7.2.19

Συνεστίαση «Χρυσού Κουφέτου»...

Τον τρέμω τον έρωτα σε αυτές τις ηλικίες. Να! Εδώ μπροστά στα μάτια μας τα θεάματα. Μεγαλοοικονόμου με τ’ όνομα! Και...
Κουντουρά επίσης. Αλλος τύπος γυναίκας η κάθε μία, άλλος και ο τύπος δοσίματος.

Η πρώτη ξερή, η δεύτερη απόμακρα ξινή. Χθες προέκυψε και Κραουνάκης λιώμα. Η κυρία Μεγαλοοικονόμου. Την πρώτη φορά που έπεσε στην αντίληψή μου ως πολιτική οντότης ήταν όταν μπέρδεψε τα χαρτιά της στο βήμα. Μαντάρα. Ενα έπιανε από εδώ, ένα έβγαζε από κάτω από τα άλλα, τόσο που τα βούρλιζε έλεγα θα βγει στο τέλος κανένα κουνέλι, όπως οι ταχυδακτυλουργοί!

Μετά έπιασε το κεφάλι της σαν για συμφορά, έξυσε το ένα ημισφαίριο γιατί της κατέληξε η αγωνία σε φαγούρα «Αχ! Ωχ!» κάτι επιφωνήματα. Αγχώθηκα που την έβλεπα, άλλαξα κανάλι.

Τη δεύτερη φορά μπερδεύτηκε αλλιώς...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο της Ρέας Βιτάλη, πατήστε εδώ

Δεν υπάρχουν σχόλια: