Ποιες ψεύτικες ειδήσεις;...

Το μισό ίντερνετ είναι ψεύτικο!...

Ψεύτικοι άνθρωποι με ψεύτικα cookies και ψεύτικους λογαριασμούς στα social media κάνουν ψεύτικα κλικ σε ψεύτικα sites. Οι πρόσφατες αποκαλύψεις του...
Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ σχετικά με κολοσσιαίας κλίμακας απάτης ψηφιακών διαφημίσεων οι οποίες αντί να καταλήγουν σε "premium" ιστοσελίδες έγκυρων μέσων, μέσω ιών που κατευθύνουν την κίνηση στον ιστό και «ρομπότ» που μιμούνται την ανθρώπινη συμπεριφορά στο ίντερνετ (κλικ, κινήσεις ποντικιού, ενασχόληση στα social media), κατέληγαν σε «παρωδίες» ιστοτόπων, αποτελούν μόνο μια σταγόνα στον ωκεανό ψεύτικου περιεχομένου στο διαδίκτυο.   

Πόσο από το ίντερνετ είναι ψεύτικο; Οι σχετικές μελέτες δείχνουν ότι τα τελευταία χρόνια λιγότερο από το 60 τοις εκατό της κίνησης στον ιστό προέρχεται από ανθρώπους. Κάποιες περιόδους μάλιστα, η πλειοψηφία φαίνεται να προέρχεται από ρομπότ (bots) που υποδύονται τους ανθρώπινους χρήστες. Τρομακτικό ποσοστό σε βαθμό που πολλοί φοβούνται μια εξέλιξη κατά την οποία ακόμα και τα συστήματα ελέγχου ανίχνευσης «απατηλού traffic» του YouTube, θα θεωρούν την κίνηση των bots αληθινή και την κίνηση των ανθρώπων ψευδή. Αυτό το υποθετικό αλλά διόλου απίθανο γεγονός αποκαλείται «Η Αντιστροφή».

Στο μέλλον, είναι πολύ πιθανό να θυμόμαστε το 2018 ως τη χρονιά που το ίντερνετ πέρασε το σημείο αυτής της «Αντιστροφής», όχι με την αυστηρά αριθμητική έννοια, από τη στιγμή που ήδη άλλωστε τα bots ξεπερνούν σε νούμερα τους ανθρώπους online, αλλά με την αντιληπτική έννοια. Οτιδήποτε έμοιαζε κάποτε οριστικά και αναντίρρητα αληθινό, τώρα μοιάζει ύποπτο και ψευδές. Και το αντίστροφο. Η «ψευδότητα» του ίντερνετ δεν έχει να κάνει τόσο με τις σχετικές μετρήσεις αλλά με μια συγκεκριμένη αντίληψη – με την αίσθηση ότι αυτό που συναντάς online δεν είναι «αληθινό» ούτε και σίγουρα «ψεύτικο», αλλά και τα δύο συγχρόνως.   

Οι μετρήσεις είναι ψεύτικες 

Ακόμα και το Facebook, ο μεγαλύτερος οργανισμός συλλογής πληροφοριών στον κόσμο, μοιάζει ανήμπορο να προσκομίσει γνήσια στοιχεία. Πρόσφατα μάλιστα, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι είχε κάνει λάθος στους υπολογισμούς αναρτήσεων σε σελίδες του Facebook στις μετρήσεις του μέσου όρου παρακολούθησης διαφημιστικών βίντεο, αλλά και στον αριθμό θέασης (views) βίντεο και των αποκαλούμενων «άμεσων άρθρων» ("instant aricles").   

Οι άνθρωποι είναι ψεύτικοι 

Στις μέρες μας, μπορείς να αγοράσεις 5.000 "views" (θεάσεις) στο YouTube – μέχρι 30 δευτερόλεπτα παρακολούθησης ενός βίντεο μετράει ως «θέαση» - αντί του ευτελούς ποσού των $15. Οι πελάτες πιστεύουν ότι οι θεάσεις προέρχονται από αληθινούς ανθρώπους, ενώ συχνά προέρχονται από bots. Αν θέλετε να δείτε πώς πραγματικά μοιάζει η «Αντιστροφή», αναζητήστε βίντεο από τα γραφεία μιας «φάρμας παραγωγής κλικ»: εκατοντάδες κινητά τηλέφωνα παραταγμένα στη σειρά «παρακολουθούν» το ίδιο βίντεο και κατεβάζουν την ίδια εφαρμογή ξανά και ξανά. Δεν έχουμε όμως μόνο bots που παριστάνουν ανθρώπους ή ανθρώπους που παριστάνουν άλλους ανθρώπους, αλλά κάποιες φορές και ανθρώπους που παριστάνουν bots και λειτουργούν ως «σύμβουλοι τεχνικής νοημοσύνης», όπως ο «Μ» του Facebook, για να δείξουν ότι οι εταιρείες τεχνολογίας διαθέτουν προχωρημένη AI (Τεχνητή Νοημοσύνη). 

Το περιεχόμενο είναι ψεύτικο 

Εκτός από τα άπειρα «πειραγμένα», bootleg βίντεο που συχνά περιέχουν δημοφιλείς χαρακτήρες της μυθοπλασίας – όπως ο Spider-Man λόγου χάρη – υπάρχει πληθώρα δειγμάτων αυτού που αποκαλείται «πλαστογραφημένη πραγματικότητα», που παρατηρείται κυρίως στην τεχνολογία των περιβόητων "deepfakes" όπου μπορεί να αντικατασταθεί σ' ένα βίντεο ένα πρόσωπο με κάποιο άλλο, για παράδειγμα ενός πολιτικού με έναν πορνοστάρ. Ένας ψηφιακός κόσμος γεμάτος "deepfakes" δεν θα είναι ένας κόσμος όπου το «ψεύτικο» θα προσλαμβάνεται ως αληθινό, αλλά ένας κόσμος όπου το «αληθινό» θα προσλαμβάνεται ως ψεύτικο. Όταν θα έχει επικρατήσει πλήρως η «Αντιστροφή», ποιος θα μπορεί να αντιληφθεί τη διαφορά;   

Οι ιδεολογίες μας είναι ψεύτικες

 Αυτή η έλλειψη μιας σταθερής, αγκυροβολημένης «αλήθειας», μας κάνει να την επιζητούμε ακόμα περισσότερο. Οι πολιτικές μας θέσεις έχουν μπει κι αυτές σε μια διαδικασία «αναστροφής», μπολιασμένες με μια αντίληψη γνωστικισμού σύμφωνα με την οποία διαισθανόμαστε διαρκώς ότι μας εξαπατούν και μας λένε ψέματα, υπάρχει όμως κάπου κρυμμένη η «πραγματική αλήθεια». Το μόνο πλέον στο οποίο φαίνεται να μπορούμε να συμφωνήσουμε είναι ότι οι πάντες online ψεύδονται προτάσσοντας ύπουλα μια συγκεκριμένη πολιτική ατζέντα.

Εμείς οι ίδιοι είμαστε ψεύτικοι 

Αυτό μοιάζει σχεδόν αυταπόδεικτο από τη στιγμή που οπουδήποτε σχεδόν επιχειρείς να μπεις online, χρειάζεται να αποδείξεις ότι δεν είσαι ρομπότ. Κι όταν μπεις, εισέρχεσαι σε μια δίνη αναρτήσεων, καταχωρήσεων και κραυγαλέων τίτλων τόσο προκαθορισμένων αλγοριθμικά ώστε είναι δύσκολο να αποτιμήσεις την εμπειρία ως αληθινή.   

Πού καταλήγουμε ύστερα από όλες αυτές τις δυσοίωνες διαπιστώσεις; Δεν είναι βέβαιο ότι η λύση βρίσκεται στην αναζήτηση μιας αυθεντικότητας που προϋπήρχε της «Αντιστροφής». Αυτό που λείπει τελικά από το ίντερνετ δεν είναι τόσο η «αλήθεια», αλλά η εμπιστοσύνη: η αίσθηση ότι οι άνθρωποι και τα πράγματα που συναντάμε online είναι αυτό που υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύουν.   

Χρόνια ανάπτυξης με βάση αμφιλεγόμενες μετρήσεις, δημιουργίας συστημάτων χειραγώγησης πληροφοριών και μη διευθετημένης αγοράς στις πλατφόρμες, έχουν δημιουργήσει ένα περιβάλλον στο οποίο φαίνεται πιο λογικό να είσαι ψεύτικος online – να είσαι δηλαδή ανειλικρινής και κυνικός, να ψεύδεσαι και να κλέβεις, να παραμορφώνεις και να διαστρεβλώνεις – παρά να εμφανίζεσαι ειλικρινής και αληθινός.   

Για να διορθωθεί αυτή η κατάσταση, απαιτείται έντονη πολιτική και πολιτισμική αναμόρφωση στον τρόπο λειτουργίας όχι μόνο των εταιρειών της Silicon Valley αλλά των θεσμών εν γένει. Μοιάζει βουνό ίσως, αλλά είναι η μόνη επιλογή μας. Διαφορετικά, θα καταλήξουμε όλοι σ' ένα ίντερνετ των bots με ψεύτικους ανθρώπους, ψεύτικα κλικ, ψεύτικα sites και ψεύτικες συσκευές, όπου το μόνο που θα έχει μείνει «αληθινό» θα είναι οι διαφημίσεις.   

Με στοιχεία από το άρθρο του Max Read, "How Much of the Internet Is Fake? Turns Out, a Lot of It, Actually" που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού New York 

lifo.gr