Το Σάββατο στις 6:00μμ ο Αλέξης Τσίπρας μιλάει στο Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου ο Αλέξης Τσίπρας, στη «συνάντηση για μια προοδευτική συμμαχία στην Ελλάδα και την Ευρώπη». Θα μπορούσε να είναι μια...
τυπική προεκλογική συγκέντρωση ενός κόμματος εξουσίας. Ωστόσο, το μήνυμα που εκπέμπουν κυβερνητικά στελέχη και η έκταση της προπαγάνδισης της εκδήλωσης δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πιο σημαντικό γεγονός.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ως χώρος δεν επελέγη το Τάε Κβον Ντο στο οποίο παραδοσιακά κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις συγκεντρώσεις του, αλλά το μεγαλύτερο γυμναστήριο στο Γαλάτσι -να δούμε, βέβαια, αν θα γεμίσει.
Χωρίς να διατυπώνεται δημοσίως, όλα δείχνουν ότι στο Γαλάτσι το Σάββατο θα σηκωθεί η αυλαία για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ.
Η παλιά συνταγή
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ συγκροτεί μια συμμαχία μακράς πνοής με δυνάμεις που βρίσκονται στα δεξιά του, στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Αντιθέτως, όταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ο Συνασπισμός κινούταν για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωνε συμμαχικούς δεσμούς με τον χώρο στα αριστερά του. Ωστόσο, υπάρχουν δύο ομοιότητες του «τότε» και του «τώρα».
Πρώτον, η συμμαχία γίνεται με μια πανσπερμία κινήσεων που δεν είναι βέβαιο αν εκπροσωπούν κάτι (και τι) στην κοινωνία πέρα από τα μέλη που τις απαρτίζουν. Δεύτερον, η Κουμουνδούρου ακολουθεί τώρα τη «συνταγή Πιτσιόρλα». Ο κ. Πιτσιόρλας είχε επιφορτιστεί από τον τότε πρόεδρο του Συνασπισμού Νίκο Κωνσταντόπουλο να διαμορφώσει του όρους για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η «συνταγή Πιτσιόρλα» συνίσταται στο να παρέχεται «ορατότητα» στις συνιστώσες όποιο και να είναι το μέγεθός τους, καθώς και να μην εμπλέκεται ο μεγάλος εταίρος στους ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις των μικρότερων. Το Σάββατο στο Γαλάτσι μετά τον πρωθυπουργό θα πάρουν τον λόγο οι εκπρόσωποι των κεντροαριστερών κινήσεων, μερικές από τις οποίες ο περισσότερος κόσμος δεν τις έχει ξανακούσει. Με αυτόν τον τρόπο, σχετικά μικρές ομάδες μπαίνουν στο πολιτικό προσκήνιο.
Οι τρεις ωφέλειες
Στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου γνωρίζουν βέβαια τα αριθμητικά δεδομένα των κεντροαριστερών συμμάχων τους. Ωστόσο, «βάζουν όλα τα λεφτά τους στην «προοδευτική συμμαχία» για τρεις λόγους:
Πρώτον, εκτιμούν ότι θα προσποριστούν κάποια εκλογικά οφέλη από τον χώρο του Κέντρου. Οφέλη που είναι, όμως, περιορισμένα μιας και αυτός ο χώρος έχει ήδη συμπιεστεί από τον νέο δικομματισμό.
Δεύτερον, με την κεντροαριστερή συμμαχία ενισχύεται το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι ευρωεκλογές έχουν διλημματικό χαρακτήρα. Από τη μια μεριά οι «προοδευτικές δυνάμεις» και από την άλλη «το μείγμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιά της ΝΔ».
Τρίτον (και μάλλον κυριότερο), η προοδευτική συμμαχία «σπάει», κατά τα κυβερνητικά στελέχη, το λεγόμενο «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», δηλαδή την προσπάθεια της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ να διαμορφώσουν όρους πολιτικής απομόνωσης του κυβερνώντος κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον, έχει συμμάχους (έστω και μικρούς). Κατά συνέπεια, δεν ακούγεται πειστικό το «όλοι εναντίον του Τσίπρα».
Βέβαια, εκλογικές συμμαχίες και πολιτικοί σχεδιασμοί πάντα κρίνονται στην κάλπη.
τυπική προεκλογική συγκέντρωση ενός κόμματος εξουσίας. Ωστόσο, το μήνυμα που εκπέμπουν κυβερνητικά στελέχη και η έκταση της προπαγάνδισης της εκδήλωσης δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε με ένα πιο σημαντικό γεγονός.
Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ως χώρος δεν επελέγη το Τάε Κβον Ντο στο οποίο παραδοσιακά κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ τις συγκεντρώσεις του, αλλά το μεγαλύτερο γυμναστήριο στο Γαλάτσι -να δούμε, βέβαια, αν θα γεμίσει.
Χωρίς να διατυπώνεται δημοσίως, όλα δείχνουν ότι στο Γαλάτσι το Σάββατο θα σηκωθεί η αυλαία για τον νέο ΣΥΡΙΖΑ.
Η παλιά συνταγή
Ο νέος ΣΥΡΙΖΑ συγκροτεί μια συμμαχία μακράς πνοής με δυνάμεις που βρίσκονται στα δεξιά του, στον χώρο της Κεντροαριστεράς. Αντιθέτως, όταν στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας ο Συνασπισμός κινούταν για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωνε συμμαχικούς δεσμούς με τον χώρο στα αριστερά του. Ωστόσο, υπάρχουν δύο ομοιότητες του «τότε» και του «τώρα».
Πρώτον, η συμμαχία γίνεται με μια πανσπερμία κινήσεων που δεν είναι βέβαιο αν εκπροσωπούν κάτι (και τι) στην κοινωνία πέρα από τα μέλη που τις απαρτίζουν. Δεύτερον, η Κουμουνδούρου ακολουθεί τώρα τη «συνταγή Πιτσιόρλα». Ο κ. Πιτσιόρλας είχε επιφορτιστεί από τον τότε πρόεδρο του Συνασπισμού Νίκο Κωνσταντόπουλο να διαμορφώσει του όρους για τη δημιουργία του ΣΥΡΙΖΑ.
Η «συνταγή Πιτσιόρλα» συνίσταται στο να παρέχεται «ορατότητα» στις συνιστώσες όποιο και να είναι το μέγεθός τους, καθώς και να μην εμπλέκεται ο μεγάλος εταίρος στους ανταγωνισμούς και τις συγκρούσεις των μικρότερων. Το Σάββατο στο Γαλάτσι μετά τον πρωθυπουργό θα πάρουν τον λόγο οι εκπρόσωποι των κεντροαριστερών κινήσεων, μερικές από τις οποίες ο περισσότερος κόσμος δεν τις έχει ξανακούσει. Με αυτόν τον τρόπο, σχετικά μικρές ομάδες μπαίνουν στο πολιτικό προσκήνιο.
Οι τρεις ωφέλειες
Στο Μαξίμου και την Κουμουνδούρου γνωρίζουν βέβαια τα αριθμητικά δεδομένα των κεντροαριστερών συμμάχων τους. Ωστόσο, «βάζουν όλα τα λεφτά τους στην «προοδευτική συμμαχία» για τρεις λόγους:
Πρώτον, εκτιμούν ότι θα προσποριστούν κάποια εκλογικά οφέλη από τον χώρο του Κέντρου. Οφέλη που είναι, όμως, περιορισμένα μιας και αυτός ο χώρος έχει ήδη συμπιεστεί από τον νέο δικομματισμό.
Δεύτερον, με την κεντροαριστερή συμμαχία ενισχύεται το επιχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ ότι οι ευρωεκλογές έχουν διλημματικό χαρακτήρα. Από τη μια μεριά οι «προοδευτικές δυνάμεις» και από την άλλη «το μείγμα νεοφιλελευθερισμού και ακροδεξιά της ΝΔ».
Τρίτον (και μάλλον κυριότερο), η προοδευτική συμμαχία «σπάει», κατά τα κυβερνητικά στελέχη, το λεγόμενο «αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο», δηλαδή την προσπάθεια της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ να διαμορφώσουν όρους πολιτικής απομόνωσης του κυβερνώντος κόμματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πλέον, έχει συμμάχους (έστω και μικρούς). Κατά συνέπεια, δεν ακούγεται πειστικό το «όλοι εναντίον του Τσίπρα».
Βέβαια, εκλογικές συμμαχίες και πολιτικοί σχεδιασμοί πάντα κρίνονται στην κάλπη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου