Δηλητήριο...

Οφείλω να παραδεχθώ ότι το «σύρμα» που έπεσε στις τάξεις του ΚΙΝΑΛ να μη δίνονται λαβές για σχόλια ότι έχει γίνει σκορποχώρι, έπιασε. 

Το...
λέω διότι δεν εθεάθησαν και πολλοί στην εκδήλωση των Μεταρρυθμιστών (του Σπύρου Λυκούδη) με ολίγη από ΔΗΜΑΡ (Θανάσης Θεοχαρόπουλος) με το προσκλητήριο «για μια νέα αρχή» – πού αλλού, μα στην Κεντροαριστερά φυσικά... 

Οσο για τον «Πράσινο» Νίκο Χρυσόγελο που έδωσε το «παρών», δεν έμεινε καθόλου ενθουσιασμένος. Ο ίδιος διαπίστωσε ανάγκες «συναισθηματικές και ανθρώπινες» να ξαναβρεθούν άνθρωποι που ήταν στο ΚΚΕ εσ., στον ΣΥΝ, στη ΔΗΜΑΡ, αλλά καμία σχέση με τις σύγχρονες ανάγκες. 

Πιο φαρμακερό βρίσκω, πάντως, το σχόλιο περί κατανόησης για τους ανθρώπους που «έζησαν μια ζωή ως μειοψηφία της Αριστεράς και συγκινούνται όταν ξαναβρίσκονται έπειτα από αποτυχημένες διαδρομές από δω και από εκεί». Σκέτο δηλητήριο...

Το Κονκλάβιο (kathimerini.gr)