Η μόνη ελπίδα…

Νέα δικαίωση της κλήσης ξένων διαιτητών, σε πείσμα των συχνά γραφικών υπερασπιστών της ενεργοποίησης μόνο Ελλήνων διαιτητών; Ναι, και αυτό συνιστά το...
δεύτερο πέναλτι-δώρο στον Άρη.

Η ίδια προκλητική εφεύρεση στέλνει ένα ακόμη πιο σημαντικό μήνυμα για τον μόνο (ναι, στον βαθμό χυδαιότητας που έχει φτάσει το θέμα, δικαιούται κανείς να εκφράσει τον ίδιο χαρακτηρισμό) τρόπο ν' αλλάξει η κατάσταση…

Αυτό θα συμβεί όταν οι ευνοημένοι, συνάδελφοι-επαγγελματίες (λέξεις με ιδιαίτερο νόημα!), ποδοσφαιριστές -του Άρη τώρα, του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, κάθε άλλης ομάδας μελλοντικά-, αρνηθούν να εκτελέσουν ως προκλητικό-άδικο το πέναλτι που τους χαρίζεται και ο αντίπαλος-ευνοημένος προπονητής, αμέσως μετά τη λήξη, πει: «Ευνοηθήκαμε, δεν το θέλουμε αυτό».

«Παραμυθένια-ανέφικτη πρόταση» είπατε;

Καίρια όμως για τη χυδαιότητα των ελληνικών γηπέδων. Εδώ που φτάσαμε, χρόνια τώρα, χρειάζονται επαγγελματίες-Δον Κιχώτες για να ξεβρομίσει το τοπίο...