...όταν το δάσος καίγεται;...
Η αντιπολίτευση, αξιωματική και υπαξιωματική, προσπαθώντας να κατακτήσει την εξουσία, δεν βλέπει την μεγάλη εικόνα του κόσμου. Και στην μεγάλη εικόνα, γίνεται χαμός με τις πυρκαγιές στο...
παγκόσμιο δάσος, να το απειλούν με καταστροφή, αν δεν πρυτανεύσει η λογική. Αν δεν γίνουν διορθώσεις στα λάθη που άφησαν το δάσος θα μείνει ανυπεράσπιστο. Όχι μόνο δεν βλέπει τους κινδύνους του ρατσιστικού εθνικισμού που απλώνεται σαν επιδημία σε όλον τον πλανήτη, αλλά τους υιοθετεί! Τι συμβαίνει;
Όπως γράφει σε άρθρο του ο διευθυντής της «Liberation» Λοράν Ζοφρέν: «Μια οκνηρή κοινωνιολογία επιρρίπτει τα αίτια στην οικονομική κρίση, στις ανισότητες στα κοινωνικά ρήγματα. Όλα αυτά παίζουν ασφαλώς το ρόλο τους. Η φιλελεύθερη εκδοχή της παγκοσμιοποίησης απειλεί τα κεκτημένα, οξύνει τις διαφορές εισοδημάτων, απειλεί τα μέτρα προστασίας πλήττει το μέλλον των λιγότερο προνομιούχων. Ο αχαλίνωτος φιλελευθερισμός είναι τροφοδότης του εθνικισμού».
Πως όμως να εξηγηθεί ότι τα ρεύματα αυτά του εθνικισμού βρίσκουν έδαφος και στις πλούσιες χώρες; Γιατί στην εκμεταλλευόμενη τους πάντες Γερμανία, μεγάλο μέρος των πολιτών στράφηκε στην ακροδεξιά. Γιατί το ίδιο έχει συμβεί προ καιρού στη Γαλλία και αναπτύσσεται ακόμα και στην Ελβετία και τις δημοκρατικές σκανδιναβικές χώρες; Τι έκανε τους μισούς Βραζιλιάνους να επιλέξουν έναν νεοφιλελεύθερο και νοσταλγό της στρατιωτικής δικτατορίας που υποσχέθηκε να καταπολεμήσει τις συνέπειες της παραβατικότητας, αδιαφορώντας για τα αίτια που τις προκαλούν;
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο του Δημήτρη Χρήστου, ΕΔΩ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου