Στο φτηνό απαντούν με το φτηνότερο...

Ι​​σότητα, Αντικειμενικότητα, Ποιότητα. Συνταγματικώς προβλεπόμενες για τη λειτουργία των τηλεοπτικών μέσων. Μια τριπλέτα που φέρνει στο μυαλό το...
γνωστό «Ελευθερία, Ισότητα, Αδελφότητα». 

Οπότε τίθεται το δίλημμα: Μπροστά σ’ αυτές τις αδικημένες και εξουθενωμένες λέξεις, τις λέξεις-φαντάσματα, ποιον ποιητή ταιριάζει να θυμηθούμε και να θυμίσουμε; Τον Μιχάλη Κατσαρό τού «Κατά Σαδδουκαίων» και τους στίχους «Πώς θα ξαναβαφτίσουμε τις πυρκαγιές / ελευθερία, ισότητα, Σοβιέτ, εξουσία» (αφήνοντας απέξω τα Σοβιέτ και αρνούμενοι την εξουσία); Ή τον Γιώργο Σεφέρη που, σε άλλη λεκτική τριπλέτα αναφερόμενος βέβαια (Ελλάδα, Ελληνες, χριστιανοί), σε δίστιχό του γραμμένο το χουντοσκοτεινό 1968, ρωτάει: «Τρεις λέξεις νεκρές. Γιατί τις σκοτώσατε;» «Από βλακεία» απαντά ο τίτλος του ακαριαίου σεφερικού ποιήματος. 

Η απάντηση του ποιητή δεν θα μπορούσε να εξηγήσει την απόφαση των καναλιών να περιφρονήσουν τη συνταγματική επιταγή περί ισότητας, αντικειμενικότητας και ποιότητας και να πετάξουν άψυχους τους τρεις όρους σε κάποιο αχρηστοκάλαθο. Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με βλακεία αλλά με συμφεροντολογική κουτοπονηριά...

Για να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Παντελή Μπουκάλα, πατήστε εδώ