...η ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και η θωράκιση της ανάπτυξης...
Μετά την έξοδο από τα μνημόνια δημιουργούμε πλέον τις συνθήκες για ανάκαμψη, συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις και χρησιμοποιώντας το...
δημοσιονομικό χώρο για να τονώσουμε την πραγματική οικονομία.
Έτσι για το 2019 ενδεικτικά έχουμε μείωση των φόρων για τις επιχειρήσεις, των εισφορών των ελεύθερων επαγγελματιών και την μείωση του ΕΝΦΙΑ 30% για μεγάλο μέρος των πολιτών και σε μικρότερο ποσοστό για πολλούς ακόμα. Προφανώς δεν διαθέτουμε όλο το δημοσιονομικό χώρο που έχουμε για φοροελαφρύνσεις, καθώς κομμάτι αυτού το κατευθύνουμε σε δράσεις για την οικοδόμηση ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους που μεταξύ άλλων περιλαμβάνουν ενίσχυση της στεγαστικής πολιτικής και δημιουργία ολοκληρωμένης πολιτικής για το παιδί, αναφέρει ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλ. Τσακαλώτος, σε συνέντευξη στην «Καθημερινή».
Οι συνθήκες που αντιμετωπίσαμε από το 2015 ήταν μία συνεχής και δύσκολη διαπραγμάτευση. Μετά την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια, υπάρχει μεγαλύτερη δυνατότητα να υλοποιήσουμε το σχεδιασμό μας για μεσο-μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα όπως μία σοβαρή φορολογική μεταρρύθμιση που θα χαρακτηρίζεται από δικαιοσύνη, σταθερότητα και απλότητα, τονίζει ο υπουργός Οικονομικών.
Για τη μείωση του αφορολόγητου το 2020 συνιστώ υπομονή, όπως συνιστούσα και σε όσους και όσες προκαταλάμβαναν τη μείωση των συντάξεων, αναφέρει ο Ευ. Τσακαλώτος.
Αναλυτικά η συνέντευξη του υπουργού Οικονομικών, Ευκλ. Τσακαλώτου στην «Καθημερινή» και την Ειρήνη Χρυσολωρά:
1. Επί τρία χρόνια, 2016-2018, οι προϋπολογισμοί είχαν υπερπλεονάσματα, αλλά οι ρυθμοί ανάπτυξης ήταν πολύ κατώτεροι από τις προβλέψεις (το 2017 έπεσε στο μισό). Είναι σωστό να θυσιάζεται η ανάπτυξη για να μοιράσετε στο τέλος κοινωνικό μέρισμα;
Πρώτα από όλα, η ανάπτυξη επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και όχι μόνο από τη δημοσιονομική πολιτική. Στην περίπτωση της Ελλάδας, μέχρι πρόσφατα, δεν υπήρχε η βεβαιότητα στους επενδυτές ούτε για τις ακριβείς παραμέτρους της ρύθμισης του χρέους, ούτε ότι θα βγούμε από το πρόγραμμα ούτε ότι έχουμε αλλάξει σελίδα. Αυτό προφανώς επηρέασε και την ανάπτυξη.
Από την άλλη, είναι γεγονός ότι τα μεγάλα πλεονάσματα επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη. Σκεφτείτε για παράδειγμα πόσο αντιαναπτυξιακό θα ήταν να διατηρούσαμε τους στόχους του 4.5% που είχε δεχθεί η Νέα Δημοκρατία και να μην τους είχαμε μειώσει. Προφανώς και η υπέρβαση του στόχου 0.5% το 2016, 1.75 το 2017 ή του 3.5% φέτος δεν βοήθησε την ανάπτυξη και για αυτό άλλωστε για το 2019 νομοθετούμε τώρα τις θετικές δημοσιονομικές παρεμβάσεις. Όμως η υπέρβαση των στόχων τις προηγούμενες χρονιές δεν ήταν επιλογή μας. Ήταν εν μέρει αποτέλεσμα των συντηρητικών προβλέψεων για την απόδοση των μέτρων από τους τέσσερεις θεσμούς και ιδιαίτερα το ΔΝΤ. Εν μέρει όμως είναι και αποτέλεσμα της αντίστροφης σχέσης αιτιότητας από ό,τι υπονοεί η ερώτησή σας: Το γεγονός δηλαδή ότι η υποαπόδοση στους ρυθμούς ανάπτυξης συνδυάστηκε με υψηλότερη απασχόληση από το προβλεπόμενο, και άρα υψηλότερες ασφαλιστικές εισφορές επηρεάζοντας θετικά το δημοσιονομικό αποτέλεσμα.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα στο left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου