Χριστός πρόσφυγας.
Θα μπορούσα να γράφω σελίδες επί σελίδων επί του θέματος, με πλήθος βιβλιογραφικών πηγών, αλλά δεν έχει νόημα.
Εμείς που μεγαλώσαμε στο κομμουνιστικό κίνημα κι αν μη τι άλλο διαβάσαμε, τουλάχιστον, Κορδάτο, μάθαμε από μικροί αυτούς τους θρησκευτικούς μύθους με τον Ηρώδη και τα 14.000 χιλιάδες παιδιά, μέχρι 2 ετών, (άλλες πηγές μιλάνε για πάνω από 40.000) που τάχα έσφαξε για να σκοτώσει τον Μεσσία και να γλιτώσει το θρόνο του. Ξέρουμε πως πρόκειται για παραμύθια.
Το πρόβλημα είναι πως αυτή η τεράστια κληρονομιά της Αριστεράς στο επίπεδο διερεύνησης της ιστορικής αλήθειας μάλλον χάνεται, αγνοείται ή θεωρείται δευτερεύουσας σημασίας μπροστά στη σημασία που δίνεται στο εφήμερο πολιτικό επιχείρημα και στην δήθεν αποστομωτική ατάκα χάριν πολιτικού εντυπωσιασμού.
Το έχω ξαναπεί. Η Αριστερά της επιφάνειας κι όχι του βάθους, του φαίνεσθαι κι όχι του είναι, των εντυπώσεων και όχι της ουσίας, των λέξεων και των φράσεων και όχι του περιεχομένου είναι μια καταδικασμένη Αριστερά. Μοιάζει όλο και περισσότερο στους αντιπάλους της για να καταλήξει στο τέλος να γίνει η χλεύη των εχθρών της. Όπως εκείνος ο δύσμοιρος που νόμισε πως βρήκε την ευκαιρία να ντύσει το χριστό προσφυγάκι και να ξεκινήσει αντιφασιστικό αγώνα.
Γιώργος Πετρόπουλος - efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου