Στην ακροδεξιά πτέρυγα της ΝΔ...

...με προφίλ δήθεν φιλελεύθερο...

Mιλώντας σε δημοσιογράφους στο περιθώριο του 12ου συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης αισθάνθηκε υποχρεωμένος να ερμηνεύσει την εναρκτήρια ομιλία του. Κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα για «πρωτοφανή διχαστικό λόγο», δηλώνοντας ότι ο ίδιος στην ομιλία του αφιέρωσε μόνο...
δέκα λεπτά στον πρωθυπουργό. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. θέλει να διατηρήσει το φιλελεύθερο προφίλ του, αλλά από την άλλη έχει προσχωρήσει στη σκληρή ατζέντα της ακροδεξιάς πτέρυγας του κόμματός του.

«Θέλω να τελειώνουμε με τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο για αυτά που κάνει αλλά και για αυτά που πιστεύει», είπε ο κ. Μητσοτάκης. Δήλωση που έρχεται να ενισχύσει τα όσα πιο χοντροκομμένα είχε διατυπώσει ο Μάκης Βορίδης, όταν έλεγε ότι οι ιδέες της Αριστεράς είναι «ελαττωματικές» και κυρίως ότι ο Κυρ. Μητσοτάκης θα κάνει παρεμβάσεις στους μηχανισμούς αναπαραγωγής της εξουσίας για να μην την ξαναπάρει η Αριστερά.

Τα έξι «όχι»

Η επίθεση του προέδρου της Ν.Δ. προς τον Αλ. Τσίπρα κορυφώθηκε βέβαια με το Μακεδονικό, όπου ο κ. Μητσοτάκης δεν υιοθετεί μόνο τη σκληρή γραμμή της σαμαρικής πτέρυγας, αλλά και το σκληρό ύφος, το οποίο ήταν ορατό στο ακροατήριο που τον καταχειροκροτούσε, ιδιαίτερα όταν επέμενε στη θεωρία συνωμοσίας, ότι ο Αλ. Τσίπρας «αντάλλαξε» τη μη περικοπή των συντάξεων «με μία μείζονα εθνική υποχώρηση». Καθώς και όταν κατηγορούσε τον πρωθυπουργό ότι «είπε ναι εκεί που έξι πρωθυπουργοί είπαν όχι», θεωρώντας έτσι τον Αντ. Σαμαρά ως συνεχιστή της πολιτικής του Κων. Μητσοτάκη, του οποίου την κυβέρνηση ως γνωστόν έριξε για το Μακεδονικό.

Η σκληρή επίθεση κατά του Αλ. Τσίπρα γενικεύτηκε κατά τη δεύτερη ομιλία του κ. Μητσοτάκη, αλλά ήδη από την πρώτη είχε καταφέρει να επισκιάσει τις δύο νέες προεκλογικές υποσχέσεις του, επιχειρώντας το λεγόμενο «άνοιγμα στην κοινωνία». Στην ίδια στρατηγική εντάσσεται άλλωστε και η επιλογή του να εξάρει το έργο της πλειονότητας των δημοσίων υπαλλήλων, προκειμένου να κατευνάσει τις αντιδράσεις τους για την πολιτική του «μικρότερου κράτους» που θέλει να προωθήσει. Εμμένοντας όμως στη θέση του ότι «ο πλούτος παράγεται από τον ιδιωτικό τομέα».

Οσο για τις δύο νέες δεσμεύσεις του, η πρώτη μιλά για αύξηση του κατώτατου μισθού με ρυθμό διπλάσιο από την ετήσια αύξηση του ΑΕΠ της χώρας. Μέτρο που πάντως φαίνεται ότι σε κάποιους από το κοινό δεν έγινε κατανοητό, αφού έφτασαν στο σημείο βγαίνοντας να αναρωτιούνται εάν ο κ. Μητσοτάκης εννοούσε αύξηση του εισοδήματος μέσω της μείωσης των φόρων και όχι αύξηση μισθών. Η δεύτερη εξαγγελία αφορούσε «αφορολόγητο 1.000 ευρώ για κάθε παιδί και, ναι, ενίσχυση 2.000 ευρώ για κάθε Ελληνόπουλο που θα έρχεται στη ζωή».

Το μέτρο αυτό ανέλαβε να ερμηνεύσει ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος εξήρε την πρωτοβουλία του κ. Μητσοτάκη, επειδή καταδεικνύει την «ουσιαστική και μεγάλη μας ιδεολογική διαφορά με την Αριστερά –εμείς θέλουμε το Εθνος των Ελλήνων [ενώ] η Αριστερά νομίζει ότι το δημογραφικό θα λυθεί από την αθρόα εισροή μεταναστών». Λογική που θα ταίριαζε βέβαια στον ναζιστή Κασιδιάρη, ο οποίος είχε σπεύσει δύο μέρες πριν να κάνει την ίδια πρόταση επιδόματος για «κάθε νέο Ελληνόπουλο στην Αθήνα», προσπαθώντας να πλασάρει την υποψηφιότητά του για τον Δήμο Αθηναίων.

Πέρα από την επιδίωξή του να απευθυνθεί σε ευρύτερα ακροατήρια, ο κ. Μητσοτάκης ήθελε διακαώς να βγει προς τα έξω η εικόνα ότι το κόμμα είναι ενωμένο εν όψει εκλογών. Σε αυτήν την επιδίωξή του ανταποκρίθηκε ο Κώστας Καραμανλής, ο οποίος έκανε μία πολύ προσεκτική δήλωση: «Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία μιας κρίσιμης εκλογικής αναμέτρησης. Στόχος μας είναι μια ευρύτατη κοινωνική πλειοψηφία.

»Μια κυβέρνηση ισχυρή και σταθερή με ορίζοντα τετραετίας. Κυβέρνηση που θα υπηρετεί και θα υπερασπιστεί τα εθνικά συμφέροντα σε ένα ολοένα και πιο αβέβαιο διεθνές περιβάλλον. Κυβέρνηση που θα οδηγήσει τη χώρα σε επενδυτική και αναπτυξιακή ανάκαμψη. Που θα στηρίξει έμπρακτα τους κοινωνικά ασθενέστερους που επλήγησαν περισσότερο και άδικα τα χρόνια της κρίσης. Την προοπτική αυτή μόνο η δική μας παράταξη μπορεί να τη διασφαλίσει. Και σε αυτό τον μεγάλο αγώνα όλοι είμαστε στην πρώτη γραμμή».

«Τιμητική εξορία»

Ο βασικός αντίπαλος του κ. Μητσοτάκη στην εσωκομματική εκλογή αρχηγού, Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ανταποκρίθηκε στην πρόταση να είναι πρόεδρος του συνεδρίου. Ο κ. Μεϊμαράκης επιχείρησε ενωτικό κάλεσμα: «Δεν είναι η ώρα για γκρίνιες. Δεν είναι η ώρα για παράπονα. Δεν είναι η ώρα για εσωστρέφεια. Είναι η ώρα για μάχη. Και την ώρα της μάχης δεν περισσεύει κανείς. Τους θέλουμε όλους. Δεν μπορεί να λείπει κανείς».

Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης ανακοίνωσε ότι ο κ. Μεϊμαράκης θα οδηγήσει το κόμμα στις ευρωεκλογές, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι τελικά ο πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. θα είναι επικεφαλής στο ευρωψηφοδέλτιο. Κίνηση που ο κ. Μητσοτάκης επιφύλασσε στον κ. Μεϊμαράκη ως «τιμητική εξορία» που σχετίζεται βέβαια με τις αποστρατείες ιστορικών στελεχών της παράταξης που επιδιώκει. Ο πρόεδρος της Ν.Δ. εισηγήθηκε να παραμείνει ο Λευτέρης Αυγενάκης γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος μέχρι και τις εκλογές.

Ο Αντ. Σαμαράς έκλεψε την παράσταση με διχαστικά, αντικομμουνιστικά επιχειρήματα

Οπως αναμενόταν, την παράσταση στο συνέδριο έκλεψε ο Αντώνης Σαμαράς. Τόσο, που το εσωκομματικό του ακροατήριο, το οποίο είχε κατακλύσει την αίθουσα, σηκώθηκε να φύγει στους επόμενους ομιλητές, με τον κ. Μεϊμαράκη να ζητά να τους σεβαστούν. Ο κ. Σαμαράς επέμεινε στη σκληρή εθνικιστική και αντικομμουνιστική του ατζέντα, επισκιάζοντας τον πρόεδρό του. Βέβαια, σε όλα τα κόμματα υπάρχουν πίσω από τον αρχηγό κάποια στελέχη, τα οποία αναλαμβάνουν τον ρόλο του κομματικού «μαντρόσκυλου», εκείνου δηλαδή που θα επιτεθεί στους αντιπάλους με σκληρά επιχειρήματα και εκφράσεις που δεν αρμόζουν στον επικεφαλής.

​Τον έχουν προλάβει άλλοι τον κ. Σαμαρά

Ομως, στην περίπτωση του κ. Σαμαρά δεν συμβαίνει κάτι παρόμοιο. Τον ρόλο του «μαντρόσκυλου» για τη Ν.Δ. έχει καπαρώσει επαξίως ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος θεωρεί ότι, μέσω του τουίτερ, θα κατατροπώσει τον «ερυθρό κίνδυνο», ενώ κατά την ομιλία του στο συνέδριο δεν εφείσθη επαίνων για το πρόσωπο του προέδρου του. Αντίθετα, ο κ. Σαμαράς αναφέρθηκε στον κ. Μητσοτάκη μόνο με αφορμή τη θεσμική του ιδιότητα. Δεν βρήκε ούτε λέξη να πει για τα πεπραγμένα του αρχηγού του, ενώ επαίνεσε την περίοδο της δικής του αρχηγίας στη Ν.Δ. Αυτή τη φορά, πάντως, ο κ. Σαμαράς έκανε ένα βήμα παραπέρα.

Δίπλα στα διχαστικά και παλαιομοδίτικα αντικομμουνιστικά του επιχειρήματα κατά της κυβέρνησης, δεν δίστασε να υιοθετήσει και ένα παλιό πρωτοσέλιδο του «Μακελειού», το οποίο είχε αυθημερόν επαναλάβει και η Χρυσή Αυγή: «Σαμπάνια, χαβιάρι και Βελουχιώτη Αρη», φώναξε ο κ. Σαμαράς, προβληματίζοντας τους ακροατές του αν ο λογογράφος του είναι ο Στέφανος Χίος ή ο Νίκος Μιχαλολιάκος, που το χρησιμοποίησαν στις 29.12.2016. Ας σημειωθεί ότι η φράση προέρχεται από σατιρική εκπομπή των «Ράδιο Αρβύλα» (18.11.2014) για εκδήλωση της Γιάννας Αγγελοπούλου, στην οποία συμμετείχαν μεταξύ άλλων οι κ. Σαμαράς, Γεωργιάδης και Μητσοτάκης, και η Χρυσή Αυγή το λάνσαρε ως στοιχείο της αντικομμουνιστικής προπαγάνδας της λίγες μέρες μετά.

Οπως αναμενόταν, ο κ. Σαμαράς επανήλθε στο αγαπημένο του «Σκοπιανό», επιμένοντας στη δική του γραμμή, η οποία βέβαια βρισκόταν στον αντίποδα της λεγόμενης «εθνικής γραμμής» Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, Κώστα Καραμανλή και Ντόρας Μπακογιάννη από το 1993. Αλλά το σοβαρότερο είναι ότι για τον κ. Σαμαρά το μοναδικό πρόβλημα εξωτερικής πολιτικής που αντιμετωπίζει η χώρα μας είναι η «προδοσία» των Πρεσπών. Η Τουρκία αναφέρθηκε από τον πρώην πρωθυπουργό μονολεκτικά και εν παρόδω («προκαλούν και οι Τούρκοι»).

Οσο για το ζήτημα των σχέσεών μας με την Αλβανία, και αυτό για τον ομιλητή περιορίστηκε στην εξύμνηση της πράξης του Κατσίφα που δήθεν «έχασε τη ζωή του για τη γαλανόλευκη». Αυτό είναι άραγε το μήνυμα προς την ελληνική μειονότητα; Οτι πρέπει να πάρει τα όπλα κι όποιον πάρει ο χάρος; Ατυχής και η ταύτιση της περίπτωσης Κατσίφα με εκείνες των δύο άοπλων Ελληνοκυπρίων, του Τάσου Ισαάκ και του Σολωμού Σολωμού.

Μας είχε βέβαια προϊδεάσει για την προσπάθεια ηρωοποίησης του Κατσίφα από την ακροδεξιά πτέρυγα της Ν.Δ., παρότι σήμερα δεν ανήκει εκεί, και ο παλιός συνεργάτης του κ. Σαμαρά στην Πολιτική Ανοιξη, ο Νικήτας Κακλαμάνης, με την αυθαίρετη επιβολή ενός λεπτού σιγής στην ελληνική Βουλή. Ο κ. Σαμαράς, πάντως, υπήρξε ιδιαίτερα ανεκτικός στην προσπάθεια της Χρυσής Αυγής και άλλων ακροδεξιών μορφωμάτων να ταμπουρωθούν πίσω από τους μαθητές και να προκαλέσουν εθνικιστική αναταραχή στα σχολεία. Είδε μόνο «μαθητές που ανέμιζαν σημαίες», και όχι τα ακραία συνθήματα που επικράτησαν σ’ αυτές τις κινητοποιήσεις.

Το κεντρικό σύνθημα που άρχισε να προβάλλει ο κ. Μητσοτάκης από το περασμένο καλοκαίρι («Πρώτα η Ελλάδα»), το οποίο είχε πρώτος εξαγγείλει ο κ. Σημίτης από το μακρινό 1999, για τον κ. Σαμαρά μεταπλάστηκε σε «Πρώτα η πατρίδα». Ο κ. Σαμαράς προώθησε έτσι με την ομιλία του μια άλλη παλιά εξαγγελία, την Ευρώπη των πατρίδων. «Η Ευρώπη ενώνει πατρίδες», ήταν η ακριβής φράση του.

Μέχρι σήμερα, γνωρίζαμε ότι η Ε.Ε. ενώνει κράτη. Η φράση «Ευρώπη των πατρίδων» ανήκει στον Ντε Γκολ, την περίοδο που ο Γάλλος ηγέτης αρνούνταν την πορεία προς την ευρωπαϊκή ενοποίηση. Μετά τη συγκρότηση της ΕΟΚ και εν συνεχεία της Ε.Ε., για «Ευρώπη των πατρίδων» μίλησαν ο Ζαν-Μαρί Λεπέν και ο Ζιρινόφσκι, ο οποίος μάλιστα επιχείρησε να συγκροτήσει την Patrintern (Διεθνή των Πατρίδων), με συμμετοχή οργανώσεων όπως η Χρυσή Αυγή. Σήμερα, για «Ευρώπη των πατρίδων» μιλά ο Ορμπαν, η Λεπέν και… ο Παναγιώταρος.

Στο τέλος της ομιλίας του, ο κ. Σαμαράς ενημέρωσε τους νεοδημοκράτες ότι «τα σύνδρομα ενοχής τελείωσαν». Προφανώς εννοούσε ότι, στο πλαίσιο της σκληρής αντιπαράθεσης και της υιοθέτησης της εμφυλιοπολεμικής ρητορικής, ξεπλένονται και όλα τα σφάλματα (και τα σκάνδαλα) της δικής του πρωθυπουργίας. Αλλιώς, για ποια «ενοχή» άραγε μιλούσε;

Η Π. Δέλτα και τα... μακεδονίτικα

Στην τελική ομιλία του στο συνέδριο, ο Κ. Μητσοτάκης είπε ανάμεσα σε άλλα: «Ο κ. Τσίπρας παραμένει αδιόρθωτος... Δεν θα ασχοληθώ περισσότερο με τα νέα παραμύθια του. Θα τον αφήσω να βυθιστεί ο ίδιος στον ίδιο του τον βάλτο. Γιατί τα "Μυστικά του Βάλτου" της Πηνελόπης Δέλτα αμφιβάλλω αν τα έχει ποτέ διαβάσει και αν τα γνωρίζει. Αν συγκινήθηκε τότε, όπως τόσα ελληνόπουλα, κλείνοντας αυτό το βιβλίο». Αν ο κ. Μητσοτάκης έχει διαβάσει -όπως εμμέσως πλην σαφώς διατείνεται- το συγκεκριμένο βιβλίο, θα άξιζε να μας πει τη γνώμη του για το παρακάτω απόσπασμα που μιλά για μακεδονίτικη γλώσσα: «Ηταν ένα κράμα όλων των βαλκανικών εθνοτήτων τότε η Μακεδονία. Ελληνες, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, Αλβανοί και Μουσουλμάνοι, ζούσαν φύρδην μίγδην κάτω από το βαρύ ζυγό των Τούρκων. Η γλώσσα τους ήταν η ίδια, μακεδονίτικη, ένα κράμα και αυτή από σλαβικά και ελληνικά, ανακατωμένα με λέξεις τούρκικες».

Γιάννης Μπασκάκης, Δημήτρης Ψαρράς

efsyn.gr