άβολες αλήθειες μάλλον αφορούν ιδιαιτέρως τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τον, πολιτικό του φίλο, Mάνφρεντ Βέμπερ που ανακάλυψαν όψιμα την… στράτευση στην μάχη για χαμηλότερα πλεονάσματα. Και το παράθυρο αφορά αυτή καθαυτή την μείωση των πλεονασμάτων – έναν στόχο, που δείχνει μεν αυξημένη δυναμική αλλά συναρτάται με λεπτές προϋποθέσεις και δεν μπορεί να έχει άμεσο αντίκρυσμα.
«Τα πλεονάσματα πράγματι δεν είναι ρεαλιστικά και κάποια στιγμή θα πρέπει να μειωθούν» είπε ο Πιερ Μοσκοβισί, για να προσθέσει όμως ότι η μείωση αυτή δεν μπορεί παρά να γίνει μέσα «σε ένα νέο πλαίσιο συμφωνιών που θα συναφθούν και θα υλοποιηθούν». Με την δήλωση αυτή ο επίτροπος Οικονομικών και Νομισματικών Υποθέσεων «έδειξε» τις διεργασίες που γίνονται ήδη σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με εμπλοκή και της ελληνικής κυβέρνησης, για τα περιθώρια χαλάρωσης του δημοσιονομικού πλαισίου – δηλαδή για την μείωση, προοπτικά, των στόχων για τα πλεονάσματα.
Οι στόχοι για τα πλεονάσματα, με βάση την συμφωνία εξόδου από το Μνημόνιο και ρύθμισης του χρέους, έχουν οριστεί στο 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και στο 2,2% του ΑΕΠ για την περίοδο από το 2023 έως το 2060. Πρόκειται για στόχους που, στην μετά Σόιμπλε εποχή, ακόμη και οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των θεσμών αναγνωρίζουν ότι δεν είναι ούτε ρεαλιστικοί, ούτε – πολύ περισσότερο – αναπτυξιακοί.
Και πάνω σ’ αυτήν την βάση οι δυνατότητές επανεξέτασής τους έχουν ήδη μπει στο τραπέζι στις ανεπίσημες συζητήσεις που γίνονται μεταξύ Αθήνας και Βρυξελλών. Όμως αμφότερες οι πλευρές γνωρίζουν, και αναγνωρίζουν, πως καμία κίνηση «ανατροπής των συμφωνηθέντων» δεν μπορεί να γίνει όχι μόνον πριν από τις κρίσιμες ευρωεκλογές του Μαίου, αλλά και πριν δρομολογηθούν οι πολιτικές εξελίξεις στην Γερμανία και αποκρυσταλλωθούν οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί στην ηγεσία των ευρωπαϊκών θεσμών – από την Κομισιόν έως το Ευρωκοινοβούλιο.
Οι συσχετισμοί αυτοί, όπως θα προκύψουν και από τα αποτελέσματα της κάλπης των ευρωεκλογών, θα έχουν κρίσιμη επίδραση και στην διαμόρφωση του νέου οικονομικού δόγματος στην Ευρώπη, όπου ήδη έχουν ανοίξει δίοδοι διαφυγής από την ασφυκτική λιτότητα – δίοδοι, που είναι ορατοί στις πολιτικές τόσο της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, όσο και της Ιταλίας.
Το ιδανικό σενάριο για την ελληνική κυβέρνηση, όπως και για άλλες πλέον ευρωπαϊκές δυνάμεις, είναι οι δίοδοι αυτές να πάρουν την μορφή στρατηγικής στροφής. Πρόκειται για μια προοπτική, ωστόσο, που προϋποθέτει ανάσχεση των νεοφιλελεύθερων και ακροδεξιών σχημάτων στις ευρωεκλογές. Και τούτο, διότι όπως επισημαίνουν κυβερνητικές πηγές, πρόθεση της Αθήνας είναι η οποιαδήποτε συζήτηση για χαμηλότερα πλεονάσματα να μην περιλαμβάνει ισοδύναμες περικοπές στο κοινωνικό κράτος – ένα μοντέλο, το οποίο βρίσκεται στις πρώτες προτεραιότητες της νεοφιλελεύθερης ατζέντας.
Με αυτό το δεδομένο, εξηγούνται μάλλον εύκολα και οι βολές που περιλάμβανε η σημερινή ομιλία Μοσκοβισί για το σύστημα Σόιμπλε και τους συνοδοιπόρους του πρώην υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, συμπεριλαμβανουμένου και του Μάνφρεντ Βέμπερ, ο οποίος «τάζει» χαμηλότερα πλεονάσματα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την ΝΔ.
«Το πλεόνασμα αυτό (του 3,5%) δεν το πρότεινε η Κομισιόν», υπενθύμισε με νόημα ο Πιερ Μοσκοβισί για να προσθέσει: «Η Κομισιόν πάντα πίστευε ότι τα πλεονάσματα μπορούσαν να είναι πιο χαμηλά. Άλλοι όμως τα επέβαλαν και έγιναν δεκτά, στο πλαίσιο της συμφωνίας του Eurogroup του Ιουνίου… O κ. Βέμπερ είναι ένας καλός συνομιλητής, συνεργαζόμαστε πάρα πολύ καλά. Το ΕΛΚ είναι ένα κόμμα απόλυτα σεβαστό, όμως ανήκε στο CDU στη Γερμανία. Και μην ξεχνάμε ότι ο εκπρόσωπος του CDU που ήταν τότε υπουργός Οικονομικών θα μπορούσε να έχει μια πιο ευέλικτη θέση, αυτό θα βοηθούσε και εσάς και εμάς».
Εν ολίγοις, ο Πιερ Μοσκοβισί θύμισε, και στον κ. Βέμπερ, και στον κ. Μητσοτάκη πως τα υψηλά πλεονάσματα ήταν «τέκνο» του ομοϊδεάτη τους κ. Σόιμπλε – ήταν, στην πραγματικότητα, η ντρίπλα Σόιμπλε για να αποκρούσει το αίτημα του ΔΝΤ για ουσιαστικό κούρεμα του χρέους και να κρατήσει, ταυτόχρονα, το Ταμείο έστω και προσχηματικά στο ελληνικό πρόγραμμα. Πρόκειται για πολύ πρόσφατη ιστορία για να υπάρχει ανάγκη υπενθύμισης, όμως η πολιτική και οικονομική μνήμη των κυρίων Μητσοτάκη και Βέμπερ αποδεικνύεται για πολλοστή φορά επιλεκτική. Και τούτο προφανώς προσμέτρησε στις σημερινές δηλώσεις του και ο Πιερ Μοσκοβισί…
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου