Η απόκρυψη μιας είδησης...

Σχεδόν «χωρίς λόγια» προσπέρασαν χθες όλα τα μέσα ενημέρωσης που υπηρετούν σκοπιμότητες την είδηση για την καταδίκη του...
Νίκου Γεωργιάδη για ασέλγεια κατά ανηλίκου άνω των 15 ετών έναντι αμοιβής κατ’ εξακολούθηση.

Είναι εντυπωσιακό ότι ακόμη και τα κανάλια, οι ραδιοσταθμοί, τα ιστολόγια και οι εφημερίδες που καθημερινά παρουσιάζουν και τις πιο ιδιωτικές στιγμές ανθρώπων που υπέπεσαν όχι σε βαρύτατο αδίκημα, αλλά μια απλή εξωσυζυγική περιπέτεια, εφάρμοσαν τη γνωστή μέθοδο της «ομερτά».

Η σιωπη αυτή και κυρίως η προστασία του καταδικασμένου πλέον πρώην βουλευτή, ακόμη και από στελέχη κομμάτων που κόπτονται για την προστασία των ανηλίκων, προκαλεί όχι μόνο θλίψη για τις φτηνές σκοπιμότητες κομμάτων, δημοσιογράφων και εκδοτικών συγκροτημάτων, αλλά και θυμό στους πολίτες.

Σε κάθε πολίτη που βομβαρδίζεται ανηλεώς με «ειδήσεις» για πολύ μικρότερης ποινικής απαξίας πράξεις (κυρίως) αλλοδαπών, αλλά και Ελλήνων, με τα ερωτικά «σκάνδαλα» (ενηλίκων) επωνύμων και πάνω από όλα με το «εγκληματικό» τσιγάρο του Παύλου Πολάκη.

Η εφημερίδα μας ακολουθεί διαφορετική προσέγγιση, ειδικά σε ζητήματα που έχουν να κάνουν με ειδεχθή εγκλήματα (παιδεραστία, βιασμοί, κακοποιήσεις, δολοφονίες συγγενών, ακόμα και εξώθηση σε αυτοκτονία), προσπαθώντας να περιορίσει τις άσκοπες και σκανδαλοθηρικές περιγραφές ή τις εφιαλτικές εικόνες που απλά ικανοποιούν τα πιο ταπεινά ένστικτα μιας τρομοκρατημένης κοινής γνώμης.

Οι καταγγελίες, οι καταθέσεις, οι διώξεις, οι μαρτυρίες, οι δίκες και οι καταδίκες αρκούν για να ενημερωθεί ο αναγνώστης και για τα λεγόμενα ειδεχθή εγκλήματα. Το να κρύβεται, όμως, απολύτως μια παρόμοια είδηση, επειδή δεν αρέσει σε κάποιο κόμμα ή σε κάποιον εκδότη, υποβιβάζει την Ελλάδα στους διεθνείς πίνακες της ελεύθερης και αμερόληπτης δημοσιογραφίας.

Η «Εφ.Συν.» δεν υιοθετεί καθόλου κατηγορίες για συλλογική, κομματική ή οικογενειακή ευθύνη, τη στιγμή που ειδικά η Ν.Δ. και τα «γαλάζια» μέσα ενημέρωσης συστηματικά και ασύστολα δικάζουν, καταδικάζουν και «κρεμούν στα μανταλάκια» βουλευτές και υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης, ακόμη και όταν ένας μακρινός συγγενής, φίλος ή κουμπάρος τους υποπέσει στο παραμικρό παράπτωμα.

Οσο για τις συνεχείς αιτιάσεις «περί σκευωρίας» όσων τα ονόματα περιέχονται σε δικογραφίες ή ακόμη και σε καταδικαστικές αποφάσεις, το μόνο που καταφέρνουν είναι να θυμίζουν τον βοσκό που φωνάζει «λύκος!»...

efsyn.gr