Ο Ρουβίκωνας ανέλαβε την ευθύνη...

...για την παρέμβαση με μπογιές  στο υπουργείο Περιβάλλοντος...

ΒΙΝΤΕΟ

Με ανάρτηση στην αντιεξουσιαστική ιστοσελίδα athens.indymedia η αναρχική ομάδα «Ρουβίκωνας» ανέλαβε την ευθύνη για το πρωινό χτύπημα στο Υπουργείο Περιβάλλοντος. «Επισκεπτόμαστε για δεύτερη φορά το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας μέσα στην ίδια βδομάδα», εξηγούν, «αυτή τη φορά στα κεντρικά του, γιατί...


... η λεηλασία του περιβάλλοντος δεν σταματά στους ΧΥΤΑ, παρά συνεχίζεται με τις εξορύξεις υδρογονανθράκων σε Ήπειρο, Ιόνιο και Κρήτη. Όπως έχουμε ξαναπεί, το περιβάλλον απειλείται σοβαρά από τα συμφέροντα κράτους και κεφαλαίου που θέλουν να "στύψουν και τις πέτρες" για να βγάλουν κέρδος. Για αυτό, το περιβάλλον της Ηπείρου και του Ιονίου «παίζεται» σε παρτίδες μεταξύ ανελέητων εκμεταλλευτών γνήσιων παιδιών του καπιταλισμού, που στο όνομα του κέρδους δε λογαριάζουν τίποτα άλλο»...





»Στην Ήπειρο παίρνουν θέση η ελληνική Energean Oil & Gas και η ισπανική Repsol με κοινοπραξία τους, μεριδίων 40% και 60% αντίστοιχα, για να στήσουν το τεράστιο «άρμεγμα» της γης, σε μία έκταση 4.187 τ. χλμ., περίπου δηλαδή το 3% της ελληνικής επικράτειας, που εμπεριέχονται 10 προστατευόμενες περιοχές Natura, ανάμεσα τους και ο Εθνικός Δρυμός Βίκου-Αώου. Ποιος προστατεύει λοιπόν αυτές τις περιοχές; Ποιος μπορεί να εγγυηθεί για την ασφάλεια των προστατευόμενων και σπάνιων οικοσυστημάτων;

»Σίγουρα όχι ο Μιχάλης Βερροιόπουλος που όταν ερωτήθηκε για τις περιοχές Natura, τις προστατευόμενες από την ΕΕ για την πλούσια βιοποικιλότητα τους, που απειλούνται άμεσα από τις έρευνες και τις εξορύξεις, προσπάθησε με γενικολογίες περί σχεδίων να «υπονομεύσει» τους κινδύνους που κυοφορούν οι έρευνες και οι εξορύξεις. Αντίστοιχα, όταν ερωτήθηκε για τις έρευνες στην Ήπειρο απάντησε πως έρευνες ίδιου τύπου έχουν ξαναγίνει το 1996 και με τις ίδιες γενικολογίες προσπάθησε να καλύψει και το γεγονός ότι κανένας δημόσιος φορέας δεν ενημέρωσε τους κατοίκους των περιοχών που βρίσκονται στο χάρτη των Energean Oil-Repsol για τις έρευνες που επρόκειτο να γίνουν. Όπως γράψαμε και στο προηγούμενο κείμενο μας, το πλαίσιο περιβαλλοντολογικών μελετών που θεσπίστηκε από τον υπουργό περιβάλλοντος, Σταθάκη, για το Ιόνιο, χαρακτηρίζεται από μια δημιουργική ασάφεια που αφήνει χώρο για παρεξηγήσεις, ρίσκα που δεν υπολογίζονται και πολλά ακόμη λάθη τα οποία θα παραβλεφθούν στο όνομα των συμφερόντων. Όμως, με αυτές τις τακτικές υπεκφυγών που χρησιμοποιούν βουλευτές και εκμεταλλευτές απροκάλυπτα, αφήνουν το πεδίο ανοιχτό για τυχόν ατυχήματα.

Παράλληλα, ο Σταθάκης μαζί με τον αναπληρωτή υπουργό Φάμελλο προχωρούν σε χωροταξικές διευθετήσεις που όπως υποστηρίζουν αποβλέπουν στα συμφέροντα της περιοχής της Ηπείρου, ενώ στην πραγματικότητα εξυπηρετούν τα συμφέροντα μεγαλοκεφαλαιούχων και μεγαλοεργολάβων. Σε χωροταξικές διευθετήσεις που θα εξυπηρετούσαν τους κατοίκους σε ένα χώρο όπως η Ήπειρος θα πίστευε κανείς ότι θα έδιναν βάση στην αλιεία και τον τουρισμό, δηλαδή τις δύο βασικές οικονομικές δραστηριότητες των κατοίκων της περιοχής. Ωστόσο, αυτό το σχέδιο έχει 8 προτάσεις για έργα που θα αναλάβουν εταιρείες και εργολάβοι, όπως οι έρευνες για υδρογονάνθρακες και οι εξορύξεις τους, οδικό δίκτυο για τη διευκόλυνση λειτουργείας των εργοταξίων κλπ. Αντίθετα, οι προτάσεις για τον τουρισμό είναι μόλις 2 και για την αλιεία 1.

Φαίνεται, λοιπόν, για άλλη μία φορά το αχόρταγο πρόσωπο του καπιταλισμού που αντί να ενισχύσει τις ήδη υπάρχουσες δραστηριότητες που παρέχουν εισόδημα στους κατοίκους, όπως σε αυτή την περίπτωση η αλιεία και ο τουρισμός, ενισχύει τις κερδοσκοπικές φιλοδοξίες των αφεντικών, όπως το ιταλικό παράρτημα της Edison International Holding. Όλα αυτά για να πραγματοποιηθεί το καλοσχεδιασμένο πλάνο για διακρατικούς αγωγούς όπως ο ΠΟΣΕΙΔΩΝ ή ο Διαανδριατικός Αγωγός Φυσικού Αερίου (TAP) που θα μεταφέρουν φυσικό αέριο μεταξύ Ευρωπαϊκών και μη χωρών. Καταλαβαίνει κανείς ότι όλο αυτό το πλάνο δεν είναι παρά άλλη μια μέθοδος να «ζεσταθούν» οι τσέπες αυτών που μας λεηλατούν, αλλά και ένα παιχνίδι δύναμης μεταξύ των κρατών που θα εξελιχθεί σε κόντρα εδαφικής κυριαρχίας.

Έτσι, όσο κι αν οι κάτοικοι των περιοχών παλεύουν δικαίως για τα αυτονόητα, τα συμφέροντα των εργολάβων και των εκμεταλλευτών υπερτερούν όλων. Τί κι αν οι κάτοικοι συνασπίστηκαν σε πρωτοβουλίες, έφτιαξαν συνελεύσεις, πήγαν σε πορείες και ανοιχτά δήλωσαν την αντίθεση τους στο πλάνο αδυσώπητης εκμετάλλευσης της γης τους από το κράτους και τις εταιρίες; Τί κι αν οι WWF και Greenpeace έστειλαν επιστολή στη βουλή για την επικινδυνότητα όχι μόνο των εξορύξεων αλλά και των ερευνών; Τί κι αν η Πρωτοβουλία κατά της Έρευνας και Εξόρυξης Υδρογονανθράκων στην Ήπειρο απαίτησε την απαγόρευση την χρήση της υδραυλικής ρωγμάτωσης (fracking) κατά τις έρευνες; Τίποτα δεν άλλαξε. Η βουλή δεν απαγόρευσε το fracking και οι έρευνες συνεχίζονται με πολλά κιλά εκρηκτικών υλών να τοποθετούνται σε βάθος 12 μέτρων από την επιφάνεια της γης για να ελεγχθούν οι ποσότητες των κοιτασμάτων. Το περιβάλλον και η καθημερινότητα των κατοίκων της Ηπείρου και των υπόλοιπων περιοχών που είναι εντός «ερευνητικού σχεδίου», όπως το Ιόνιο και η Κρήτη, είναι υπό απειλή. Τα αφεντικά και το κράτος ξεπουλάνε κομμάτι- κομμάτι την ομορφιά για μια στάλα πετρέλαιο.

Από τη δική τους πλευρά οι εταιρείες και οι μεγαλομέτοχοι προσπαθούν να κατευνάσουν τις αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών του Ιονίου και της Ηπείρου που μάχονται για τα αυτονόητα. Προσπαθούν να πείσουν ότι είναι απλώς μία ερευνητική διαδικασία και τίποτα παραπάνω. Πιθανώς ελπίζουν στο ότι οι κάτοικοι θα επαναπαυτούν και θα παρακολουθούν το μέλλον τους να μαυρίζει στάλα τη στάλα. Ωστόσο όπως αναφέρουν στην κοινή επιστολή τους οι Greenpeace και WWF υπάρχουν πολλά θέματα με τα σχέδια των εταιρειών που εγκρίνονται από το κράτος. Οι περιοχές Natura, δεν είναι απολύτως εκτός χάρτη αφού ένα κομμάτι θα υποβληθεί σε έρευνα για κοιτάσματα, ενώ η τεχνική fracking που είναι άκρως επιβλαβής για το περιβάλλον και επικίνδυνη λόγω της σεισμικής δραστηριότητας με την οποία συνδέεται, όχι απλά δεν απαγορεύεται αλλά ούτε και περιορίζεται με κάποιο σχέδιο. Παράλληλα, δεν θα υπάρχει καμία εποπτεία αφού οι εταιρείες θα είναι υπεύθυνες για την κατάρτιση και επιμόρφωση των δημόσιων φορέων από τους οποίους θα πρέπει να υποπτεύονται. Κάτι που αφήνει χώρο για τυχόν «παραλείψεις» στην πρακτική διεκπεραίωση των ερευνών και εξορύξεων. Το σημαντικότερο δε, είναι ότι δεν έχει δοθεί κάποιο σχέδιο οικονομικής ωφέλειας της χώρας, παρά μόνο των εταιρειών. Αντίστοιχα, δεν υπάρχει ενημέρωση για τους κινδύνους και τις απειλές που φέρουν οι έρευνες και οι εξορύξεις. Ποιες θα είναι λοιπόν οι συνέπειες ενός ατυχήματος;

Σε περίπτωση ατυχήματος πέρα από την περιβαλλοντική καταστροφή που το φυσικό κόστος της θα είναι τεράστιο, θα πληγούν και οι τοπικές κοινωνίες και η γενικότερη οικονομία. Με το περιβάλλον κατεστραμμένο, ο τουρισμός και η παραγωγή ντόπιων προϊόντων θα πέσουν στα τάρταρα. Σε περιοχές όπως η Ήπειρος, το Ιόνιο και η Κρήτη που οι οικονομικές δραστηριότητες τους αποτελούνται κατά 50%-75% από τον τουρισμό και την αλιεία, το πλήγμα θα είναι τεράστιο. Κυρίως, θα υπάρξει μείωση 18% των θέσεων εργασίας και μείωση κατά 17% του εισοδήματος από την αλιεία. Περίπου 40.000 άνθρωποι, δηλαδή, θα μείνουν άνεργοι και άλλοι τόσοι θα πεινάσουν για να κερδίζουν οι κολοσσοί της περιβαλλοντικής καταστροφής.

Αποδεικνύεται για άλλη μία φορά ότι το κράτος θα είναι πάντα εκεί για να υπερασπίζεται τα συμφέροντα κάθε εκμεταλλευτή που στο βωμό του κέρδους και του κεφαλαίου λεηλατεί εξίσου το περιβάλλον και τις ζωές μας. Δε θα παρακολουθούμε όμως, να καταστρέφετε το περιβάλλον και το μέλλον μας. Δε θα αφήσουμε ανενόχλητο το αδηφάγο τέρας που έχετε αφήσει ελεύθερο να αφανίσει κάθε τι όμορφο ούτε και όσες εταιρείες νομίζουν ότι θα περνάει για πάντα το δικό τους.

ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΞΟΡΥΞΕΩΝ ΣΕ ΗΠΕΙΡΟ, ΙΟΝΙΟ ΚΑΙ ΚΡΗΤΗ

TO FRACKING ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΦΟΥΣ ΤΩΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΩΝ