επιχειρούμενη διεύρυνση προς τον κεντρώο χώρο, διεμβολίζοντας το κόμμα της κ. Γεννηματά, στο οποίο συμμετέχει και ο Γ. Παπανδρέου με το κίνημα του.
Είναι λογικό, όταν ένα κόμμα υφίσταται μια τέτοια αφαίμαξη στελεχών να αντιδρά, όμως ο τρόπος αντίδρασης με απαξίωση των μέχρι χθες στελεχών τους και η προσπάθεια σύνδεσής τους με «αμαρτωλά» στελέχη του ΠΑΣΟΚ είναι πολιτικά και ηθικά απαράδεκτη.
Την ίδια ώρα, βεβαίως, οι ίδιοι κήνσορες σιωπούν όταν πρώην σύντροφος τους αποκαλύπτει ενώπιον της δικαιοσύνης, ότι το ιλιγγιώδες ποσό των 16 δισεκατομμυρίων δραχμών, έφτασε το 2.000 στα ταμεία του κόμματος τους. «Ουδέν σχόλιο», όπως μας είπαν, ούτε καν διέψευσαν ότι αυτά τα ποσά έφτασαν στο κόμμα, ούτε κατήγγειλαν τον καταγγέλλοντα, ούτε τον απαξίωσαν ούτε τίποτα...Σιωπή!
Αλλά ούτε και ο «μεγάλος αντίπαλος» η ΝΔ δεν αντέδρασε, που εκείνη την χρονιά των 16 δισεκατομμυρίων δραχμών, έχασε στο παρά ένα τις εκλογές ο Κώστας Καραμανλής από τον Κώστα Σημίτη... Το ξέχασαν κι εκείνοι...Σιωπή!
Αντιθέτως, τώρα μετά τις «μεταγραφές» Μωραϊτη και Τόλκα, ΚΙΝΑΛ και ΝΔ με το ίδιο πάθος εκτοξεύουν μύδρους κατά του Πρωθυπουργού αλλά και κατά των μεταγραφέντων.
Υπάρχει γενικότερα μια τέτοια σύμπτωση απόψεων, που αν κάποιος δεν γνώριζε στην Ελλάδα πρόσωπα και κόμματα και παρακολουθούσε μια τηλεοπτική εκπομπή, δεν θα μπορούσε να διακρίνει καμία διαφορά στις τοποθετήσεις στελεχών της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ.
Αυτή ακριβώς η ταύτιση της Φώφης Γεννηματά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι ο τροφοδότης της φυγόκεντρης δύναμης που εδώ και καιρό πλήττει το ΚΙΝΑΛ. Αρχικά αποχώρησε το Ποτάμι, ακολούθησε η ΔΗΜΑΡ και τώρα ομαδικές αποχωρήσεις στελεχών που θεωρούν αδιανόητη αυτή την «κοινή πλεύση» με την ΝΔ.
Μάλιστα, δεν είναι λίγα τα στελέχη που συνεχίζουν να αντιδρούν σ αυτή την επιλογή της ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ και πιέζουν για αλλαγή πλεύσης, ενώ με πικρία διερωτώνται: «Αν θέλαμε να κυβερνήσει η ΝΔ γιατί να μην την ψηφίσουμε απ ευθείας;».
Βεβαίως, εδώ τίθεται ένα τεράστιο ερώτημα, αν δηλαδή η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αδυνατεί να λάβει αυτά τα μηνύματα και άρα αδυνατεί να αντιληφθεί τα ολέθρια εκλογικά αποτελέσματα που θα έχει αυτός ο «εναγκαλισμός» με την ΝΔ.
Πάντως, το βέβαιο είναι ότι η ηγεσία του ΚΙΝΑΛ αδυνατεί να επαναπροσδιορίσει την γραμμή του κόμματος, ακόμα κι αν το επιθυμούσε, καθώς είναι πλέον αργά για να απεμπλακεί από την επιρροή του Ευάγγελου Βενιζέλου και τα πολιτικά του σχέδια για τον θεσμικό ρόλο που επιδιώκει.
Είναι γνωστό πως ο κ. Βενιζέλος έχει δείξει τις διαθέσεις του και ομολογουμένως οι παρεμβάσεις του το τελευταίο διάστημα αποπνέουν αυτό το «θεσμικό άρωμα», με εμφανή την προσπάθεια να δραπετεύσει από στενά κομματικά όρια μιας πολιτικής αντιπαράθεσης. Χαρακτηριστική ήταν η τελευταία ομιλία του πρώην Προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, κατά την «έγκριση του πρωτοκόλλου ένταξης της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ».
Ταυτόχρονα ο κ. Βενιζέλος γνωρίζει πολύ καλά τρία πράγματα:
Το πρώτο είναι πως, τον όποιο θεσμικό του ρόλο δεν μπορεί να τον προωθήσει το ΚΙΝΑΛ με την αναιμική πλέον εκλογική του δύναμη.
Το δεύτερο είναι πως, μόνο με την συνεργασία του συντηρητικού χώρου μπορούν να επιτευχθούν οι στόχοι του.
Το τρίτο, που επίσης γνωρίζει άριστα, είναι ότι ο ένας πόλος του δικομματικού συστήματος που επανακάμπτει, είναι πλέον ο Αλέξης Τσίπρας, γι΄ αυτό μιλά και για στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, αν και το θεωρεί σχεδόν αδύνατο, αλλά και αδιάφορο...
Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι, να έχει εγκλωβίσει το ΚΙΝΑΛ προς την κατεύθυνση σύμπλευσης με την ΝΔ, καθώς ελέγχει σε μεγάλο βαθμό το ΠΑΣΟΚ, έχοντας μαζί του σημαντικό αριθμό βουλευτών του κόμματος και ιδίως των ιστορικών εκείνων στελεχών που πρωτοστάτησαν στην ανατροπή του Γ. Παπανδρέου. Αυτό το γνωρίζει και η κ. Γεννηματά, όπως, επίσης γνωρίζει ότι είναι πλέον αργά για οποιαδήποτε σύγκρουση και ρήξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, γιατί αυτό θα σημάνει και το οριστικό τέλος του ΠΑΣΟΚ, κάτι πολύ βαρύ, το οποίο και θα της χρεώσει η ιστορία αν και δεν ευθύνεται μόνο η ίδια.
Ευθύνες αναλογούν και στον κ. Βενιζέλο, αλλά και στον Γ. Παπανδρέου που με την πολιτικά αφελή κίνησή του να ιδρύσει κόμμα (ΚΙΔΗΣΟ) άνοιξε τον ασκό του αιόλου. Όμως η μεγαλύτερη ευθύνη, ενδεχομένως να αναλογεί στην κ. Γεννηματά που δεν φρόντισε να προχωρήσει άμεσα στην «αποβενιζελικοποίηση» του ΠΑΣΟΚ, αντίθετα με μια μαξιμαλιστική διάθεση η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ, νόμιζε ότι θα μπορούσε να επανασυσπειρώσει τον χώρο, κάτι το οποίο όχι μόνο δεν πέτυχε, αλλά χρεώνεται ήδη και τα διαλυτικά φαινόμενα που σημειώνονται μέχρι σήμερα.
Ο κ. Βενιζέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε, ότι τον Γ. Παπανδρέου τον αντιμετωπίζει ως πολιτικό του εχθρό, ενώ την Φώφη Γεννηματά, μάλλον δεν την αναγνωρίζει ως ηγέτη, καθώς, αποφεύγει ακόμα και να καθίσει στα βουλευτικά έδρανα του κόμματος στη Βουλή, όσο εκείνη βρίσκεται σε αυτά. Μια απόλυτα σημειολογική στάση...
nooz.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου