Η πλατεία Κουμουνδούρου, ή αλλιώς Ελευθερίας, είναι μία από τις γνωστότερες και κεντρικότερες πλατείες της Αθήνας. Πήρε το όνομά της από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας Αλέξανδρο Κουμουνδούρο, που η κατοικία του ήταν πλησίον της πλατείας επί της...
οδού Πειραιώς. Εκεί, δηλαδή, που ήταν και το γραφείο ενός νεότερου πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα. Η Ιστορία αναφέρει ότι ο Κουμουνδούρος εκλέχτηκε δέκα φορές πρωθυπουργός. Λες; Φαίνεται ότι το οικοδομικό αυτό τετράγωνο είναι το τετράγωνο των πρωθυπουργών...
Η πλατεία περιβάλλεται από τη λεωφόρο Πειραιώς (πρώην Παναγή Τσαλδάρη) και τις οδούς Κολοκυνθούς, Μυλλέρου και Ψαρομηλίγκου. Περιβάλλεται από τέσσερις γειτονιές, το Μεταξουργείο, τον Κεραμικό, το Θησείο και του Ψυρρή. Αυτές είχαν ωστόσο ένα σημείο αναφοράς την περίφημη στέρνα που είχε χτιστεί από τσιμέντο στη μέση της πλατείας με κυκλικό σχήμα.
Ξέρεις τι σημαίνει δεκάδες παιδιά, από έξι μέχρι είκοσι χρόνων να βουτάνε ομαδικά στο νερό της ΟΥΛΕΝ όταν γέμιζε η στέρνα; Ένας χαμός από φωνές, ξεφωνητά και πλατσουρίσματα, αλλά και φωνές μαμάδων και γιαγιάδων από το περίστυλο της πισίνας: «Προσέξτε μην πνιγείτε! Ήσυχα!».
Η στέρνα της πλατείας Κουμουνδούρου δρόσιζε τα καλοκαίρια μας, μας γέμιζε χαρά που την κρατούσαμε στα χέρια μας σφιχτά μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Κάποιος από τους δημάρχους της πόλης είχε τη φαεινή ιδέα να περιβάλει τη στέρνα με έναν δακτύλιο όπου σκόρπιζε άμμο από τις παραλίες του Σαρωνικού. Τότε η πιτσιρικάδα έβγαινε από την πισίνα (στέρνα) και επιδιδόταν να χτίζει παλάτια και γέφυρες στην ξενόφερτη άμμο. Αν κάποια από τα αλητάκια της γειτονιάς -και ήταν αρκετά εκείνη την εποχή- παραβίαζαν τους άγραφους κανόνες, τότε οι φύλακες του δήμου με τις σφυρίχτρες τους φρόντιζαν να τα απομακρύνουν.
Η πλατεία τότε δεν είχε τη σημερινή μορφή. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια ανασκευών και αναπλάσεων ώστε να ενταχθεί στο σχέδιο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων (ΕΑΧΑ). Αυτό το σχέδιο όμως φτώχυνε, παρά πλούτυνε την πλατεία. Δεν την ομόρφυνε όπως της ταίριαζε, αλλά την έκανε ψυχρή και αφιλόξενη. Ένα από τα αξιόλογα συμβάντα της περιόδου αυτής είναι η αγορά του κτηρίου της ΙΖΟΛΑ από το τότε ΚΚΕ Εσωτερικού και μετέπειτα από τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.
Επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ η πλατεία γνώρισε δόξες, όπως εκείνα τα βράδια των εκλογών του 2015 (Ιανουάριος, Σεπτέμβριος) που χιλιάδες λαού πέρασαν από εκεί για να ενώσουν τη χαρά τους με τους συγκεντρωμένους από νωρίς εκεί πολίτες. Η Αριστερά της Κουμουνδούρου για πρώτη φορά στην εξουσία. Τώρα, βλέποντας από το τζάμι του πρώην κτηρίου της ΙΖΟΛΑ με πιάνει μια συγκίνηση ακαταμάχητη όταν νομίζω ότι βλέπω στο παλιό κτήριο και μάλιστα στο ημιυπόγειο στη γωνία πλατείας Ελευθερίας και Πειραιώς το περίφημο μαγειρείο του Σεμίραμι και στους ορόφους του κτηρίου την οικογένεια Μπαμπινιώτη του μετέπειτα πανεπιστημιακού καθηγητή. Απέναντι ακριβώς, στο άλλο άκρο της πλατείας, ξεκινούσαν τα αστικά λεωφορεία για τον Σκαραμαγκά. Με μια δραχμή βρισκόσουν από την πλατεία Κουμουνδούρου στην παραλία του Σκαραμαγκά, δίπλα από τα σημερινά ναυπηγεία, όπου πλέον δεν κολυμπάει ούτε κροκόδειλος χωρίς να μολυνθεί.
Δεν βλέπω όμως πουθενά στην πλατεία τον γραφικό φωτογράφο με την άσπρη μπλούζα και το πηλήκιο και τη φωτογραφική μηχανή στερεωμένη πάνω σε ένα τρίποδο. Επίσης, δεν βλέπω τα παγκάκια της πλατείας, εκεί που καθόταν η γιαγιά μου και κουβέντιαζε με άλλες γιαγιάδες, ενώ εμείς παίζαμε σαν να ήμασταν στον Παράδεισο.
Στην πάνω μεριά που οδηγεί στου Ψυρρή ήταν το 9ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών, νεοκλασικό κτήριο, έργο του Τσίλερ που γκρεμίστηκε επί δικτατορίας.
Αγαπητέ, σύντροφε Νάσο Ηλιόπουλε, πες μας κάτι για την πλατεία Κουμουνδούρου: θα μας την ξαναφτιάξεις όταν βγεις δήμαρχος;...
Άγγελος Μανταδάκης
ΑΥΓΗ
οδού Πειραιώς. Εκεί, δηλαδή, που ήταν και το γραφείο ενός νεότερου πρωθυπουργού, του Αλέξη Τσίπρα. Η Ιστορία αναφέρει ότι ο Κουμουνδούρος εκλέχτηκε δέκα φορές πρωθυπουργός. Λες; Φαίνεται ότι το οικοδομικό αυτό τετράγωνο είναι το τετράγωνο των πρωθυπουργών...
Η πλατεία περιβάλλεται από τη λεωφόρο Πειραιώς (πρώην Παναγή Τσαλδάρη) και τις οδούς Κολοκυνθούς, Μυλλέρου και Ψαρομηλίγκου. Περιβάλλεται από τέσσερις γειτονιές, το Μεταξουργείο, τον Κεραμικό, το Θησείο και του Ψυρρή. Αυτές είχαν ωστόσο ένα σημείο αναφοράς την περίφημη στέρνα που είχε χτιστεί από τσιμέντο στη μέση της πλατείας με κυκλικό σχήμα.
Ξέρεις τι σημαίνει δεκάδες παιδιά, από έξι μέχρι είκοσι χρόνων να βουτάνε ομαδικά στο νερό της ΟΥΛΕΝ όταν γέμιζε η στέρνα; Ένας χαμός από φωνές, ξεφωνητά και πλατσουρίσματα, αλλά και φωνές μαμάδων και γιαγιάδων από το περίστυλο της πισίνας: «Προσέξτε μην πνιγείτε! Ήσυχα!».
Η στέρνα της πλατείας Κουμουνδούρου δρόσιζε τα καλοκαίρια μας, μας γέμιζε χαρά που την κρατούσαμε στα χέρια μας σφιχτά μέχρι το επόμενο καλοκαίρι. Κάποιος από τους δημάρχους της πόλης είχε τη φαεινή ιδέα να περιβάλει τη στέρνα με έναν δακτύλιο όπου σκόρπιζε άμμο από τις παραλίες του Σαρωνικού. Τότε η πιτσιρικάδα έβγαινε από την πισίνα (στέρνα) και επιδιδόταν να χτίζει παλάτια και γέφυρες στην ξενόφερτη άμμο. Αν κάποια από τα αλητάκια της γειτονιάς -και ήταν αρκετά εκείνη την εποχή- παραβίαζαν τους άγραφους κανόνες, τότε οι φύλακες του δήμου με τις σφυρίχτρες τους φρόντιζαν να τα απομακρύνουν.
Η πλατεία τότε δεν είχε τη σημερινή μορφή. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια ανασκευών και αναπλάσεων ώστε να ενταχθεί στο σχέδιο της ενοποίησης των αρχαιολογικών χώρων (ΕΑΧΑ). Αυτό το σχέδιο όμως φτώχυνε, παρά πλούτυνε την πλατεία. Δεν την ομόρφυνε όπως της ταίριαζε, αλλά την έκανε ψυχρή και αφιλόξενη. Ένα από τα αξιόλογα συμβάντα της περιόδου αυτής είναι η αγορά του κτηρίου της ΙΖΟΛΑ από το τότε ΚΚΕ Εσωτερικού και μετέπειτα από τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου.
Επί των ημερών του ΣΥΡΙΖΑ η πλατεία γνώρισε δόξες, όπως εκείνα τα βράδια των εκλογών του 2015 (Ιανουάριος, Σεπτέμβριος) που χιλιάδες λαού πέρασαν από εκεί για να ενώσουν τη χαρά τους με τους συγκεντρωμένους από νωρίς εκεί πολίτες. Η Αριστερά της Κουμουνδούρου για πρώτη φορά στην εξουσία. Τώρα, βλέποντας από το τζάμι του πρώην κτηρίου της ΙΖΟΛΑ με πιάνει μια συγκίνηση ακαταμάχητη όταν νομίζω ότι βλέπω στο παλιό κτήριο και μάλιστα στο ημιυπόγειο στη γωνία πλατείας Ελευθερίας και Πειραιώς το περίφημο μαγειρείο του Σεμίραμι και στους ορόφους του κτηρίου την οικογένεια Μπαμπινιώτη του μετέπειτα πανεπιστημιακού καθηγητή. Απέναντι ακριβώς, στο άλλο άκρο της πλατείας, ξεκινούσαν τα αστικά λεωφορεία για τον Σκαραμαγκά. Με μια δραχμή βρισκόσουν από την πλατεία Κουμουνδούρου στην παραλία του Σκαραμαγκά, δίπλα από τα σημερινά ναυπηγεία, όπου πλέον δεν κολυμπάει ούτε κροκόδειλος χωρίς να μολυνθεί.
Δεν βλέπω όμως πουθενά στην πλατεία τον γραφικό φωτογράφο με την άσπρη μπλούζα και το πηλήκιο και τη φωτογραφική μηχανή στερεωμένη πάνω σε ένα τρίποδο. Επίσης, δεν βλέπω τα παγκάκια της πλατείας, εκεί που καθόταν η γιαγιά μου και κουβέντιαζε με άλλες γιαγιάδες, ενώ εμείς παίζαμε σαν να ήμασταν στον Παράδεισο.
Στην πάνω μεριά που οδηγεί στου Ψυρρή ήταν το 9ο Γυμνάσιο Αρρένων Αθηνών, νεοκλασικό κτήριο, έργο του Τσίλερ που γκρεμίστηκε επί δικτατορίας.
Αγαπητέ, σύντροφε Νάσο Ηλιόπουλε, πες μας κάτι για την πλατεία Κουμουνδούρου: θα μας την ξαναφτιάξεις όταν βγεις δήμαρχος;...
Άγγελος Μανταδάκης
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου