Κάθε φορά που Έλληνας πρωθυπουργός επισκεπτόταν την Τουρκία, ξεκινούσε στην Ελλάδα συζήτηση για τους κινδύνους που υπήρχαν εξαιτίας των προκλητικών ενεργειών της γειτονικής χώρας.
Στη συνέχεια, κόμματα και ειδικοί, αξιολογώντας τα...
αποτελέσματα των συναντήσεων, κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι οι επισκέψεις ήταν αχρείαστες, δεν ήταν καλά προετοιμασμένες, οι Τούρκοι έθεσαν τις πάγιες θέσεις τους και εμείς απλώς αμυνθήκαμε.
Βεβαίως τα ίδια κόμματα και οι ίδιοι ειδικοί έλεγαν σε όλους τους τόνους ότι πρέπει να κρατάμε ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τους Τούρκους. Το πώς θα γινόταν αυτό χωρίς επαφές και στο υψηλότερο επίπεδο δεν το διευκρίνιζαν, αλλά δεν έχει σημασία.
Το πολιτικό προσωπικό της χώρας έζησε και ένα μέρος του συνεχίζει ακόμη να ζει μ’ έναν μύθο σε ό,τι αφορά τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Δημιουργός του είναι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974. Σύμφωνα μ’ αυτόν, η Ελλάδα μόνο ένα θέμα πρέπει να συζητά με την Τουρκία, την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Οτιδήποτε άλλο συνιστά υποχώρηση.
Στην πράξη, βεβαίως, παρά τα όσα διακήρυτταν οι κυβερνήσεις δημοσίως, ποτέ δεν εφαρμόστηκε με θρησκευτική ευλάβεια αυτή η γραμμή. Στην ατζέντα και από τη δική μας πλευρά και από την πλευρά των Τούρκων έμπαιναν και άλλα ζητήματα με τα οποία ασχολούνταν οι διπλωμάτες, οι επιτροπές των υπουργείων Εξωτερικών, ακόμη και οι επικεφαλής των κυβερνήσεων.
Διαβάστε ολόκληρο ρο άρθρο του Τάσου Παππά, ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου