8.1.19

Όλοι ύποπτοι...



...ουδείς ένοχος...

Ποια είναι η συνήθης αντίδραση αξιωματούχων όταν κατηγορούνται για εμπλοκή σε σκάνδαλα; Ότι πρόκειται για σκευωρία που την έχουν σχεδιάσει οι πολιτικοί αντίπαλοί τους με στόχο την εξόντωσή τους. Δεν είναι...
ελληνικό φαινόμενο.

Παντού στον κόσμο έτσι γίνεται. Ο πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Σαρκοζί έχει ανοιχτούς λογαριασμούς με τη δικαιοσύνη της πατρίδας του για χρηματισμό από τη Λιβύη του Καντάφι. Πιστεύει ότι είναι θύμα μεθοδεύσεων των εχθρών του.

Για κυνήγι μαγισσών έκανε λόγο ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Μαριάνο Ραχόι όταν πιάστηκαν στα πράσα οι ταμίες του Λαϊκού Κόμματος (αυτός τους είχε διορίσει). Ο ίδιος δήλωσε άγνοια για τα ποσά που εισέπρατταν για τις εκλογικές ανάγκες του κόμματός του.

Για σκευωρία μιλάει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Νετανιάχου, ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με ποινικές διώξεις για μίζες (καθώς και η σύζυγός του). Προκήρυξε εκλογές για τον Απρίλιο μπας και προλάβει να αποφύγει την κατραπακιά.

Ο πρώην πρόεδρος της Βραζιλίας Τέμερ αποχώρησε πριν από λίγες μέρες από το προεδρικό μέγαρο κουβαλώντας μαζί με τα αναμνηστικά δώρα που πήρε κατά τη διάρκεια της θητείας του και δύο βαρβάτες διώξεις για συμμετοχή σε υποθέσεις διαφθοράς. Κι αυτός καταγγέλλει συνωμοσία εις βάρος του.

Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο Κοσκωτά η εγκαλούμενη κυβέρνηση (ΠΑΣΟΚ) κατηγόρησε την αντιπολίτευση και ορισμένα μέσα ενημέρωσης ότι σε συνεργασία με επίορκους δικαστές οργάνωσαν σχέδιο ανατροπής της με συκοφαντίες και στημένους μάρτυρες. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο «Ζίμενς» ακούστηκαν τα ίδια και χειρότερα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο του Τάσου Παππά, ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια: