Από τις «φυλές» του Κλικ έχουμε περάσει στο «ο καθένας για την πάρτη του» και «όλοι εναντίον όλων».
Πληρωμένοι και απλήρωτοι εκατέρωθεν κράζουν επί χρήμασι τους...
αντιπάλους τους.
Αλλά και πολύ εύκολα ο καθένας.. με τους «ακολούθους» του βάζουν στο στόχαστρο την γνώμη κάποιου και αρχίζει ένα ανελέητο κράξιμο.
Το χειρότερο δε που συμβαίνει είναι εξαγωγή υπεραπλουστευμένων συμπερασμάτων που αυγατίζουν το κράξιμο και προκαλούν έναν φανατισμό άνευ προηγούμενου.
Διαδικτυακοί «ρουφιάνοι» αναπαράγουν ή και χωρίς να κοκκινίζουν δημιουργούν ψεύτικες ειδήσεις γύρω από ένα πρόσωπο και μετά αρχίζει ο χορός των επικριτών.
Ζόμπι που τρέφονται με το κράξιμο, τη λοιδορία, τα ψέματα, τις αλήθειες που δεν αντέχουν και τις διαστρεβλώνουν για να μπορέσουν να χορτάσουν το πλήθος δίνοντας βορρά όποιον τόλμησε να πει …τη γνώμη του τελικά.
Βεβαίως κάθε γνώμη έχει την αντιγνωμία της αλλά από εκεί μέχρι το διαδικτυακό ξεφτίλισμα υπάρχει μια απόσταση.
Και δεν μιλώ μόνο για τους πολιτικούς και τους πολιτικάντηδες και λοιπούς ασμένως ερωτοτροπούντες με την εκάστοτε εξουσία. Ακόμη και οι απλοί χρήστες του διαδικτύου εύκολα γίνονται δικαστές και ενιότε δήμιοι!
Λες, ας πούμε, για να έρθουμε σε παραδείγματα:
Μου αρέσει ο Σεφερλής – Πέφτουν να σε φάνε και σε λένε …ας πούμε ελαφρύ, ή μισογύνη ή ρατσιστή
Είναι άθλιος ο Αρκάς – Βγαίνουν ο υποστηρικτές του και σε λένε φασίστα
Ο «χ» συγγραφέας είναι ατάλαντος – Μέχρι μήνυση μπορεί να σου κάνουν επειδή δεν αναγνωρίζει το ταλαντο
Ο Τραμπ θέλει να ανατρέψει τον Μαδούρο για να βάλει χέρι στα πετρέλαια της Βενεζουέλας: Σου κολλάνε την στάμπα ότι είσαι Συριζαίος που θες να επιβληθεί η σοβιετία.
Ο Πολάκης είναι αγροίκος – Σε περιλαβαίνουν οι υποστηρικτές και σε κατατάσσουν στην κατηγορία «βοθροκάναλο της διαπλοκής» κι ας μην έχεις όχι κανάλι αλλά ούτε λογαριασμό στο youtube.
Γενικώς έχεις την ελευθερία (ας την πούμε γιατί κι αυτή υπόκειται στους «όρους της κοινότητας») να γράψεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυτό που πιστεύεις και αμέσως υπάρχουν ομάδες που σου κάνουν το ψυχογράφημα, σε κατηγοριοποιούν και βγάζουν τα συμπεράσματα που έχουν προαποφασίσει για σένα.
Ζούμε στην εποχή που ο καθένας μπορεί να αρθρώσει λόγο, ακόμη κι αν είναι άναρθρος, και οι υπόλοιποι αρχίζουν να τον «πυροβολούν»
Έτσι μοιραζόμαστε και όσο μοιραζόμαστε και γινόμαστε πιο αδύναμοι τόσο η προσωπική κακία διαποτίζει αυτό που λέμε «δημόσιος» διάλογος…
«Διάλογος» είπα…; Μέγα λάθος! Το μόνο που ζούμε είναι η απόλυτη αυτοαναφορκότητα και οι στεντόρειοι μονόλογοι.
Ο καθένας ακούει μόνο τον εαυτό του που σαφώς και θεωρεί σπουδαιότερο, ικανότερο, αρτιότερο όλων και δεν επιτρέπει σε κανέναν να αμφισβητήσει την «αυθεντία» του.
Και η ζωή συνεχίζεται, μίζερα, μισαλλόδοξα και τελικά επικίνδυνα για την ελευθερία και τη δημοκρατία!..
Γιάννης Καφάτος / viewtag
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου