...η υπόθεση Κούνεβα είναι σαν να μην υπήρξε ποτέ...
Την ώρα που η Κωνσταντίνα Κούνεβα προσφεύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυρίως για πολιτικούς και συμβολικούς λόγους, η πρώην ΟΙΚΟΜΕΤ, δικαιωμένη από το Εφετείο αλλά και πρόσφατα από τον...
Άρειο Πάγο, διεκδικεί την επιστροφή του μέρους της αποζημίωσης που είχε καταβάλει στην τότε εργαζόμενή της
Το όνομά της συνδέθηκε με την ασυδοσία των εργολαβικών εταιρειών, των σύγχρονων κρατικοδίαιτων δουλεμπόρων που άνθισαν την εποχή του «εκσυγχρονισμού» και ακόμα και σήμερα απομυζούν δημόσιο χρήμα και χρησιμοποιούνται από πολλούς εργοδότες ως εργαλείο περιστολής των εργατικών δικαιωμάτων.
Ακόμα και σήμερα, 10 χρόνια μετά, εργολαβικοί εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι δέχονται απειλές: «Θυμηθείτε την Κούνεβα» ή «θα πάθετε ό,τι η Κούνεβα».
Ήταν σαν σήμερα, τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου του 2008, όταν η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα δεχόταν τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι, στη διασταύρωση των οδών Δρυόπων και Αδράστου, στα Πετράλωνα, την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι της από τον ΗΣΑΠ Αμαρουσίου.
Η Κ. Κούνεβα, αφού υπέστη σοβαρά εγκαύματα, νοσηλεύθηκε για περίπου ένα χρόνο και υποβλήθηκε σε δεκάδες επεμβάσεις, επέζησε αλλά υπέστη μόνιμη παραμόρφωση στο πρόσωπο, μόνιμη και πλήρη απώλεια του αριστερού ματιού ενώ η ισχύς του δεξιού περιορίστηκε στο 30%. Οι βλάβες που υπέστη στον οισοφάγο και στο στομάχι απαίτησαν περίπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις, προκειμένου να εξασφαλιστούν στοιχειωδώς ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού.
Το μονομελές πρωτοδικείο Πειραιά αναγνώρισε (2013) την επίθεση ως εργατικό ατύχημα με το επιχείρημα ότι η εργοδότρια εταιρεία, η ΟΙΚΟΜΕΤ (Νικήτας Οικονομάκης), ενώ γνώριζε ότι Κ. Κούνεβα βρισκόταν σε κίνδυνο λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. Κίνδυνο που προκάλεσε η ίδια η εταιρεία με την αφόρητη πίεση, τις επιθέσεις και τα εξώδικα κατά της Κούνεβα, δεν πήρε μέτρα πρόνοιας για την προστασία της εργαζόμενης.
Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την επίθεση είναι σαν να μην υπάρχει και να μην υπήρξε ποτέ «υπόθεση Κούνεβα». Κι αυτό διότι, τόσο η απόφαση του Εφετείου (2016), όσο και η απόρριψη της αίτησης αναίρεσης της απόφασης αυτής από τον Άρειο Πάγο (η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2018) «εξαφάνισαν» την πρωτόδικη απόφαση διότι δεν θεώρησαν ότι υπήρχε αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα στη στάση της εταιρείας και τη μαφιόζικου τύπου επίθεση.
Στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης που συγκλόνισε τη χώρα δεν υπήρξε ποτέ καμιά εξέλιξη, αφού δεν συνελήφθη ποτέ φυσικός ή ηθικός αυτουργός, η δολοφονική επίθεση παραμένει ένα «ορφανό έγκλημα» και ο φάκελος μπαίνει στο αρχείο. Αφού έκλεισε και η εργατική – αστική πτυχή της υπόθεσης, για την ελληνική δικαιοσύνη δεν υπάρχει πια «υπόθεση Κούνεβα», εκτός αν συλληφθεί ή «παραδοθεί» κάποιος...
Διαβάστε αναλυτικά εδώ
left.gr
Την ώρα που η Κωνσταντίνα Κούνεβα προσφεύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κυρίως για πολιτικούς και συμβολικούς λόγους, η πρώην ΟΙΚΟΜΕΤ, δικαιωμένη από το Εφετείο αλλά και πρόσφατα από τον...
Άρειο Πάγο, διεκδικεί την επιστροφή του μέρους της αποζημίωσης που είχε καταβάλει στην τότε εργαζόμενή της
Το όνομά της συνδέθηκε με την ασυδοσία των εργολαβικών εταιρειών, των σύγχρονων κρατικοδίαιτων δουλεμπόρων που άνθισαν την εποχή του «εκσυγχρονισμού» και ακόμα και σήμερα απομυζούν δημόσιο χρήμα και χρησιμοποιούνται από πολλούς εργοδότες ως εργαλείο περιστολής των εργατικών δικαιωμάτων.
Ακόμα και σήμερα, 10 χρόνια μετά, εργολαβικοί εργαζόμενοι καταγγέλλουν ότι δέχονται απειλές: «Θυμηθείτε την Κούνεβα» ή «θα πάθετε ό,τι η Κούνεβα».
Ήταν σαν σήμερα, τα μεσάνυχτα της 22ας Δεκεμβρίου του 2008, όταν η συνδικαλίστρια Κωνσταντίνα Κούνεβα δεχόταν τη δολοφονική επίθεση με βιτριόλι, στη διασταύρωση των οδών Δρυόπων και Αδράστου, στα Πετράλωνα, την ώρα που επέστρεφε στο σπίτι της από τον ΗΣΑΠ Αμαρουσίου.
Η Κ. Κούνεβα, αφού υπέστη σοβαρά εγκαύματα, νοσηλεύθηκε για περίπου ένα χρόνο και υποβλήθηκε σε δεκάδες επεμβάσεις, επέζησε αλλά υπέστη μόνιμη παραμόρφωση στο πρόσωπο, μόνιμη και πλήρη απώλεια του αριστερού ματιού ενώ η ισχύς του δεξιού περιορίστηκε στο 30%. Οι βλάβες που υπέστη στον οισοφάγο και στο στομάχι απαίτησαν περίπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις, προκειμένου να εξασφαλιστούν στοιχειωδώς ζωτικές λειτουργίες του οργανισμού.
Το μονομελές πρωτοδικείο Πειραιά αναγνώρισε (2013) την επίθεση ως εργατικό ατύχημα με το επιχείρημα ότι η εργοδότρια εταιρεία, η ΟΙΚΟΜΕΤ (Νικήτας Οικονομάκης), ενώ γνώριζε ότι Κ. Κούνεβα βρισκόταν σε κίνδυνο λόγω της συνδικαλιστικής της δράσης. Κίνδυνο που προκάλεσε η ίδια η εταιρεία με την αφόρητη πίεση, τις επιθέσεις και τα εξώδικα κατά της Κούνεβα, δεν πήρε μέτρα πρόνοιας για την προστασία της εργαζόμενης.
Ωστόσο, 10 χρόνια μετά την επίθεση είναι σαν να μην υπάρχει και να μην υπήρξε ποτέ «υπόθεση Κούνεβα». Κι αυτό διότι, τόσο η απόφαση του Εφετείου (2016), όσο και η απόρριψη της αίτησης αναίρεσης της απόφασης αυτής από τον Άρειο Πάγο (η οποία δημοσιεύτηκε τον Μάιο του 2018) «εξαφάνισαν» την πρωτόδικη απόφαση διότι δεν θεώρησαν ότι υπήρχε αιτιώδης συνάφεια ανάμεσα στη στάση της εταιρείας και τη μαφιόζικου τύπου επίθεση.
Στο ποινικό σκέλος της υπόθεσης που συγκλόνισε τη χώρα δεν υπήρξε ποτέ καμιά εξέλιξη, αφού δεν συνελήφθη ποτέ φυσικός ή ηθικός αυτουργός, η δολοφονική επίθεση παραμένει ένα «ορφανό έγκλημα» και ο φάκελος μπαίνει στο αρχείο. Αφού έκλεισε και η εργατική – αστική πτυχή της υπόθεσης, για την ελληνική δικαιοσύνη δεν υπάρχει πια «υπόθεση Κούνεβα», εκτός αν συλληφθεί ή «παραδοθεί» κάποιος...
Διαβάστε αναλυτικά εδώ
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου