Μια τηλεόραση γεμάτη Τατιάνες και ριάλιτι...

... είναι αυτή που μας αξίζει;...
«Eφερε στον κόσμο το δέκατο παιδί της με τη βοήθεια της πολύτεκνης μαίας που επιστρέφοντας σπίτι σκοτώθηκε στο δρόμο». Με αυτό το θέμα ασχολήθηκε τις προάλλες η Τατιάνα Στεφανίδου. Δείχνοντας...
φωτογραφίες από την κηδεία της πολύτεκνης μαίας, όπου «ποιος δεν θυμάται τα παιδιά της λευκοντυμένα να ψάλλουν τον Αναστάσιμο Κανόνα και να χαμογελούν».
Στην ίδια εκπομπή παρακολουθήσαμε την ιστορία της «μαύρης χήρας» που κατηγορείται πως δολοφόνησε τον σύζυγό της, την ιστορία του αγοριού που έπαθε εγκαύματα όταν έριξαν πάνω του καυτό νερό, ενώ η ψυχαγωγία μας ολοκληρώθηκε με συνέντευξη της μητέρας μαθητή που εξερράγη το κινητό του. 
Ανάμεσα σε εκρήξεις, πυροβολισμούς και ζεματίσματα η παρουσιάστρια διαφήμιζε την προσφορά της εκπομπής: «ένα αυτοκίνητο, έναν ψυγειοκαταψύκτη, ένα πλυντήριο και ένα χαλί».
 Με πρόσχημα την ενημέρωση η Στεφανίδου παρουσιάζει ένα horror show για γερά νεύρα, εισβάλλοντας σε οικογένειες που θρηνούν απώλειες και αντιμετωπίζοντας την ανθρώπινη δυστυχία ως σαπουνόπερα. 

Με πρόσχημα τη μόδα τα «Greece’s next top model», «My style rocks» και «Shopping star» παραδίδουν στη χλεύη του κοινού γυναίκες που είναι τυφλωμένες από την ωραιοπάθειά τους δεν καταλαβαίνουν πως χρησιμοποιούνται ως διασκεδαστές των πληθών. 
Με πρόσχημα την ανάγκη των ανθρώπων για συντροφικότητα το «Power of love» γελοιοποιεί νέα αγόρια και κορίτσια βάζοντάς τα να ξεκατινιάζονται σε ένα θλιβερό νυφοπάζαρο. 
Με πρόσχημα την ευγενή άμιλλα reality όπως το «Nomads» εκθέτουν σε κοινή θέα τη χειρότερη πλευρά του χαρακτήρα των παικτών τους. 
Με πρόσχημα την αγάπη των Ελλήνων για τη μουσική το «Στην υγεία μας ρε παιδιά» επαναφέρει τον λουλουδοπόλεμο και το σπάσιμο πιάτων.
 Με πρόσχημα, πάντα, τη λαϊκή ψυχαγωγία, η ελληνική τηλεόραση ψυχαγωγεί με κακής ποιότητας σόου, με ξεπερασμένης αισθητικής σίριαλ, με ριάλιτι. 
Φταίει η οικονομική κρίση; Φταίνε οι επιλογές των επικεφαλής των καναλιών; Φταίει το κοινό που δίνει θετική ψήφο σε εκπομπές που το προσβάλλουν;

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Κοσμά Βίδου, ΕΔΩ...