εισάγει τον λαϊκισμό στα λεγόμενα εθνικά ζητήματα. Στα ζητήματα δηλαδή της εξωτερικής πολιτικής τα οποία δεν μπορούν αλλιώς να προωθηθούν παρά μόνο με ψυχρό -ενίοτε κυνικό- ρεαλισμό.
Δυστυχώς, όμως, στη χώρα μας ο λαϊκισμός σε αυτά τα ζητήματα δεν ήταν απών. Αντίθετα χρησιμοποιήθηκε σε υπερβολικό βαθμό από κόμματα και πολιτικούς για εύκολη ψηφοθηρία, πολιτική επιβίωση και αναρρίχηση στην εξουσία. Αυτό τον λαϊκισμό τον ζήσαμε στον μέγιστο δυνατό βαθμό ιδιαίτερα στο Μακεδονικό ζήτημα. Και ο κυριότερος λόγος που το ζήτημα αυτό παραμένει άλυτο για, σχεδόν, τριάντα χρόνια οφείλεται στο γεγονός ότι και στις δύο χώρες οι εθνολαϊκιστές είχαν τη δυνατότητα να εμποδίζουν τις λύσεις που εμφανίστηκαν κατά καιρούς. Αυτό τον λαϊκισμό τον ζούμε και τώρα -για το ίδιο ζήτημα- με πρωταγωνίστρια, κυρίως, την αξιωματική αντιπολίτευση.
Τα ψέματα όμως τελείωσαν. Σε λίγες ημέρες η Βουλή της γειτονικής χώρας ολοκληρώνει την αναθεώρηση του Συντάγματός της. Σε λίγες εβδομάδες η ελληνική Βουλή θα κληθεί να εγκρίνει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Το κάθε κόμμα και ο κάθε βουλευτής οφείλουν να περάσουν από τα λόγια στις πράξεις. Να πάρουν θέση με την ψήφο τους. Κι αυτή η ψήφος θα είναι μια ιστορική πράξη γιατί θα σφραγίσει τη θέση της Ελλάδας στην περιοχή.
Τα κόμματα και οι βουλευτές δεν καλούνται να ψηφίσουν με βάση τι θα ήθελαν να γίνει. Ούτε με οράματα για ένα μελλοντικό και απροσδιόριστο μέλλον όπου όλα θα γίνουν όπως τα έχουμε φτιάξει στο μυαλό μας. Καλούνται να ψηφίσουν με βάση το τι ήταν δυνατό να γίνει στις συγκεκριμένες συνθήκες και τι έγινε. Αυτό είναι το ρεαλιστικό κριτήριο αξιολόγησης της συνθήκης. Κι αυτό το κριτήριο ένα αποτέλεσμα βγάζει.
Απέναντι στη Συμφωνία των Πρεσπών δεν υπάρχει άλλη καλύτερη εναλλακτική λύση του προβλήματος με την ΠΓΔΜ...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου