Το 2018 φεύγει κι αφήνει πίσω του ανοιχτά πολλά καυτά ζητήματα για τον πολιτικό κόσμο κι ακόμα περισσότερα για τη Δικαιοσύνη. Ανοιχτές παραμένουν όλες οι...
μεγάλες υποθέσεις -πολλές από αυτές μάλιστα σέρνονται εδώ και χρόνια- διασπάθισης δισεκατομμυρίων δημόσιου χρήματος, διαφθοράς και διαπλοκής που πλέον για την αντιπολίτευση ορίζονται απλά ως «σκανδαλολογία».
Οι μεγάλες προκλήσεις κυρίως στο οικονομικό πεδίο είναι το άλλο μεγάλο θέμα που προφανώς θα κυριαρχήσει το 2019 και φυσικά η Συμφωνία των Πρεσπών μέχρι να φτάσουμε στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις.
Ομως, παρά την κρισιμότητα όλων των παραπάνω θεμάτων, η «Εφ.Συν.» θέλει να αποχαιρετήσει το 2018 με ένα θέμα στο οποίο δοκιμάστηκαν η ανοχή και η συνοχή των δύο όψεων της ελληνικής κοινωνίας.
Η φοβική πλευρά που απεχθάνεται και φτάνει να μισεί το αδύναμο και το διαφορετικό και η πλευρά της αλληλεγγύης και της συμπόρευσης που βάζει τον δικό της φραγμό στον χυδαίο εκφασισμό, ο οποίος δυστυχώς αναπαράγεται και από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ (πρωινών, μεσημεριανών και νυχτερινών).
Η άγρια δολοφονία του Ζακ στο κέντρο της Αθήνας από... φιλήσυχους και ευυπόληπτους πολίτες -πάντα με πρότερο έντιμο βίο-, αλλά δυστυχώς και από αστυνομικές αρβύλες, πότισε ξανά με ρατσισμό και βία την Ελλάδα.
Οσο κι αν ήθελαν όλοι οι φανατικοί του «νόμου και της τάξης» ο Ζακ να ήταν ληστής, να ήταν πρεζόνι, να έχει μαχαίρι ή έστω να απείλησε κάποιους, όλα ξεκαθάρισαν πολύ γρήγορα. Εμεινε μόνο το μαύρο στίγμα του άγριου λιντσαρίσματος στη χώρα που «γέννησε τη δημοκρατία»! Ενα λιντσάρισμα που πήρε διάφορες μορφές και που δεν λέει ακόμα να κοπάσει.
Κι εκεί πάνω στο νήμα του 2018 ήρθε ένα τραγούδι του Παύλου Παυλίδη και ένα βίντεο της Μαρίνας Δανέζη κι έδωσαν μορφή στο κίνημα αλληλεγγύης και έσωσαν όλοι μαζί την τιμή μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου το αγκάλιασαν μέσα σε λίγες μόνο ώρες, το έκαναν δικό τους, κλάμα τους και χαρά τους. Βούλιαξαν αστραπιαία από τις αναρτήσεις και τις κοινοποιήσεις τα κοινωνικά δίκτυα, τα sites και τα blogs, φανερώνοντας την ανάγκη να πιάσουμε όλοι στο χέρι μας ένα κομμάτι ελπίδας...
efsyn.gr
μεγάλες υποθέσεις -πολλές από αυτές μάλιστα σέρνονται εδώ και χρόνια- διασπάθισης δισεκατομμυρίων δημόσιου χρήματος, διαφθοράς και διαπλοκής που πλέον για την αντιπολίτευση ορίζονται απλά ως «σκανδαλολογία».
Οι μεγάλες προκλήσεις κυρίως στο οικονομικό πεδίο είναι το άλλο μεγάλο θέμα που προφανώς θα κυριαρχήσει το 2019 και φυσικά η Συμφωνία των Πρεσπών μέχρι να φτάσουμε στις πολλαπλές εκλογικές αναμετρήσεις.
Ομως, παρά την κρισιμότητα όλων των παραπάνω θεμάτων, η «Εφ.Συν.» θέλει να αποχαιρετήσει το 2018 με ένα θέμα στο οποίο δοκιμάστηκαν η ανοχή και η συνοχή των δύο όψεων της ελληνικής κοινωνίας.
Η φοβική πλευρά που απεχθάνεται και φτάνει να μισεί το αδύναμο και το διαφορετικό και η πλευρά της αλληλεγγύης και της συμπόρευσης που βάζει τον δικό της φραγμό στον χυδαίο εκφασισμό, ο οποίος δυστυχώς αναπαράγεται και από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ (πρωινών, μεσημεριανών και νυχτερινών).
Η άγρια δολοφονία του Ζακ στο κέντρο της Αθήνας από... φιλήσυχους και ευυπόληπτους πολίτες -πάντα με πρότερο έντιμο βίο-, αλλά δυστυχώς και από αστυνομικές αρβύλες, πότισε ξανά με ρατσισμό και βία την Ελλάδα.
Οσο κι αν ήθελαν όλοι οι φανατικοί του «νόμου και της τάξης» ο Ζακ να ήταν ληστής, να ήταν πρεζόνι, να έχει μαχαίρι ή έστω να απείλησε κάποιους, όλα ξεκαθάρισαν πολύ γρήγορα. Εμεινε μόνο το μαύρο στίγμα του άγριου λιντσαρίσματος στη χώρα που «γέννησε τη δημοκρατία»! Ενα λιντσάρισμα που πήρε διάφορες μορφές και που δεν λέει ακόμα να κοπάσει.
Κι εκεί πάνω στο νήμα του 2018 ήρθε ένα τραγούδι του Παύλου Παυλίδη και ένα βίντεο της Μαρίνας Δανέζη κι έδωσαν μορφή στο κίνημα αλληλεγγύης και έσωσαν όλοι μαζί την τιμή μιας ολόκληρης κοινωνίας.
Εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου το αγκάλιασαν μέσα σε λίγες μόνο ώρες, το έκαναν δικό τους, κλάμα τους και χαρά τους. Βούλιαξαν αστραπιαία από τις αναρτήσεις και τις κοινοποιήσεις τα κοινωνικά δίκτυα, τα sites και τα blogs, φανερώνοντας την ανάγκη να πιάσουμε όλοι στο χέρι μας ένα κομμάτι ελπίδας...
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου