Όπως φάνηκε και από τη...
συζήτηση και τις ψηφοφορίες για τα αναθεωρητέα άρθρα του συντάγματος από την επόμενη Βουλή στις επόμενες εκλογές θα συγκρουστούν δύο κόσμοι. Θα συγκρουστεί η πρόοδος με τη συντήρηση, θα συγκρουστεί το κοινωνικό κράτος με τον νεοφιλελευθερισμό, θα συγκρουστεί ο χώρος των δικαιωμάτων με τον ακροδεξιό λαϊκισμό.
Η νέα Βουλή θα είναι αυτή που θα μετρηθεί με την Ιστορία, που θα κληθεί να προσαρμόσει τον καταστατικό χάρτη της χώρας στον 21ο αιώνα. Και είναι ευθύνη της να μη χάσει την ευκαιρία.
Αν εξαιρέσει κανείς την κατάπτυστη διάταξη περί ευθύνης υπουργών και τις διατάξεις για την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, που σίγουρα θα αλλάξουν από τη νέα Βουλή, η μέγιστη πρόκληση για τους επόμενους εκπροσώπους του έθνους θα είναι να βρουν το πολιτικό θάρρος να αλλάξουν το άρθρο 3. Με 180 ψήφους.
Καθώς μετά τις εκλογές, όλοι θα είναι πιο νηφάλιοι, θα πρέπει εκτός από τους θαρραλέους του ΣΥΡΙΖΑ -σχεδόν όλους- και οι μετριοπαθείς δεξιοί και κεντρώοι να ταχθούν υπέρ της ρητής κατοχύρωσης του ουδετερόθρησκου κράτους. Άλλωστε, παιδιά του Διαφωτισμού και ένθερμοι ευρωπαϊστές δηλώνουν και τώρα, όταν ξεχνούν για λίγο τη μεγάλη αγωνία τους για τη “στρατηγική ήττα” του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι επειδή καλό είναι να μαθαίνουμε όλοι από τα λάθη των άλλων, όταν θα έρθει για αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή π.χ. το άρθρο 21 και πρόταση για δημόσιο έλεγχο των βασικών κοινωνικών αγαθών -καθαρό νερό και φθηνή και καθαρή ενέργεια-, ας ρωτήσουν στην Εσπερία πόσο μετάνιωσαν για αυτές τις ιδιωτικοποιήσεις και με πόση προσπάθεια τώρα τις ανατρέπουν...
ΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου