Για όσους αναρωτιούνται αν η Βίκυ Καγιά είναι αυθεντικά «σκληρή», ή απλώς προσποιείται χάριν του ρόλου της «bitch» παρουσιάστριας του Greece’s Next Top Model, αρκεί μια προσεκτική ανάγνωση της μέχρι τώρα ζωής της για να πάρουν την απάντησή τους…
Ο μύθος της...
κοπελίτσας που στα 14 της ανακαλύπτεται από κάποιο πρακτορείο μοντέλων και κάνει τεράστια καριέρα είναι συνυφασμένος με το μόντελινγκ. Στην Ελλάδα βρήκε την απόλυτη ενσάρκωσή του στο πρόσωπο της Βίκυς Καγιά.
Ένα πρόσωπο που, μπορεί όσο ήταν έφηβη να την ταλαιπώρησε πολύ με την ακμή, όμως αυτό δεν το εμπόδισε να μπει σε κάθε ελληνικό σπίτι, αφού η Βίκυ έκανε μεν μια αξιοπρεπέστατη καριέρα στο εξωτερικό, όμως παρέμεινε το εθνικό μας μοντέλο. Κάτι σαν μια Ελληνίδα Κέιτ Μος στο πολύ πιο αστικό και φρόνιμο. Ίσως πιο φρόνιμο απ' ότι θα ήθελε ο κόσμος του μόντελινγκ, ο οποίος όμως έτσι κι αλλιώς έπαψε νωρίς να την αφορά, καθώς εκείνη είχε άλλα όνειρα. Θέατρο, υποκριτική, τηλεόραση, γάμος και παιδιά. Απ' όλα αυτά κάποια απέτυχαν και σε κάποια η Βίκυ Καγιά υπήρξε πιο τυχερή. Σήμερα, μετά από ένα διαζύγιο και έναν δεύτερο γάμο, είναι μια ευτυχισμένη μαμά, μια επιτυχημένη παρουσιάστρια και ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα πρόσωπα της ελληνικής τηλεόρασης.
Η σύγκρουση με τη μητέρα της και το πείσμα
Η Βίκυ Καγιά γεννήθηκε στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1978. Ως παιδί ήταν ατίθαση και μάλλον «αγοροκόριτσο» αλλά και μαθήτρια του 20. Σε αντίθεση με τις περισσότερες περιπτώσεις, κατά τις οποίες οι μητέρες είναι συνήθως εκείνες που παίρνουν τις κούκλες κόρες τους από το χέρι και τις πηγαίνουν σε κάποιο πρακτορείο μοντέλων, η Βίκυ Καγιά τα έκανε όλα μόνη της. Όχι απλώς μόνη της, αλλά με τη μητέρα της, Αλεξάνδρα, η οποία εργαζόταν σε αντιπροσωπεία αυτοκινήτων, απέναντί της, κάτι το οποίο έχει παραδεχτεί και η ίδια, χωρίς ωστόσο να αποκαλύψει την έκταση της αντίδρασής τους.
Όταν η Βίκυ είχε φύγει για το Παρίσι, στα 18 της και έπαιρνε τη μια δουλειά μετά την άλλη, οι γονείς της την απείλησαν ότι αν δεν τα παρατήσει και δεν επιστρέψει στην Ελλάδα θα την αποκληρώσουν. Ακόμα και ο πατέρας της, που μέχρι κάποια στιγμή την πήγαινε στα κάστινγκ, αντέδρασε με την απόφασή της να φύγει από την Ελλάδα. Το δικό τους όνειρο ήταν να τη δουν επιτυχημένη δικηγόρο ή παιδοψυχολόγο. Η Βίκυ δεν πτοήθηκε και η σύγκρουση οδήγησε σε μια απόλυτη αποστασιοποίηση ανάμεσα στις δύο πλευρές, που κράτησε τρία ολόκληρα χρόνια. Για ένα κορίτσι 18 ετών που ζει με μια βαλίτσα στο χέρι στον πολύ σκληρό κόσμο του μόντελινγκ, δεν είναι απλό πράγμα να μην του μιλάνε οι ίδιοι του οι γονείς, όμως η Βίκυ ήταν αποφασισμένη και δεν τα παράτησε. Ήταν μια από τις δυσκολίες που την έκαναν σκληρή και πιο αποφασισμένη από ποτέ. Οι σχέσεις της με την οικογένειά της αποκαταστάθηκαν όταν εκείνη, μοντέλο πρώτης γραμμής πλέον, αγόρασε το σπίτι της και το εξοχικό της στην Εύβοια. Τότε κατάλαβαν ότι το μόντελινγκ δεν ήταν ένα παιχνίδι, αλλά μια καριέρα ζωής και ότι η κόρη τους ήταν στην κορυφή του παιχνιδιού. «Ένα από τα μεγάλα εγχειρήματα στη ζωή μας είναι να ισορροπούμε τις σχέσεις μας. Το πιο εύκολο, βέβαια, είναι να πεις ότι φταίνε οι άλλοι. Πολλά στη ζωή μου έγιναν άδικα και απότομα. Έπρεπε, όμως, να γίνει έτσι για να καταλάβω πού βρίσκομαι», έχει πει για την περίοδο εκείνη η ίδια η Βίκυ, συμπληρώνοντας: «Η μαμά μου είναι από την Κρήτη, έχει πείσμα μεγάλο μέσα της. Με αγαπούσαν και με καμάρωναν, αλλά δεν μπορούσαν να καταλάβουν γιατί έκανα modeling και τι αξία μπορεί να έχει».
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο της Μαρίας Δεδούση, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου