Αμέσως μετά την ψήφο εμπιστοσύνης και την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών ο πρωθυπουργός έδωσε σήμα ότι η κυβέρνηση έχει πλέον την πολιτική νομιμοποίηση να...
ολοκληρώσει τη θητεία της παρά το διαζύγιο με τον κυβερνητικό εταίρο, η συνεργασία με τον οποίο από το 2015 διασφάλιζε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Τις τελευταίες ημέρες όμως, με όσα έχουν συμβεί στο κοινοβουλευτικό πεδίο γύρω από τη νέα κυβερνητική πλειοψηφία και τις «παρενέργειες» στους ΑΝΕΛΛ και το Ποτάμι – που μεταξύ άλλων εκτροχιάζουν το κλίμα μεταξύ των δύο πρώην εταίρων – η ρητορική περί ολοκλήρωσης της τετραετίας δείχνει να αποδυναμώνεται πολιτικά.
Την αίσθηση ότι η νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύσκολα θα περπατήσει ώς τον Οκτώβριο ενίσχυσε δε, αναζωπυρώνοντας τα σενάρια, η αναφορά Βούτση σε εθνικές εκλογές «όχι νωρίτερα του Μαΐου», παρόλο που φρόντισε να συμπληρώσει ότι «εργαζόμαστε για εκλογές τον Οκτώβρη» όπως είναι η επίσημη γραμμή. Τις τελευταίες ώρες πάντως πληροφορίες αναφέρουν ότι τα περί Μαΐου έχουν οριστικοποιηθεί σε απόφαση.
Από την ψήφο εμπιστοσύνης στα νομοσχέδια
Η επομένη της ψήφου εμπιστοσύνης ουσιαστικά σκάλωσε στη Βουλή και τα νομοσχέδια, καθώς το πρώτο νομοσχέδιο που ήρθε αποκάλυψε την «ασάφεια» της νέας πλειοψηφίας και ανέτρεψε τις «παραδόσεις» και τα «έθιμα» της Ολομέλειας και των Επιτροπών, σύμφωνα με τα οποία οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι μπορούσαν να εκπροσωπούν τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες στην ψήφιση των νομοσχεδίων. Αυτό δεν μπορούσε πια να ισχύσει για τους ανεξάρτητους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. Η λύση που βρέθηκε ήταν οι ονομαστικές ψηφοφορίες για όλα τα νομοσχέδια.
Έτσι η κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει τα νέα και ασύνηθιστα δεδομένα στο κοινοβούλιο και κατ’ επέκταση στην κυβερνητική πλειοψηφία, τις επιθέσεις Καμμένου, που από τη μία δίνουν πατήματα στην αξιωματική αντιπολίτευση και από την άλλη στρέφονται τόσο κατά του πρωθυπουργού όσο και κατά των βουλευτών και στελεχών που αποχώρησαν από τους ΑΝΕΛΛ για να στηρίξουν την κυβέρνηση.
Πρωτοβουλίες στη σκιά των επιθέσεων Καμμένου
Την περασμένη Πέμπτη, όπως αποτυπώθηκε στο κυβερνητικό μπρίφινγκ, έδειξε να κατευθύνεται:
Στην επιλογή των ονομαστικών ψηφοφοριών για όλα τα νομοσχέδια μέχρι το τέλος της τετραετίας, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν τίθεται κανένα θέμα σταθερότητας της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Επιλογή που όμως ενέτεινε την κριτική και τις επιθέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έκαναν λόγο για κυβέρνηση «κουρελού».
Στην αναζήτηση λύσης για τις κοινοβουλευτικές ομάδες που διαλύονται ή τους αρχηγούς αυτών. Από το βήμα του κυβερνητικού μπρίφινγκ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος υπογράμμιζε ότι θέση της κυβέρνησης είναι ότι δεν πρέπει να διαλύονται οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων και πως η κυβέρνηση σκοπεύει να ανοίξει τον σχετικό διάλογο, αφήνοντας να εννοηθεί ουσιαστικά ότι το Μαξίμου έχει τη διάθεση να αναζητήσει λύση για τη διατήρηση της Κ.Ο. των ΑΝΕΛΛ. Εδώ ουσιαστικά το κίνητρο φάνηκε να είναι αφενός η προσπάθεια να «ηρεμήσει» ο Πάνος Καμμένος, αφετέρου να χαλαρώσει και τις επιθέσεις στους πρώην βουλευτές του, ώστε σε επόμενο στάδιο και σε πιο ομαλό κλίμα η κυβέρνηση να μπορέσει να τους ενσωματώσει στην πλειοψηφία, χωρίς επιθέσεις περί συναλλαγών και τα τοιαύτα.
Σημειώνεται ότι αυτά συνέβησαν στη «σκιά» των απειλών Καμμένου το πρωί της ίδιας μέρας ότι αν διαλυθεί η κοινοβουλευτική του ομάδα, η κυβέρνηση «δεν θα παρελάσει» στις 25 Μαρτίου. Κάτι που επέτρεψε τις εντυπώσεις ότι ο πρωθυπουργός υποχωρεί στις πιέσεις Καμμένου. Πράγματι, στο τραπέζι τις επόμενες τρεις μέρες έπεσαν δύο βασικά σενάρια: α) η διατήρηση, με μια προσθήκη στον κανονισμό, των προνομίων των αρχηγών ακόμη κι αν οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες έχουν διαλυθεί (κάτι που θα ευνοούσε και τον Σταύρο Θεοδωράκη τουλάχιστον), β) η αλλαγή στον κανονισμό της πρόβλεψης σύμφωνα με την οποία απαιτείται ελάχιστος αριθμός πέντε βουλευτών για τη συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας υπό τον όρο ότι πρέπει να έχουν εκλεγεί με το ίδιο κόμμα, ώστε ο Πάνος Καμμένος να μπορεί να «μερεμετίσει» την κοινοβουλευτική του ομάδα με τον προερχόμενο από την Ένωση Κεντρώων Αριστείδη Φωκά. Ακολούθησε ένα Σαββατοκύριακο με δημόσιες κι ενδεχομένως υπόγειες βολές Καμμένου (στον πρώην κυβερνητικό εταίρο αποδόθηκε η διακίνηση της πληροφορίας περί ταξιδιού του πρωθυπουργού στις Μαλδίβες).
1+ 6 επιστολές
Τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, έβαλε απότομα κι αιφνιδιαστικά τέλος στις διεργασίες για προσθήκη ή αλλαγή στον Κανονισμό της Βουλής για την ει δυνατό «διάσωση» των κοινοβουλευτικών ομάδων που τελούν υπό την απειλή διάλυσης εξαιτίας της νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας ή τη διατήρηση έστω των προνομίων των αρχηγών τους.
Με αυτό τον τρόπο έστειλε ηχηρό μήνυμα στον Πάνο Καμμένο αλλά και προς πάσα κατεύθυνση ότι ο ίδιος δεν είναι εκβιαζόμενος, όπως τον κατηγόρησε η αξιωματική αντιπολίτευση εκμεταλλευόμενη τις επιθέσεις του πρώην κυβερνητικού εταίρου. Λίγο αργότερα, με τις επιστολές των «6», στάλθηκε επιπλέον το μήνυμα ότι όχι μόνο η κυβερνητική πλειοψηφία είναι σταθερή αλλά και ότι η περίοδος χάριτος για Καμμένο έληξε και αν ο πρώην εταίρος θέλει πόλεμο, θα τον έχει.
Υπενθυμίζεται ότι οι 6 βουλευτές που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Βασίλης Κόκκαλης, Κώστας Ζουράρις, Κατερίνα Παπακώστα και Σπύρος Δανέλλης) με επιστολές τους στον Νίκο Βούτση ζήτησαν η ψήφος τους να προσμετράται στο εξής στις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, χωρίς ωστόσο να ανήκουν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ηχηρά μηνύματα αλλά…
Ωστόσο, η κίνηση αυτή μπορεί από τη μία πλευρά να υπογράμμισε την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού να απαντά στις προκλήσεις, από την άλλη όμως επέτεινε την εικόνα ρευστοποίησης του κοινοβουλίου, δημιουργώντας παραδοξότητες όπως το ότι οι βουλευτές Ζουράρις και Παπαχριστόπουλος (έστω για λίγα εικοσιτετράωρα ο δεύτερος) βρέθηκαν να ανήκουν σε δύο κοινοβουλευτικές ομάδες.
Ο δε Κώστας Ζουράρις, ενώ έχει παραχωρήσει την ψήφο του στην κυβερνητική πλειοψηφία, δηλώνει ότι θα παραμείνει με τον Καμμένο ώς τη λήξη της εκλογικής εντολής (αν ο Καμμένος δεν αποφασίσει για το αντίθετο). Το επιχείρημα που επικαλείται προκειμένου να δικαιολογηθεί το αλαλούμ να είναι σε μία κοινοβουλευτική ομάδα αλλά σε μόνιμη βάση στο εξής να ψηφίζει υπέρ μιας άλλης, είναι ότι είναι συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛΛ ως επικεφαλής της κίνησης «Πυρίκαυστος Ελλάδα» και έχει εξ αρχής συμφωνηθεί ότι θα έχει ελευθερία κινήσεων.
Με άλλα λόγια, η παραπάνω λύση της κατοχύρωσης της πλειοψηφίας με στόχο την εμπέδωση της κυβερνητικής σταθερότητας φάνηκε να είναι μια νευρική και σπασμωδική κίνηση, που ήρθε μάλιστα με καθυστέρηση μιας εβδομάδας. Καθόσον δεν δείχνει να οδηγεί σε καθαρές καταστάσεις για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, ενώ επιτρέπει την αξιοποίηση από την αξιωματική και ελάσσονα αντιπολίτευση που κατηγορεί την κυβέρνηση για πλήρη απαξίωση των θεσμών κι εν προκειμένω της Βουλής.
Ρευστοποίηση και απαξίωση
Επιπλέον δεν απαλύνει τις εντυπώσεις από μια εικόνα:
Απαξίωσης των βουλευτών οι οποίοι άγονται και φέρονται με μοναδικό γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση και ψηφίζουν «κατά συνείδηση», η οποία όλως τυχαίως εξυπηρετεί και την προαναφερθείσα προοπτική. Και μάλιστα, υπό αυτό το πρίσμα δεν διστάζουν να μετακινούνται ακόμη και σε αντίθετους ιδεολογικά και πολιτικά χώρους από αυτούς που προέρχονται, προσβλέποντας σε ανταλλάγματα.
Αλληλοεκβιασμών και λεπτών ισορροπιών μεταξύ βουλευτών που προσφέρουν την ψήφο τους στην κοινοβουλευτική «αγορά» και κομμάτων (ειδικά των δύο κομμάτων εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. που λειτουργούν ως πόλος έλξης αφού είναι εκείνα που προσφέρουν πιο βέβαιη προοπτική).
Την εντύπωση ότι διαπραγματεύεται την έδρα της έδωσε από την Παρασκευή η βουλευτής Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου (είχε προσχωρήσει πέρυσι στον ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας ήδη αποχωρήσει από εξαμήνου από την Ένωση Κεντρώων) αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησης (η απειλή ήταν ότι θα παραδώσει την έδρα της στον Βασίλη Λεβέντη έναν χρόνο μετά!). Οι δηλώσεις της δε έγιναν στον ΣΚΑΪ, έχοντας «σπάσει» το εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στον συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό.
Ο τραγέλαφος συνεχίζεται
Τα τραγελαφικά φαινόμενα πάντως θα συνεχιστούν. Αύριο ψηφίζεται στην Ολομέλεια το Πρωτόκολλο Εισδοχής της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και για τον λόγο αυτό ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος παρέτεινε την παραμονή του στους ΑΝΕΛΛ – υπό την παρότρυνση και του προέδρου της Βουλής – προκειμένου να το ψηφίσει. Στη συνέχεια ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί και θα παραδώσει την έδρα του στους ΑΝΕΛΛ – εφόσον βέβαια δεν εμφανιστεί κάποιος νέος λόγος για να παρατείνει την ιδιότυπη παραμονή του σε ένα κόμμα που δεν τον εκφράζει πια.
Για τον ίδιο από εκεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος της εκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ίδιος άφησε να εννοηθεί. Η έδρα όμως πάει στα χέρια του πρώτου επιλαχόντος που είναι ο Τέρενς Κουίκ, του οποίου οι σχέσεις με τον Πάνο Καμμένο έχουν διαρραγεί εδώ και μήνες και, ως εκ τούτου, αναμένεται να ανεξαρτητοποιηθεί, οπότε η έδρα να παραμείνει στην κυβερνητική πλειοψηφία.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν κατ’ αυτό τον τρόπο αναμένονται νέες επιθέσεις Καμμένου για «συμπαιγνία» Τσίπρα - Κουίκ με στόχο να κλέψουν την έδρα των ΑΝΕΛΛ. Προς το παρόν, μιλώντας το πρωί της Τρίτης στο κανάλι Open, έριξε τους τόνους απέναντι στον πρωθυπουργό δείχνοντας ως υπεύθυνους για τη διάλυση του κόμματος τους «γέροντες του Μαξίμου» Θανάση Καρτερό και Αλέκο Φλαμπουράρη. Για τον ίδιο τον Τσίπρα ανέφερε «τον πιστεύω σαν ηγέτη», αλλά «με έχει στεναχωρήσει πολύ» προσθέτοντας πως δεν θα τον εκβίαζε ποτέ.
Από την άλλη δείχνει να φλερτάρει με την ιδέα της προσάρτησης του ανεξάρτητου βουλευτή Κουκούτση, προερχόμενου από τη Χρυσή Αυγή. Αυτό βέβαια σε περίπτωση που δεν υπάρξει διάλυση της Κ.Ο. – εκκρεμεί σχετική γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής για τα θέματα συγκρότησης κοινοβουλευτικής ομάδας ανεξαρτήτως του αν όλοι οι βουλευτές εκλέχθηκαν με το ίδιο κόμμα...
topontiki.gr
ολοκληρώσει τη θητεία της παρά το διαζύγιο με τον κυβερνητικό εταίρο, η συνεργασία με τον οποίο από το 2015 διασφάλιζε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Τις τελευταίες ημέρες όμως, με όσα έχουν συμβεί στο κοινοβουλευτικό πεδίο γύρω από τη νέα κυβερνητική πλειοψηφία και τις «παρενέργειες» στους ΑΝΕΛΛ και το Ποτάμι – που μεταξύ άλλων εκτροχιάζουν το κλίμα μεταξύ των δύο πρώην εταίρων – η ρητορική περί ολοκλήρωσης της τετραετίας δείχνει να αποδυναμώνεται πολιτικά.
Την αίσθηση ότι η νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία δύσκολα θα περπατήσει ώς τον Οκτώβριο ενίσχυσε δε, αναζωπυρώνοντας τα σενάρια, η αναφορά Βούτση σε εθνικές εκλογές «όχι νωρίτερα του Μαΐου», παρόλο που φρόντισε να συμπληρώσει ότι «εργαζόμαστε για εκλογές τον Οκτώβρη» όπως είναι η επίσημη γραμμή. Τις τελευταίες ώρες πάντως πληροφορίες αναφέρουν ότι τα περί Μαΐου έχουν οριστικοποιηθεί σε απόφαση.
Από την ψήφο εμπιστοσύνης στα νομοσχέδια
Η επομένη της ψήφου εμπιστοσύνης ουσιαστικά σκάλωσε στη Βουλή και τα νομοσχέδια, καθώς το πρώτο νομοσχέδιο που ήρθε αποκάλυψε την «ασάφεια» της νέας πλειοψηφίας και ανέτρεψε τις «παραδόσεις» και τα «έθιμα» της Ολομέλειας και των Επιτροπών, σύμφωνα με τα οποία οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι μπορούσαν να εκπροσωπούν τις κοινοβουλευτικές τους ομάδες στην ψήφιση των νομοσχεδίων. Αυτό δεν μπορούσε πια να ισχύσει για τους ανεξάρτητους βουλευτές που στηρίζουν την κυβέρνηση. Η λύση που βρέθηκε ήταν οι ονομαστικές ψηφοφορίες για όλα τα νομοσχέδια.
Έτσι η κυβέρνηση είχε να αντιμετωπίσει τα νέα και ασύνηθιστα δεδομένα στο κοινοβούλιο και κατ’ επέκταση στην κυβερνητική πλειοψηφία, τις επιθέσεις Καμμένου, που από τη μία δίνουν πατήματα στην αξιωματική αντιπολίτευση και από την άλλη στρέφονται τόσο κατά του πρωθυπουργού όσο και κατά των βουλευτών και στελεχών που αποχώρησαν από τους ΑΝΕΛΛ για να στηρίξουν την κυβέρνηση.
Πρωτοβουλίες στη σκιά των επιθέσεων Καμμένου
Την περασμένη Πέμπτη, όπως αποτυπώθηκε στο κυβερνητικό μπρίφινγκ, έδειξε να κατευθύνεται:
Στην επιλογή των ονομαστικών ψηφοφοριών για όλα τα νομοσχέδια μέχρι το τέλος της τετραετίας, υποστηρίζοντας ταυτόχρονα ότι δεν τίθεται κανένα θέμα σταθερότητας της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Επιλογή που όμως ενέτεινε την κριτική και τις επιθέσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έκαναν λόγο για κυβέρνηση «κουρελού».
Στην αναζήτηση λύσης για τις κοινοβουλευτικές ομάδες που διαλύονται ή τους αρχηγούς αυτών. Από το βήμα του κυβερνητικού μπρίφινγκ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δημήτρης Τζανακόπουλος υπογράμμιζε ότι θέση της κυβέρνησης είναι ότι δεν πρέπει να διαλύονται οι κοινοβουλευτικές ομάδες των κομμάτων και πως η κυβέρνηση σκοπεύει να ανοίξει τον σχετικό διάλογο, αφήνοντας να εννοηθεί ουσιαστικά ότι το Μαξίμου έχει τη διάθεση να αναζητήσει λύση για τη διατήρηση της Κ.Ο. των ΑΝΕΛΛ. Εδώ ουσιαστικά το κίνητρο φάνηκε να είναι αφενός η προσπάθεια να «ηρεμήσει» ο Πάνος Καμμένος, αφετέρου να χαλαρώσει και τις επιθέσεις στους πρώην βουλευτές του, ώστε σε επόμενο στάδιο και σε πιο ομαλό κλίμα η κυβέρνηση να μπορέσει να τους ενσωματώσει στην πλειοψηφία, χωρίς επιθέσεις περί συναλλαγών και τα τοιαύτα.
Σημειώνεται ότι αυτά συνέβησαν στη «σκιά» των απειλών Καμμένου το πρωί της ίδιας μέρας ότι αν διαλυθεί η κοινοβουλευτική του ομάδα, η κυβέρνηση «δεν θα παρελάσει» στις 25 Μαρτίου. Κάτι που επέτρεψε τις εντυπώσεις ότι ο πρωθυπουργός υποχωρεί στις πιέσεις Καμμένου. Πράγματι, στο τραπέζι τις επόμενες τρεις μέρες έπεσαν δύο βασικά σενάρια: α) η διατήρηση, με μια προσθήκη στον κανονισμό, των προνομίων των αρχηγών ακόμη κι αν οι κοινοβουλευτικές τους ομάδες έχουν διαλυθεί (κάτι που θα ευνοούσε και τον Σταύρο Θεοδωράκη τουλάχιστον), β) η αλλαγή στον κανονισμό της πρόβλεψης σύμφωνα με την οποία απαιτείται ελάχιστος αριθμός πέντε βουλευτών για τη συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας υπό τον όρο ότι πρέπει να έχουν εκλεγεί με το ίδιο κόμμα, ώστε ο Πάνος Καμμένος να μπορεί να «μερεμετίσει» την κοινοβουλευτική του ομάδα με τον προερχόμενο από την Ένωση Κεντρώων Αριστείδη Φωκά. Ακολούθησε ένα Σαββατοκύριακο με δημόσιες κι ενδεχομένως υπόγειες βολές Καμμένου (στον πρώην κυβερνητικό εταίρο αποδόθηκε η διακίνηση της πληροφορίας περί ταξιδιού του πρωθυπουργού στις Μαλδίβες).
1+ 6 επιστολές
Τη Δευτέρα ο πρωθυπουργός, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, έβαλε απότομα κι αιφνιδιαστικά τέλος στις διεργασίες για προσθήκη ή αλλαγή στον Κανονισμό της Βουλής για την ει δυνατό «διάσωση» των κοινοβουλευτικών ομάδων που τελούν υπό την απειλή διάλυσης εξαιτίας της νέας κυβερνητικής πλειοψηφίας ή τη διατήρηση έστω των προνομίων των αρχηγών τους.
Με αυτό τον τρόπο έστειλε ηχηρό μήνυμα στον Πάνο Καμμένο αλλά και προς πάσα κατεύθυνση ότι ο ίδιος δεν είναι εκβιαζόμενος, όπως τον κατηγόρησε η αξιωματική αντιπολίτευση εκμεταλλευόμενη τις επιθέσεις του πρώην κυβερνητικού εταίρου. Λίγο αργότερα, με τις επιστολές των «6», στάλθηκε επιπλέον το μήνυμα ότι όχι μόνο η κυβερνητική πλειοψηφία είναι σταθερή αλλά και ότι η περίοδος χάριτος για Καμμένο έληξε και αν ο πρώην εταίρος θέλει πόλεμο, θα τον έχει.
Υπενθυμίζεται ότι οι 6 βουλευτές που έδωσαν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση (Έλενα Κουντουρά, Θανάσης Παπαχριστόπουλος, Βασίλης Κόκκαλης, Κώστας Ζουράρις, Κατερίνα Παπακώστα και Σπύρος Δανέλλης) με επιστολές τους στον Νίκο Βούτση ζήτησαν η ψήφος τους να προσμετράται στο εξής στις ψήφους της κυβερνητικής πλειοψηφίας, χωρίς ωστόσο να ανήκουν στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ.
Ηχηρά μηνύματα αλλά…
Ωστόσο, η κίνηση αυτή μπορεί από τη μία πλευρά να υπογράμμισε την αποφασιστικότητα του πρωθυπουργού να απαντά στις προκλήσεις, από την άλλη όμως επέτεινε την εικόνα ρευστοποίησης του κοινοβουλίου, δημιουργώντας παραδοξότητες όπως το ότι οι βουλευτές Ζουράρις και Παπαχριστόπουλος (έστω για λίγα εικοσιτετράωρα ο δεύτερος) βρέθηκαν να ανήκουν σε δύο κοινοβουλευτικές ομάδες.
Ο δε Κώστας Ζουράρις, ενώ έχει παραχωρήσει την ψήφο του στην κυβερνητική πλειοψηφία, δηλώνει ότι θα παραμείνει με τον Καμμένο ώς τη λήξη της εκλογικής εντολής (αν ο Καμμένος δεν αποφασίσει για το αντίθετο). Το επιχείρημα που επικαλείται προκειμένου να δικαιολογηθεί το αλαλούμ να είναι σε μία κοινοβουλευτική ομάδα αλλά σε μόνιμη βάση στο εξής να ψηφίζει υπέρ μιας άλλης, είναι ότι είναι συνεργαζόμενος με τους ΑΝΕΛΛ ως επικεφαλής της κίνησης «Πυρίκαυστος Ελλάδα» και έχει εξ αρχής συμφωνηθεί ότι θα έχει ελευθερία κινήσεων.
Με άλλα λόγια, η παραπάνω λύση της κατοχύρωσης της πλειοψηφίας με στόχο την εμπέδωση της κυβερνητικής σταθερότητας φάνηκε να είναι μια νευρική και σπασμωδική κίνηση, που ήρθε μάλιστα με καθυστέρηση μιας εβδομάδας. Καθόσον δεν δείχνει να οδηγεί σε καθαρές καταστάσεις για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, ενώ επιτρέπει την αξιοποίηση από την αξιωματική και ελάσσονα αντιπολίτευση που κατηγορεί την κυβέρνηση για πλήρη απαξίωση των θεσμών κι εν προκειμένω της Βουλής.
Ρευστοποίηση και απαξίωση
Επιπλέον δεν απαλύνει τις εντυπώσεις από μια εικόνα:
Απαξίωσης των βουλευτών οι οποίοι άγονται και φέρονται με μοναδικό γνώμονα την πολιτική τους επιβίωση και ψηφίζουν «κατά συνείδηση», η οποία όλως τυχαίως εξυπηρετεί και την προαναφερθείσα προοπτική. Και μάλιστα, υπό αυτό το πρίσμα δεν διστάζουν να μετακινούνται ακόμη και σε αντίθετους ιδεολογικά και πολιτικά χώρους από αυτούς που προέρχονται, προσβλέποντας σε ανταλλάγματα.
Αλληλοεκβιασμών και λεπτών ισορροπιών μεταξύ βουλευτών που προσφέρουν την ψήφο τους στην κοινοβουλευτική «αγορά» και κομμάτων (ειδικά των δύο κομμάτων εξουσίας ΣΥΡΙΖΑ – Ν.Δ. που λειτουργούν ως πόλος έλξης αφού είναι εκείνα που προσφέρουν πιο βέβαιη προοπτική).
Την εντύπωση ότι διαπραγματεύεται την έδρα της έδωσε από την Παρασκευή η βουλευτής Θεοδώρα Μεγαλοοικονόμου (είχε προσχωρήσει πέρυσι στον ΣΥΡΙΖΑ και έχοντας ήδη αποχωρήσει από εξαμήνου από την Ένωση Κεντρώων) αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ανεξαρτητοποίησης (η απειλή ήταν ότι θα παραδώσει την έδρα της στον Βασίλη Λεβέντη έναν χρόνο μετά!). Οι δηλώσεις της δε έγιναν στον ΣΚΑΪ, έχοντας «σπάσει» το εμπάργκο του ΣΥΡΙΖΑ στον συγκεκριμένο τηλεοπτικό σταθμό.
Ο τραγέλαφος συνεχίζεται
Τα τραγελαφικά φαινόμενα πάντως θα συνεχιστούν. Αύριο ψηφίζεται στην Ολομέλεια το Πρωτόκολλο Εισδοχής της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και για τον λόγο αυτό ο Θανάσης Παπαχριστόπουλος παρέτεινε την παραμονή του στους ΑΝΕΛΛ – υπό την παρότρυνση και του προέδρου της Βουλής – προκειμένου να το ψηφίσει. Στη συνέχεια ο ίδιος έχει δηλώσει ότι θα παραιτηθεί και θα παραδώσει την έδρα του στους ΑΝΕΛΛ – εφόσον βέβαια δεν εμφανιστεί κάποιος νέος λόγος για να παρατείνει την ιδιότυπη παραμονή του σε ένα κόμμα που δεν τον εκφράζει πια.
Για τον ίδιο από εκεί και πέρα ανοίγει ο δρόμος της εκλογικής συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως ο ίδιος άφησε να εννοηθεί. Η έδρα όμως πάει στα χέρια του πρώτου επιλαχόντος που είναι ο Τέρενς Κουίκ, του οποίου οι σχέσεις με τον Πάνο Καμμένο έχουν διαρραγεί εδώ και μήνες και, ως εκ τούτου, αναμένεται να ανεξαρτητοποιηθεί, οπότε η έδρα να παραμείνει στην κυβερνητική πλειοψηφία.
Αν τα πράγματα εξελιχθούν κατ’ αυτό τον τρόπο αναμένονται νέες επιθέσεις Καμμένου για «συμπαιγνία» Τσίπρα - Κουίκ με στόχο να κλέψουν την έδρα των ΑΝΕΛΛ. Προς το παρόν, μιλώντας το πρωί της Τρίτης στο κανάλι Open, έριξε τους τόνους απέναντι στον πρωθυπουργό δείχνοντας ως υπεύθυνους για τη διάλυση του κόμματος τους «γέροντες του Μαξίμου» Θανάση Καρτερό και Αλέκο Φλαμπουράρη. Για τον ίδιο τον Τσίπρα ανέφερε «τον πιστεύω σαν ηγέτη», αλλά «με έχει στεναχωρήσει πολύ» προσθέτοντας πως δεν θα τον εκβίαζε ποτέ.
Από την άλλη δείχνει να φλερτάρει με την ιδέα της προσάρτησης του ανεξάρτητου βουλευτή Κουκούτση, προερχόμενου από τη Χρυσή Αυγή. Αυτό βέβαια σε περίπτωση που δεν υπάρξει διάλυση της Κ.Ο. – εκκρεμεί σχετική γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής για τα θέματα συγκρότησης κοινοβουλευτικής ομάδας ανεξαρτήτως του αν όλοι οι βουλευτές εκλέχθηκαν με το ίδιο κόμμα...
topontiki.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου