ευκαιρία να βολιδοσκοπήσει η κυβέρνηση στο 20ό συνέδριο «Invest in Greece» της «Capital Link» που πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στη Νέα Υόρκη. Στη «Μέκκα» της παγκόσμιας οικονομίας και του καπιταλισμού, παρουσία ανωτέρων κυβερνητικών στελεχών, εκπροσώπων των δανειστών, επιχειρηματιών, τραπεζιτών από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική η ελληνική πλευρά θα προτάξει τις μεγάλες επενδυτικές ευκαιρίες που παρουσιάζει η χώρα μας.
Οι τομείς πάνω στους οποίους πρόκειται να στρέψει τους προβολείς, πρώτα ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας (με μήνυμα μέσω διαδικτύου) και εν συνεχεία ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο αναπληρωτής υπουργός Γιώργος Χουλιαράκης, μεταξύ άλλων θα είναι: οι τράπεζες, τα κρατικά και εταιρικά ομόλογα, η ενέργεια, οι υποδομές, ο τουρισμός, η αγορά των ακινήτων κ.λπ.
Ομιλητές στο ίδιο συνέδριο θα είναι επίσης η υπουργός Τουρισμού Ελενα Κουντουρά, ο διοικητής της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων, Γιώργος Πιτσιλής, ο οποίος πέρυσι στο ίδιο συνέδριο περιέγραψε το νέο μοντέλο φορολογικής συμμόρφωσης σε συνδυασμό με το πλαίσιο των έμμεσων τεχνικών ελέγχου, και ο επικεφαλής του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) Δημήτρης Τσάκωνας.
Από την πλευρά των δανειστών στο βήμα του συνεδρίου θα ανεβούν ο επικεφαλής της αποστολής της Κομισιόν στην Ελλάδα Ντέκλαν Κοστέλο και ο Μπομπ Τράα, ο πρώην επικεφαλής της αντιπροσωπείας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Αθήνα και ανεξάρτητος οικονομολόγος σήμερα.
Το χρονικό σημείο που γίνεται το συνέδριο είναι κομβικό για την Ελλάδα. Οχι μόνο γιατί η προσέλκυση ξένων κεφαλαίων είναι καταλυτικής σημασίας για την ανάκαμψη της οικονομίας, που το 2019 στοχεύει σε ανάπτυξη 2,5% από 2% φέτος, αλλά και εξαιτίας του μεγάλου στοιχήματος που έχει μπροστά της και συνδέεται με την ανάκτηση της εμπιστοσύνης των διεθνών αγορών. Η έξοδος σε αυτές δεν κατέστη δυνατή το τελευταίο τρίμηνο, αφού οι επιβαρυντικές εξελίξεις στην Ιταλία προκάλεσαν μεγάλες διακυμάνσεις στις αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων ανεβάζοντας σημαντικά το κόστους του δανεισμού.
Στο οικονομικό επιτελείο θέλουν να εκμεταλλευτούν τις δημοσιονομικές επιδόσεις του προϋπολογισμού κυρίως στο μέτωπο των υπερ-πλεονασμάτων για να αλλάξει η εικόνα στις αγορές των ομολόγων ώστε μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2019 να καταστεί εφικτή η έξοδος στις διεθνείς κεφαλαιαγορές.
Μπορεί οι χρηματοδοτικές ανάγκες για το 2019 να είναι μικρές, μόλις 11,74 δισ. ευρώ σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, από την άλλη όμως δεν είναι και λύση το μαξιλάρι των 30 δισ. ευρώ (μαζί με τα λεφτά του πλεονάσματος ή 26,6 δισ. χωρίς αυτά) που την προστατεύει και γι’ αυτό δεν πιέζεται. Είναι ένα προσωρινό «καταφύγιο», σύμφωνα με παράγοντες της χρηματιστηριακής αγοράς, οι οποίοι τονίζουν «ότι θα ήταν καλό η Ελληνική Δημοκρατία να μην προσφύγει ακόμη σε αυτό για την κάλυψη των αναγκών της επόμενης χρονιάς αλλά με ψυχραιμία να ψάξει να βρει την κατάλληλη ευκαιρία».
Οι υποχρεώσεις για την κάλυψη ομολόγων το 2019 ανέρχονται σε 8,778 δισ. ευρώ και σε δάνεια 1,983 δισ. προς το ΔΝΤ, 324 εκατ. προς την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και 472,2 εκατ. ευρώ προς την ΕΚΤ. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά ότι, χωρίς έξοδο στις αγορές, θα ξοδευτούν έως 11,1 δισ. ευρώ από το «μαξιλάρι» διαθεσίμων με αποτέλεσμα αυτό να συρρικνωθεί στα 15,5 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019.
Εάν το Δημόσιο καταφέρει να αντλήσει ένα ποσόν κοντά στα 4-5 δισ. ευρώ από νέες ομολογιακές εκδόσεις τότε οι απώλειες στο μαξιλάρι θα είναι πολύ μικρότερες. Το θέμα πάντως είναι να μην καταλάβουν οι αγορές ότι η χώρα δεν μπορεί να δανειστεί και για τον λόγο αυτό αναγκάζεται να παίρνει συνέχεια λεφτά από το μαξιλάρι. Μία τέτοια εξέλιξη θα ήταν ό,τι χειρότερο για την πορεία της χώρας.
Την ίδια στιγμή στον Οργανισμό Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους (ΟΔΔΗΧ) θέτουν ως άμεση προτεραιότητα την επαναγορά των ακριβών δανείων του ΔΝΤ. Πρόκειται για ένα ποσόν που φτάνει τα 5 δισ. ευρώ επί συνόλου 9,8 δισ. ευρώ που είναι οι υποχρεώσεις της χώρας προς τον διεθνή οργανισμό.
Για τα δάνεια των 5 δισ. η χώρα πληρώνει επιτόκιο 4,9% στο ΔΝΤ. Και αυτό γιατί το Ταμείο υιοθετεί κλιμακωτό επιτόκιο, το οποίο αυξάνεται ανάλογα με την έκθεση που έχει η χώρα στα δάνειά του. Η ελληνική πλευρά θέλει να απαλλαγεί από το μεγάλο αυτό βάρος της εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους και ταυτόχρονα να μειώσει τον συναλλαγματικό κίνδυνο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου