έκπτωση 390-400 ευρώ, ένας άνθρωπος -ένας από τους πολλούς πια- κοιμάται στο πεζοδρόμιο στριμώχνοντας το κορμί του όσο πιο κοντά μπορεί στο τοιχάκι πίσω του κι ας είναι από μάρμαρο, κόβει λίγο το κρύο.
Μπροστά του το χαρτόνι «ΠΕΙΝΑΩ, Παρακαλώ, ευχαριστώ» κι ένα χάρτινο ποτήρι του Da Capo -ειρωνικό ε;- με κερματάκια των 5 λεπτών. Κι όχι και πολλά. Κόσμος πολύς γύρω... Σταματάει και χαζεύει τα πανάκριβα -μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας- παπούτσια.
Κάνουν πως δεν τον βλέπουν... Στην πλειοψηφία τους στέκονται και μπροστά του αγνοώντας τον, για να δουν καλύτερα τα παπούτσια που βρίσκονται πίσω του, στον λίγο χώρο που καταλαμβάνει στην άκρη του πεζοδρομίου...
Πώς γίναμε έτσι; Πότε ακριβώς αναισθητοποιηθήκαμε τόσο; Αποφασίζω να κάνω ένα πείραμα... Αν κάποιος από εμάς δώσει λίγη σημασία, τι θα κάνουν οι άλλοι; Ρίχνω ένα ευρώ στο ποτηράκι με αργές κινήσεις και απομακρύνομαι ελάχιστα παραμένοντας σε οπτική επαφή...
Το ντινγκ τον ξυπνά και κοιτάει μέσα ξαφνιασμένος, μια οικογένεια που ανεβαίνει την Πατριάρχου Ιωακείμ και είδε την κίνηση, σταματάει και ρίχνει κι αυτή κάτι...
Φεύγω και ξαναγυρνάω, ρίχνω κάτι ακόμα... Ένα ζευγάρι κάνει το ίδιο αμέσως μετά...
Συμπέρασμα, μια απλή κίνηση κάνει ορατούς τους «αόρατους» για τους πολλούς... Κάντε την...
harddog-sport.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου