Η Αριστερά στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, σε όλες τις εκφάνσεις της, εδώ και περίπου τρεις δεκαετίες βρίσκεται σε φάση επαναπροσδιορισμού του ρόλου της. Μπορεί οι κοινωνικές αναφορές της να...
παραμένουν ίδιες –η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα–, αλλά ο συσχετισμός δυνάμεων μετά την πτώση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» δημιούργησε ένα ιστορικό πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι με ποια στρατηγική και τακτική, με ποιο άμεσο και μακροπρόθεσμο πρόγραμμα, με ποιους τρόπους και από ποιους δρόμους, με ποιες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες θα εκφράσει τα κοινωνικά στρώματα στα οποία αναφέρεται η Αριστερά. Πώς θα πραγματοποιήσει αυτά που οραματίζεται;
Η σημερινή Αριστερά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι σε κρίση και αναζήτηση. Μόνο σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες σημαντικές συνιστώσες της βρέθηκαν στο κέντρο της πολιτικής σκηνής και πρωταγωνίστησαν – στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η Αριστερά που τόλμησε σε αυτές τις χώρες έχασε την ταυτότητά της. Απλοϊκή προσέγγιση, ασφαλώς.
Ωστόσο, η απουσία της Αριστεράς ως ηγεμονικής δύναμης, η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και η παγκόσμια οικονομική κρίση σφραγίζουν τη σημερινή πραγματικότητα. Με σημαντικότερη πολιτική συνέπεια, δίπλα στην εκρηκτική εξάπλωση της φτώχειας, την άνοδο της Ακροδεξιάς και του φασιστικού κινδύνου. Ο,τι χειρότερο, δηλαδή, θα μπορούσε να συμβεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε χθες μια αλήθεια, αλλά δεν την είπε ολοκληρωμένη. Ο νεοφιλελευθερισμός «είναι αυτός που τρέφει την Ακροδεξιά», τόνισε. Για να ολοκληρωθεί η φράση χρειάζεται να υπογραμμιστεί πως ο νεοφιλελευθερισμός τρέφει την Ακροδεξιά και τον φασισμό εκεί όπου απουσιάζει η Αριστερά.
Το ζητούμενο, επομένως, είναι η Αριστερά. Μια δύναμη που ψάχνεται, που ταλανίζεται από κρίση ταυτότητας, ύστερα από όσα συνέβησαν στον κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Αυτή η Αριστερά που αναζητεί τον νέο ρόλο της, χωρίς να κόψει τις σχέσεις της με το ένδοξο παρελθόν της.
Αυτή η Αριστερά, χωρίς να σβήσει τις ιστορικές, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές στο εσωτερικό της, οφείλει να συνασπιστεί απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό, στην Ακροδεξιά και στον φασισμό. Να αλλάξει τους συσχετισμούς, που θα της επιτρέψουν να οραματίζεται αλλά και να πετυχαίνει τους στόχους της...
efsyn.gr
παραμένουν ίδιες –η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα–, αλλά ο συσχετισμός δυνάμεων μετά την πτώση των καθεστώτων του «υπαρκτού σοσιαλισμού» δημιούργησε ένα ιστορικό πρόβλημα.
Το πρόβλημα είναι με ποια στρατηγική και τακτική, με ποιο άμεσο και μακροπρόθεσμο πρόγραμμα, με ποιους τρόπους και από ποιους δρόμους, με ποιες πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες θα εκφράσει τα κοινωνικά στρώματα στα οποία αναφέρεται η Αριστερά. Πώς θα πραγματοποιήσει αυτά που οραματίζεται;
Η σημερινή Αριστερά στην Ελλάδα και στην Ευρώπη είναι σε κρίση και αναζήτηση. Μόνο σε τρεις ευρωπαϊκές χώρες σημαντικές συνιστώσες της βρέθηκαν στο κέντρο της πολιτικής σκηνής και πρωταγωνίστησαν – στην Ελλάδα, την Ισπανία και την Πορτογαλία. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η Αριστερά που τόλμησε σε αυτές τις χώρες έχασε την ταυτότητά της. Απλοϊκή προσέγγιση, ασφαλώς.
Ωστόσο, η απουσία της Αριστεράς ως ηγεμονικής δύναμης, η κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού και η παγκόσμια οικονομική κρίση σφραγίζουν τη σημερινή πραγματικότητα. Με σημαντικότερη πολιτική συνέπεια, δίπλα στην εκρηκτική εξάπλωση της φτώχειας, την άνοδο της Ακροδεξιάς και του φασιστικού κινδύνου. Ο,τι χειρότερο, δηλαδή, θα μπορούσε να συμβεί.
Ο Αλέξης Τσίπρας είπε χθες μια αλήθεια, αλλά δεν την είπε ολοκληρωμένη. Ο νεοφιλελευθερισμός «είναι αυτός που τρέφει την Ακροδεξιά», τόνισε. Για να ολοκληρωθεί η φράση χρειάζεται να υπογραμμιστεί πως ο νεοφιλελευθερισμός τρέφει την Ακροδεξιά και τον φασισμό εκεί όπου απουσιάζει η Αριστερά.
Το ζητούμενο, επομένως, είναι η Αριστερά. Μια δύναμη που ψάχνεται, που ταλανίζεται από κρίση ταυτότητας, ύστερα από όσα συνέβησαν στον κόσμο στα τέλη της δεκαετίας του 1980. Αυτή η Αριστερά που αναζητεί τον νέο ρόλο της, χωρίς να κόψει τις σχέσεις της με το ένδοξο παρελθόν της.
Αυτή η Αριστερά, χωρίς να σβήσει τις ιστορικές, ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές στο εσωτερικό της, οφείλει να συνασπιστεί απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό, στην Ακροδεξιά και στον φασισμό. Να αλλάξει τους συσχετισμούς, που θα της επιτρέψουν να οραματίζεται αλλά και να πετυχαίνει τους στόχους της...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου