τεχνολογικού προβαδίσματος σε πολλούς τομείς, συσσώρευση χρεών και ελλειμμάτων, κρίση αξιών, ταυτότητας και οραμάτων, φοβικά σύνδρομα και αίσθηση παρακμής, και τέλος “κενό ακυβερνησίας” στη Δύση, διαπιστώνουν οι αναλυτές, συνοψίζοντας την κατιούσα πορεία της Δύσης από τις αρχές του 21ου αιώνα.
Το “κερασάκι στην τούρτα” είναι το μεγάλο κενό που αφήνει η ακυβερνησία στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, που προκαλεί μεγάλες αναταραχές τόσο στο εσωτερικό τους, όσο και στην περιφέρειά τους και ειδικά στη Μέση Ανατολή, αλλά και στην Ουκρανία, η οποια αφήνεται έρμαιο στις επεκτατικές ορέξεις της Ρωσίας του Πούτιν. Με απερχόμενους τους ηγέτες της Βρετανίας (με το Brexit προ των πυλών) και της Γερμανίας, με τον Γάλλο πρόεδρο να ταπεινώνεται από τον ξεσηκωμό των Κίτρινων Γιλέκων και τις ΗΠΑ του Τραμπ να είναι βαθιά διχασμένες σχετικά με τον παγκόσμιο ρόλο τους, το αναδυόμενο κενό ηγεσίας στις εύρωστες δημοκρατίες της Δύσης φαίνεται να είναι ξαφνικά ιδιαιτέρως έντονο, σημειώνει εύστοχα το το Bloomberg.
Η Δύση πλέον δεν υφίσταται
Πολλοί έγκριτοι αναλυτές καταλήγουν στο θλιβερό συμπέρασμα πως η Δύση ως ιδέα δεν υφίσταται πλέον, ενώ επώδυνες και τεκτονικής φύσης μεταβολές φαίνεται να λαμβάνουν χώρα σε όλο τον κόσμο, αλλάζοντας τον ριζικά, και με το Δυτικό κόσμο να παρακολουθεί αμήχανος τις εξελίξεις. Πλησιάζοντας στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα, μήπως ζούμε το τέλος της 500ετούς υπεροχής της Δύσης;
“Για το μεγαλύτερο διάστημα των προηγούμενων 500 ετών, η Δύση είχε σαφώς απολαύσει ένα πραγματικό και μόνιμο πλεονέκτημα έναντι των Υπολοίπων. Η ψαλίδα ανάμεσα στο δυτικό και στο κινεζικό εισόδημα είχε αρχίσει να ανοίγει ήδη από την πρώτη δεκαετία του 1600, και συνέχισε να διευρύνεται μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1970, αν όχι και αργότερα. Έκτοτε, όμως, έκλεισε με εκπληκτική ταχύτητα. Η χρηματοπιστωτική κρίση (σ.σ. του 2008) αποκρυστάλλωσε το επόμενο ιστορικό ερώτημα που θα ήθελα να θέσω: Μήπως έχει πλέον χαθεί το πλεονέκτημα της Δύσης;”, διερωτάται με νόημα ο Βρετανός ιστορικός Nial Ferguson στο βιβλίο του “Civilization: The West and the Rest” (στα Ελληνικά, εκδ. Παπαδόπουλος, 2012).
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Γιώργου Στάμκου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου