Μια φορά κι έναν καιρό, όταν υπήρχε ακόμη Ισχυρή Ιταλία και δεν λέγανε οι γείτονες κουραμάνα την παρμεζάνα, το...
σύνθημα της πέραν της Αδριατικής αριστεράς ήταν ένα, μοναδικό και ηχηρό:
Δεν θα πεθάνουμε Χριστιανοδημοκράτες!
Καημό το ‘χαν οι άνθρωποι μετά από δεκαετίες ολόκληρες κυριαρχίας των δεξιών να δούνε και κάτι διαφορετικό. Να μην κλείσουνε οριστικά τα μάτια τους υπό το φάντασμα του Τζούλιο Αντρεότι και των συνοδοιπόρων του, να μπει και κάνας άλλος στην κυβέρνηση, να σταματήσει το νταλαβεράκι το γαλάζιο. Και βεβαίως ρουφήξανε αυγό, μιας και τους προέκυψαν αρχικώς ο Κράξι και ακολούθως ο Μπερλουσκόνι, αλλά αυτά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο και παίζει και η τύχη τον ρόλο της, μην το ξεχνάμε. Αν δεν πέθαινε ο Μπερλινγκουέρ, διαφορετική θα ήταν η μοίρα της Ιταλίας…
Ας μην το παρακάνουμε όμως με τους απέναντι. Έχουμε κι εδώ μαλλί να πλέξουμε, έχουμε ζητήματα δικά μας, εξίσου καυτά και οδυνηρά. Βλέπε και την κραυγή ουκ ολίγων εξ ημών των ταπεινών ψηφοφόρων:
Δεν θα πεθάνουμε Χριστιανοί Ορθόδοξοι!
Έτσι είναι παιδιά, δεν ξυπνάμε όλοι και όλες κάθε πρωί με το σταυρό στο ένα χέρι και την Παναγίτσα στο άλλο. Υπάρχουν και κάποια πλάσματα που δεν κουτουλάνε με τα πατερημά και δεν λιποθυμάνε με τα πρόσχομεν. Πλάσματα νορμάλ, δυο πόδια, δυο χέρια, μια μύτη, δυο αυτιά, που να στα λέω, σε τίποτε δεν διαφέρουν από τους υπόλοιπους Έλληνες και τις υπόλοιπες Ελληνίδες. Το μέσα μόνο είναι λίγο διαφορετικό, κάπως το φτιάξανε, όταν ακούει καμπάνα δεν ανατριχιάζει και όταν βλέπει γυναικωνίτες και άμβωνες δεν αναστενάζει. Συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες…
Τα πλάσματα αυτά έχουν πάψει εδώ και καιρό να αποτελούν αισχρή μειοψηφία. Ακόμη και σε μια χώρα σαν την Ψωροκώσταινα κάποια στιγμή θα τρύπωνε το μικρόβιο της αμφιβολίας, για να αμφισβητήσει δοξασίες αιώνων. Και μπορεί οι πολίτες της μαμάς πατρίδας να βγαίνουν καλοί και υπομονετικοί πιστοί σε όλες τις μετρήσεις, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι γουστάρουν για γκιουλέκα τους παπάδες. Δεν σημαίνει ότι θέλουν τους ιερωμένους να κάνουν γλέντι στο σβέρκο τους και ενίοτε και στις τσέπες τους. Δεν σημαίνει ότι γουστάρουν το ράσο!
Πράγμα το οποίον ανησυχεί σφόδρα τον Μητροπολίτη Δημητριάδος Ιγνάτιο, που βγήκε και δήλωσε ότι απορρίπτεται κάθε αλλαγή στο άρθρο 3 του Συντάγματος. Και για να το κάνει και λίγο πιο πιπεράτο το στόρι, έχωσε μέσα και Ρωσία και Ρώμη (πάλι στους Ιταλούς καταλήξαμε!) και κατάκτηση της Κωνσταντινουπόλεως. Απολαύστε υπεύθυνα:
«Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι η Κερκόπορτα για να επιτύχει η Ρωσία αυτό που επιδιώκει τους τελευταίους 4 αιώνες. Να αναγνωριστεί ως η Τρίτη Ρώμη, ως το μόνο κράτος που έχει ειδική σχέση και ιδιαίτερους λόγους να ενδιαφέρεται για την Ορθοδοξία. Μέχρι σήμερα, όλος ο κόσμος γνωρίζει ότι η Ελλάδα είναι το κράτος που διατηρεί ειδικούς δεσμούς με την Ορθοδοξία.
Η προσθήκη της θρησκευτικής ουδετερότητας στο άρθρο 3, σημαίνει ότι η Ελλάδα οικειοθελώς διακηρύσσει στον κόσμο ότι παραιτείται από αυτή την πρωτοκαθεδρία που έχει, ότι αρνείται την σχέση της με το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, ότι κόβει τους ιδιαίτερους δεσμούς της με την Ορθοδοξία και την ελληνική διασπορά απανταχού της γης».
Αν υπολογίσει κανείς ότι Παρασκευή πάει Μόσχα ο Τσίπρας, τι νομίζετε δηλαδή θα τον αφήσει σε χλωρό κλαρί ο Βλαδίμηρος; Καροτσάκι θα τον πάει για την Τρίτη Ρώμη και τα Πατριαρχεία και το άρθρο 3 και του Χριστού την πίστη την αγία. Προσωπικώς θα ξεπουλιόμουν εύκολα για μερικά κυβικά φυσικό αέριο, αλλά ο πρωθυπουργός δεν ξέρω τι θα κάνει. Υπάρχει πάντα η περίπτωση να πιάσουν τόπο οι παραινέσεις του Δημητριάδος Ιγνατίου και να του κάνει τη μούρη κρέας του Πούτιν. Αλλά αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο με παρέμβαση των Χερουβείμ…
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου