Ο εκδότης του Liberal μιλά στο… Liberal...

...κι ο συντάκτης τον ευχαριστεί!...

Εχουμε τρελαθεί εντελώς; Δημοσιογράφος-εργαζόμενος παίρνει συνέντευξη από τον εκδότη-εργοδότη του για να...
δημοσιευτεί στο site του εργοδότη; «Τον ευχαριστώ θερμά που δέχτηκε, και μάλιστα χωρίς να το συζητήσει καθόλου» γράφει ο Κυριάκος Αθανασιάδης στο εισαγωγικό σημείωμα της συνέντευξης. 

Και προχωρά άμεσα στην πρώτη σκληρή ερώτηση: «Αγαπητέ κύριε Μαυρίδη, αφού σάς ευχαριστήσω που είπατε αμέσως ναι για τη συνέντευξη αυτή, θα θέλατε να μας δώσετε ένα σύντομο cv; Να μας υπενθυμίσετε πόσα χρόνια είστε στον χώρο, σε ποια Μέσα και σε τι θέσεις;».

Εντάξει, δεν τον σεβάστηκε τον εκδότη, με τη μία του όρμηξε όπως πρέπει να κάνει -βέβαια- ένας σωστός δημοσιογράφος! Και περνάει άμεσα στη δεύτερη ερώτηση, ερώτηση για να τον κολλήσει στον τοίχο:

«Τι σας ώθησε να κάνετε το Liberal; Ήταν κάτι που αντιληφθήκατε ότι έλειπε από τον χώρο της ενημέρωσης; Ήταν μια επιχειρηματική ευκαιρία; Η ανάγκη για κάτι διαφορετικό; Και πόσο διαφορετικό είναι το Liberal, εντέλει;».

Ελεος, έλεος κάπου, λίγο σεβασμό στον άνθρωπο. Λίγο σεβασμό στον συνεντευξιαζόμενο. Δείτε όμως και τη συνέχεια:

Ωραία ιστορία. Και μετά το Liberal, λοιπόν, ήρθε ο Φιλελεύθερος. Ενώ συνήθως γίνεται το αντίθετο: πάμε από τις εφημερίδες στα σάιτ. Αγαπάτε το χαρτί, είναι προφανές. Όμως το αγαπάει άραγε και ο κόσμος; Ή, πιο σωστά: το αγαπάει άραγε η εποχή; Το κόστος της επένδυσης, που δεν θα πρέπει να ήταν διόλου αμελητέο, δεν θα μπορούσε να πάει στο σάιτ;

Αφήστε δε την επόμενη ερώτηση. Μιλάμε για βαρβαρότητα. Ιδού:

Πώς πήγε η φετινή χρονιά; Ήταν επικερδής; Είστε ευχαριστημένος; Αυξήσατε τα κλικ στις σελίδες του Liberal; Είδατε άνοδο στις πωλήσεις του Φιλελεύθερου και στις συνδρομές της ηλεκτρονικής του έκδοσης;

Και καλά, ο ένας (Κυριάκος Αθανασιάδης) ζήτησε συνέντευξη, ο άλλος (Θανάσης Μαυρίδης) πώς και δέχτηκε να τη δώσει; Μία δεύτερη γνώμη εκεί μέσα δεν ζήτησαν ώστε να μην γελάει ο κόσμος με όλο αυτό;..

Δημήτρης Κανελλόπουλος

e-tetradio.gr