Η αλήθεια είναι ότι όταν άκουσα πως ο ΣΥΡΙΖΑ κήρυξε εμπάργκο στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ ένιωσα μεγάλη έκπληξη. Και, η...
έκπληξή μου, θεωρώ ότι ήταν απολύτως δικαιολογημένη γιατί οι αριστεροί ήξερα ότι είναι αυτοί που μια ολόκληρη ζωή πάλευαν για την ελευθερία του Τύπου. Αλλά και γιατί τα περισσότερα στελέχη αλλά και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, όταν το κόμμα τους ήταν στην αντιπολίτευση, θα τολμούσα να πω ότι ετύγχαναν από τον ΣΚΑΙ προνομιακής μεταχείρισης.
Παραξενεύτηκα επίσης γιατί ένιωσα πως ο κυβερνητικός συνασπισμός εξουσίας δεν θέλει απλώς να κυβερνήσει. Θέλει να γίνει ηγεμονικός. Προφανώς δεν έχει γίνει αντιληπτό από ορισμένα στελέχη του ότι ζούμε στην πιο θεαματική φάση αλλαγής του κοινωνικού ιστού της χώρας ταυτόχρονα με μια ραγδαία αλλαγή των ιδεολογιών!
Μια τέτοια χειρονομία εκ μέρους της Αριστεράς θεωρώ ότι περιέχει- αφού έχει περάσει μέσα από τους παραμορφωτικούς φακούς μικροαστικών ιδεολογημάτων- πολιτική αυθαιρεσία απέναντι στον ίδιο της τον εαυτό. Την αδικεί!
Γιατί εν τέλει η απόφαση για εμπάργκο σε ένα Μέσο Ενημέρωσης θυμίζει άλλες εποχές όπου οι κρατικοί μηχανισμοί ήταν ανίκητοι. Σήμερα όμως δεν είναι καθόλου έτσι γιατί απλά οι περιβόητοι κρατικοί μηχανισμοί ξεσκεπάζονται εύκολα και δεν έχουν αντοχές και κύρος. Και επειδή η ζωή δεν ανέχεται το κενό είναι βέβαιο ότι αυτοί που δεν θέλουν να μετέχουν στον δημόσιο διάλογο μέσα από ένα συγκεκριμένο ΜΜΕ σίγουρα θα αντικατασταθούν από άλλους, οι οποίοι θα θέλουν να προβάλλουν την δική του πολιτική και ιδεολογική πλατφόρμα. Και μάλιστα από κομματικούς σχηματισμούς και πρόσωπα με συγγενικές πολιτικές και ιδεολογικές αντιλήψεις με το κυβερνών κόμμα.
Εάν κάποιοι, λοιπόν, στην Κυβέρνηση επαίρονται για το πολιτικό και επικοινωνιακό τους ταλέντο δεν έχουν παρά να σχεδιάσουν και να οργανώσουν μεθοδικά την επιστροφή του κόμματός τους στο συγκεκριμένο μέσο ενημέρωσης.
Θα πρέπει να σημειώσω τέλος ότι διαφωνώ επίσης και με το εμπάργκο που έχει κηρύξει η Νέα Δημοκρατία στην κρατική τηλεόραση. Και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρέπει να σκεφτεί σοβαρά την αναθεώρηση αυτής της απόφασης. Θα διευκόλυνε μάλιστα να θυμηθούν το παράδειγμα του Τάκη Λαμπρία όταν ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Κάποια εφημερίδα της αντιπολίτευσης ,τότε, πέρναγε γενεές δεκατέσσερις τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Όταν λοιπόν οι δημοσιογράφοι του ζήτησαν να κάνει ένα σχόλιο για το συγκεκριμένο έντυπο απάντησε: Δεν είμαι εδώ για να κρίνω τις εφημερίδες!
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου