Ποια λύση; Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ), όπως δεσμεύτηκαν οι Κύπριοι εδώ και 40 χρόνια και υποστηρίζει με σωρεία ψηφισμάτων το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, ή κάτι άλλο; To...
ουσιώδες αυτό ερώτημα ξαναβγήκε στην επιφάνεια για να αποκαλύψει πόσο μάταια γίνεται κάθε φορά η διαπραγμάτευση για την επίλυση του Κυπριακού, αν δεν υπάρχει από όλους –πρωτίστως στην Κύπρο– μια ξεκάθαρη απάντηση.
H τελευταία εβδομάδα σηματοδοτείται από ενδιαφέρουσες εξελίξεις στην κατά τα άλλα μακρόσυρτη συζήτηση για το Κυπριακό. Η απεσταλμένη του γ.γ. του ΟΗΕ, Τζέιν Χολ Λουτ, αποχώρησε από το νησί χωρίς τη συγκατάθεση των δύο ηγετών πάνω σε ένα ολιγοσέλιδο έγγραφο για μια στρατηγική συμφωνία επίλυσης. Ανήμερα της άπρακτης αποστολής, ο πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης τηλεφώνησε στον Τουρκοκύπριο ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί με τον οποίο διευθέτησε συνάντηση περί τα τέλη Φεβρουαρίου. Σπάνια εξέλιξη εδώ και 20 μήνες, μετά το αδιέξοδο στο Κραν Μοντανά το 2017.
Την ίδια ακριβώς ημέρα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας είχε μακρές συνομιλίες στην Αγκυρα με τον Τούρκο πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν. Από ελλαδικές πηγές έγινε γνωστό ότι ο Τ. Ερντογάν παραμένει δεσμευμένος σε μια ομοσπονδιακή λύση για επανένωση του νησιού, παρά τις αντίθετες διακηρύξεις του ΥΠΕΞ του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, για «δύο κράτη». Ο Αλ. Τσίπρας, επί τουρκικού εδάφους, έκανε σαφή την ελληνική θέση υπέρ της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Από την πλευρά του ο Τ. Ερντογάν ήταν ταυτόχρονα ιδιαίτερα επίμονος σε μια άρρηκτη πτυχή της επανένωσης – την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων. Η επίσκεψη Τσίπρα συνοδεύτηκε από αμοιβαίες αναφορές για την ανάγκη βελτίωσης των σχέσεων Τουρκίας-Ελλάδας. Μάλιστα, υπήρξε συμφωνία για αναθέρμανση των προπαρασκευαστικών συζητήσεων στην πτυχή της ασφάλειας του Κυπριακού. Συνεπώς, η είδηση από τη Λευκωσία για επικείμενη συνάντηση Αναστασιάδη-Ακιντζί (άρα τα πράγματα δεν έχουν «κολλήσει» στο νησί) δημιουργεί κάποια ελπίδα.
Υπάρχει πραγματικά ελπίδα; Η πληροφόρηση είναι πολύ περιορισμένη από τον ΟΗΕ και παραμένει ιδιαίτερα «φιλτραρισμένη» όταν διαθλάται παραμορφωτικά από τα κυπριακά ΜΜΕ. Το μοτίβο του blame game (παιχνίδι ευθυνών) κυριαρχεί. Ωστόσο, το πήγαινε-έλα της Τζέιν Λουτ κάποια στιγμή θα λήξει. Ο Αντόνιο Γκουτέρες είτε θα παρουσιάσει ένα τελικό κείμενο για να καθοδηγήσει την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, είτε θα κλείσει και τον παρόντα κύκλο, άγνωστο αυτή τη φορά με ποιον τρόπο.
Πού εστιάζεται η διαφωνία; O πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης διατείνεται ότι πηγή της ακινησίας είναι η Τουρκία και ο Μ. Ακιντζί γιατί αρνούνται να τοποθετηθούν στα 6 κεντρικά σημεία του Πλαισίου Γκουτέρες, περιλαμβανομένων των εγγυήσεων και των στρατευμάτων, όπως έπραξε εκείνος στο Κραν Μοντανά. Ο Μ. Ακιντζί ισχυρίζεται ότι ο Ν. Αναστασιάδης απορρίπτει το πιο καίριο στοιχείο για την επανένωση στο πλαίσιο ΔΔΟ, που είναι η πολιτική ισότητα των δύο Κοινοτήτων, ζήτημα που εγείρει και ο Τ. Ερντογάν.
Ο ΟΗΕ, με την προσωπική εποπτεία του Αντόνιο Γκουτέρες, δεν ενδιαφέρεται να ικανοποιήσει τον έναν ή τον άλλον. Η αποστολή της Λουτ είναι να επαληθεύσει τους όρους αναφοράς των όσων συζητήθηκαν για να παρουσιάσει τη στρατηγική συμφωνία. Σε καμία περίπτωση δεν θα ξαναρχίσει διαπραγμάτευση ανοιχτού τέλους. Με αυτή την έννοια ο ΟΗΕ ηγείται μιας πολύ ουσιαστικής παρασκηνιακής διαπραγμάτευσης και μεταφέρει την πίεση για ξεκάθαρες απαντήσεις στους δύο ηγέτες.
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κυριάκου Πιερίδη, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου