Η περιοχή στην οποία βρίσκεται η χώρα μας είναι σταυροδρόμι πολλών και μεγάλων συμφερόντων. Συγκρούσεων και ανταγωνισμών των ισχυρότερων δυνάμεων του...
πλανήτη. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό.
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή είναι σημειωμένη στην Ιστορία με μεγάλα γράμματα. Τη γνωρίζουμε από την εποχή της συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους, τη μάθαμε καλά στον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τη συναντήσαμε βίαια στον Εμφύλιο, τη βιώνουμε καθημερινά σε όλη τη μεταπολεμική ιστορία.
Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι ότι δεν έχει την πολυτέλεια της ουδετερότητας και δεν μπορεί να αγνοεί τις «κόκκινες γραμμές» των συμφερόντων των ισχυρών. Αυτό δείχνει και η ιστορία της Αριστεράς από την εποχή που είχε τη δύναμη να διεκδικεί, όχι την κυβέρνηση, αλλά ολόκληρη την εξουσία.
Κάποιοι θυμίζουν τη θεωρία των δύο πόλων του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη και τη θέση του Συνασπισμού Κομμάτων του ΕΑΜ για μια Ελλάδα ουδέτερη σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνισμούς της δεκαετίας του '40. Αλλες εποχές, βέβαια, τότε. Αλλά η γεωπολιτική θέση της χώρας δεν άλλαξε. Οι συσχετισμοί έγιναν πολύ πιο περίπλοκοι σε σχέση με τότε. Και αυτό κάνει τις σημερινές αποφάσεις και τους χειρισμούς πολύ πιο δύσκολους.
Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τα προβλήματα που της κληροδότησε η οικονομική κρίση, διεθνής και εγχώρια. Πρέπει να επιβιώσει σε έναν κόσμο περισσότερο ασταθή από ποτέ και σε μια περιοχή απειλών, πολέμων, αστάθειας και ρευστότητας. Μια περιοχή τεράστιων πλουτοπαραγωγικών πηγών, από τις οποίες θέλουν να έχουν μερίδιο οι πάντες, είτε δικαιούνται είτε όχι.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι στην περιοχή μας, για άλλη μία φορά, συναντιούνται τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη που αλλάζουν συνεχώς ισορροπίες, συμμαχίες και προτεραιότητες.
Ο,τι επομένως κάνουμε έχει πολλούς κινδύνους. Η απραξία δεν είναι λύση και δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα. Η πολυτέλεια της ουδετερότητας δεν υπάρχει για μία ακόμη φορά. Δεν μπορούμε να την επιλέξουμε, γιατί δεν μπορούμε να την επιβάλουμε. Μπορούμε όμως να σταθμίσουμε και να διεκδικήσουμε τις επιλογές μας με κριτήριο το μέγιστο εθνικό συμφέρον. Αρκεί να υπάρχει η ελάχιστη αναγκαία εθνική συνεννόηση...
efsyn.gr
πλανήτη. Δεν είναι κάτι καινούργιο αυτό.
Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή είναι σημειωμένη στην Ιστορία με μεγάλα γράμματα. Τη γνωρίζουμε από την εποχή της συγκρότησης του νεοελληνικού κράτους, τη μάθαμε καλά στον Α' και Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, τη συναντήσαμε βίαια στον Εμφύλιο, τη βιώνουμε καθημερινά σε όλη τη μεταπολεμική ιστορία.
Το δυστύχημα για την Ελλάδα είναι ότι δεν έχει την πολυτέλεια της ουδετερότητας και δεν μπορεί να αγνοεί τις «κόκκινες γραμμές» των συμφερόντων των ισχυρών. Αυτό δείχνει και η ιστορία της Αριστεράς από την εποχή που είχε τη δύναμη να διεκδικεί, όχι την κυβέρνηση, αλλά ολόκληρη την εξουσία.
Κάποιοι θυμίζουν τη θεωρία των δύο πόλων του ηγέτη του ΚΚΕ Νίκου Ζαχαριάδη και τη θέση του Συνασπισμού Κομμάτων του ΕΑΜ για μια Ελλάδα ουδέτερη σε σχέση με τους διεθνείς ανταγωνισμούς της δεκαετίας του '40. Αλλες εποχές, βέβαια, τότε. Αλλά η γεωπολιτική θέση της χώρας δεν άλλαξε. Οι συσχετισμοί έγιναν πολύ πιο περίπλοκοι σε σχέση με τότε. Και αυτό κάνει τις σημερινές αποφάσεις και τους χειρισμούς πολύ πιο δύσκολους.
Η Ελλάδα σήμερα δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τα προβλήματα που της κληροδότησε η οικονομική κρίση, διεθνής και εγχώρια. Πρέπει να επιβιώσει σε έναν κόσμο περισσότερο ασταθή από ποτέ και σε μια περιοχή απειλών, πολέμων, αστάθειας και ρευστότητας. Μια περιοχή τεράστιων πλουτοπαραγωγικών πηγών, από τις οποίες θέλουν να έχουν μερίδιο οι πάντες, είτε δικαιούνται είτε όχι.
Το σημαντικότερο όλων είναι ότι στην περιοχή μας, για άλλη μία φορά, συναντιούνται τα αντιτιθέμενα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων του πλανήτη που αλλάζουν συνεχώς ισορροπίες, συμμαχίες και προτεραιότητες.
Ο,τι επομένως κάνουμε έχει πολλούς κινδύνους. Η απραξία δεν είναι λύση και δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα. Η πολυτέλεια της ουδετερότητας δεν υπάρχει για μία ακόμη φορά. Δεν μπορούμε να την επιλέξουμε, γιατί δεν μπορούμε να την επιβάλουμε. Μπορούμε όμως να σταθμίσουμε και να διεκδικήσουμε τις επιλογές μας με κριτήριο το μέγιστο εθνικό συμφέρον. Αρκεί να υπάρχει η ελάχιστη αναγκαία εθνική συνεννόηση...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου