στα μυθιστορήματα. Επιπλέον, σημαντικός αριθμός ανάμεσα τους είναι πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Κατά συνέπεια, δεν ισχύει για τους πρόσφυγες (όπως άλλωστε για κανέναν ενήλικο) ότι «παρασύρονται εύκολα».

Η απελπισία

Όμως οι πρόσφυγες (όπως άλλωστε και κάθε ενήλικος) μπορούν να μη πάρουν ορθολογικές αποφάσεις όταν βιώνουν καταστάσεις που τους οδηγούν στο αδιέξοδο. Όταν, ας πούμε, ζουν στα στρατόπεδα των νησιών σε συνθήκες εξαθλίωσης. Ή όταν, ας πούμε, απλώς επιβιώνουν σε camp και χώρους φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Κυρίως όμως φτάνουν σε αδιέξοδο όταν δεν έχουν ελπίδα για το μέλλον επειδή το παρόν τους είναι έωλο. Όταν βρίσκονται για μήνες ή και χρόνια εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα (σε μια χώρα που δεν θέλουν και δεν μπορούν να ζήσουν) χωρίς να ξέρουν αν και πότε θα καταφέρουν να φτάσουν στην Ευρώπη. Οι πρόσφυγες ακούν τις ανυπόστατες φήμες γιατί βιώνουν καθημερινά την απελπισία κι αισθάνονται ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Όταν δεν έχεις από τι να πιαστείς, αρκεί ένα εύηχο ψέμα για να σε κινητοποιήσει.

Οι δικαιολογίες

Προφανώς το προσφυγικό είναι από τα πλέον περίπλοκα ζητήματα στο οποίο εμπλέκονται η γεωπολιτική, η παγκόσμια οικονομία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ασφάλεια, η αλληλεγγύη. Προφανώς επίσης δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, ειδικά για μια χώρα σαν την Ελλάδα. Ωστόσο, ούτε η περιπλοκότητα του προβλήματος ούτε η δυσκολία των λύσεων μπορούν να δικαιολογήσουν την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει χιλιάδες άνθρωποι τόσο στην Ελλάδα όσο και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Ούτε υπήρξε, ούτε υπάρχει, ούτε πρόκειται να υπάρξει ποτέ οποιαδήποτε ηθική δικαιολόγηση για την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας...

Γιάννης Αλμπάνης

Δεν υπάρχουν σχόλια: