γνωστό νεοφιλελεύθερο θίασο, κλείνεται σε ένα σκοτεινό δωμάτιο και δραματοποιεί για τις ανάγκες της ψυχικής του ισορροπίας οτιδήποτε μπορεί κανείς να φανταστεί.
Είναι γνωστές άλλωστε οι ευεργετικές ιδιότητες της δραματοθεραπείας. Μπορεί να ενσαρκώσει τον χαρακτήρα του Στάνλεϋ Κοβάλσκυ (χωρίς τη Μπλανς) στο Λεωφορείο ο Πόθος, μόνο και μόνο γιατί μια κυριούλα στην Κυψέλη του εξομολογήθηκε φωναχτά τη φαντασίωση της στη μέση του δρόμου. Αν νιώσει αυτοδύναμος μπορεί κάλλιστα να γίνει Μάκβεθ. Αν πάλι θέλει να εστιάσει στα παιδικά χρόνια της αθωότητας στην εξορία, θα μεταμορφωθεί σε έναν τρυφερό εξωγήινο (του Υμηττού και όχι του Σπήλμπεργκ). Εδώ και αρκετές ημέρες πάλεψε με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης που του έλεγε πως, αν καταψηφίσει την μη περικοπή των συντάξεων θα μείνει στην εγχώρια και όχι μόνο πολιτική ιστορία ως ο Βασιλάκης Καίλας της πολιτικής.
Έτσι αποφάσισε να παίξει τον χειρότερο ρόλο που θα μπορούσε στην προσπάθεια του να επιβιώσει πολιτικά, κάνοντας ξανά το remake της ταινίας του Παντελή Βούλγαρη «Ψυχή βαθιά». Έναν απολύτως διχαστικό ρόλο πέφτοντας στο πιο χαμηλό επίπεδο ακόμη και για ερασιτέχνη ηθοποιό. Ούτε ο Κλιντ Ήστγουντ στην «Ανταλλαγή» δεν θα μπορούσε να στήσει ένα τέτοιο εμφυλιοπολεμικό σενάριο προκειμένου να κάνει την Αντζελίνα Τζολί πρωθυπουργό. Αυτά που δεν μας είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ή μάλλον δεν είπε στην Ευρωπαϊκή πολιτική του οικογένεια, είναι δύο. Πρώτον ποιος αποτέλεσε το άλλο μέρος της ανταλλαγής στη συμφωνία των Πρεσπών με τη μη περικοπή των συντάξεων.
Η Μέρκελ; Ο Γιούνκερ; Και δεύτερον γιατί υπερψήφισε αυτή την επαίσχυντη ανταλλαγή. Ο Όσκαρ Ουάιλντ είπε πως η ζωή μιμείται την τέχνη περισσότερο από όσο η τέχνη μιμείται τη ζωή. Ως εκ τούτου ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα υποχρεωθεί εκ των πραγμάτων σε λίγες εβδομάδες να μαζέψει (τα αμάζευτα) την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας και να τους πει: «Λοιπόν, σήμερα δεν ξέρω αν το προσέξατε… είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα».
Αριστοτέλης Μπατιστάτος (συγγραφέας, πολιτικός επιστήμονας, μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ)
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου