Κώστα Μπακογιάννη ο λόγος. Δεν πρόλαβε να εμφανιστεί φουνταριστός στην εκλογική περιφέρεια της μητέρας του και άρχισαν οι διαδόσεις.
Κυκλοφορεί π.χ. ότι η υποψηφιότητά του στο δήμο Αθηναίων δεν είναι το αποτέλεσμα πολύμηνων -και κατά διάστημα οδυνηρών- διαπραγματεύσεων μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Ντόρας Μπακογιάννη, έναντι της οποίας χρησιμοποιεί το κομματικό του αξίωμα για να την ισοπεδώσει. Είναι το αποτέλεσμα σχεδιασμών του Κυριάκου για να τελειώνει μια κι έξω με την απαιτητική οικογένεια της αδελφής του.
Η Ντόρα εξορίζεται στα Χανιά, όπου δεν θα βγει βουλευτής αν η ΝΔ δεν είναι πρώτο κόμμα, αλλά και πάλι θα ζοριστεί καθώς αν βγει μια απλής βουλευτής θα είναι, αν πρωθυπουργεύσει ο αδελφός της. Και ο γιος της θα δει τον ουρανό μετά άστρα στις δημοτικές. Το σύστημα Κυριάκου θα φροντίσει να ηττηθεί πανηγυρικά. Όχι χωρίς λόγο.
Χωρίς να μπαίνουμε στα οικογενειακά τους οι σχέσεις του με τον μπάρμπα του είναι οι χειρότερες δυνατές που υπήρξαν ποτέ στην συγκεκριμένη οικογένεια- στο γάμο του δεν πήγε. Και πώς να πάει απρόσκλητος. Ή πώς -αυτό κι αν είναι κουτσομπολιό- να καθίσει η μητέρα του γαμπρού στο ίδιο τραπέζι με την «όχι Μητσοτάκη, Γκραμπόφσκι παρακαλώ» όπως έχει αποκαλέσει από τηλεοράσεως την Μαρέβα. Να το κάνουμε τελείως λαίδη Μάξγουελ; Την οποία είδε πρόσφατα να φωτογραφίζεται μαζεύοντας τις ελιές της οικογένειας.
Η ουσία είναι ότι υπάρχουν σχέσεις μεταξύ των δυο ανδρών από τότε που αντάλλαξαν μεταξύ τους βαρειές κουβέντες για τα προσωπικά τους. Ο γιος του Κώστα Μητσοτάκη, που δεν πήρε τις ικανότητες του πατέρα του, αλλά πήρε την πολιτική πανουργία του, φέρνει τον συμπεριφερόμενο ως δελφίνο του στην Αθήνα για του κλείσει οριστικά το δρόμο προς την αμφισβήτηση της ηγεσίας του στην επόμενη φάση. Άλλωστε αντικειμενικά η νίκη Μπακογιάννη τον φέρνει σε δύσκολη θέση.
Ακόμη και αν δεν οδηγεί ον ίδιο σε ήττα, βάζει κεχαγιά στο κεφάλι του: αν γίνει δήμαρχος ο γιος της Ντόρας, δεν θα τον αφήσει σε χλωρό κλαρί. Καλωσόρισε, λοιπόν, στο σφαγείο του θείου. Σαν γαλοπούλα της οποίας το προσδόκιμο φτάνει ως τα Χριστούγεννα. Συμβαίνουν αυτά και στις καλύτερες οικογένειες.
Δεύτερο -κι αυτό δεν είναι ακριβώς κουτσομπολιό- ο Μπακογιάννης έβαλε μόνος του τα χεράκια του και έβγαλε τα ματάκια του. Στην δημοσιογραφική πιάτσα σέρνεται από καιρό ότι δουλεύουν γι’ αυτόν τέσσερις εταιρίες πολιτικού μάρκετινγκ και συναφών δραστηριοτήτων κατασκευής πολιτικών, υπό τον συντονισμό θυγατέρας ιστορικού παράγοντα της δημοκρατικής παράταξης και των ΜΜΕ που έχαιρε καθολικού σεβασμού, όσο ζούσε.
Και όμως η πατάτα έγινε με το «καλημέρα σας». Το σλόγκαν «η Αθήνα μας ανήκει» ισοδυναμεί με αυτοπυροβολισμό. Ηδη οι πάντες το ερμήνευσαν καταλλήλως. Άκου η Αθήνα «μας ανήκει»… Ένα «σ» στη θέση ενός «μ» θα έκανε μια χαρά τη δουλειά του : «Σας ανήκει». Το «μας ανήκει» παρά είναι βαρύ για να το καταπιεί ο Αθηναίος ψηφοφόρος.
Μπας και έχει μέσα του μεγάλη δόση από τα γονίδια του παππού Μητσοτάκη για τον οποίο έλεγαν ότι «είναι ικανός να πουλήσει και την Ακρόπολη»- σαν να του ανήκει; Για να θυμούνται οι παλαιότεροι, όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου το άκουσε, πρώτα ξεκαρδίστηκε στα γέλια και μετά σχολίασε -από το βήμα της Βουλής: » Όχι μόνο είναι ικανός να πουλήσει την Ακρόπολη, αλλά θα τη δώσει και σε εξευτελιστική τιμή».
Εν πάση περιπτώσει το σλόγκαν αντί να λανσάρει την υποψηφιότητα Μπακογιάννη, την τελειώνει πριν καν αρχίσει. Δεν ξέρουμε αν έχει απολύσει ήδη το επικοινωνιακό επιτελείο του. Ούτε αν του έστειλε λουλούδια ο Παύλος Γερουλάνος: Ο Μπακογιάννης έρχεται διαρκώς στα μέτρα του. Ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι το κεντρικό σλόγκαν του Παύλου -που ξέρει πέντε πράγματα από επικοινωνία είναι: «Η Αθήνα είστε εσείς». Είναι σαν να σκοράρει από τα αποδυτήρια.
Το τρίτο πακέτο μπακογιαννικών κουτσομπολιών είναι και το σοβαρότερο και αυτό που θα απασχολήσει και τους ψηφοφόρους της Αθήνας εδώ που τα λέμε. Μας τα είπαν κι άλλοι. Οι άλλοι είναι ο Μιλτ. Έβερτ και η Ντόρα Μπακογιάννη που δεν πήγαν στον δήμο για να γίνουν δήμαρχοι, αλλά για να γίνουν αρχηγοί της ΝΔ. Εν μέρει και ο Δημ. Αβραμόπουλος, αλλά αυτός τουλάχιστον ολοκλήρωσε μια θητεία.
Αυτό θέλει και ο Μπακογιάννης εμφανέστατα: η δημαρχία είναι σκαλοπάτι για την ηγεσία της ΝΔ και από εκεί για τη διεκδίκηση της πρωθυπουργίας- και αν την κόψει και από τον θείο του, εν τω μεταξύ, ακόμη καλύτερα.
Ο Έβερτ πέτυχε το πρώτο αλλά τον κατάπιε ο Σημίτης στο δεύτερο. Η Ντόρα δεν μπόρεσε να πετύχει ούτε το πρώτο : ισοπεδώθηκε δυο φορές από εκεί που δεν το περίμενε. Την πρώτη από τον αποστάτη Σαμαρά, που την νίκησε απρόβλεπτα και τη δεύτερη από τον αδελφό της και υπουργό του, που της στέρησε το δικαίωμα της δεύτερης ευκαιρίας και εν συνεχεία την πέταξε στα αζήτητα.
Όπως άλλωστε είχε επιχειρήσει να κάνει και η ίδια γι’ αυτόν υποστηρίζοντας τον αντίπαλό του. Άσχετα αν έλεγε μετά «το τι χαρά έκανα όταν βγήκε ο Κυριάκος δεν λέγεται». Τα τρώει αυτά ο υιός Μητσοτάκης, που έχει συναίσθηση των εσωτερικών δυναμικών της οικογένειας και το είπε στην κυρία… Τατιάνα: «Εγώ προέκυψα από τύχη, οι γονείς μου δεν σκόπευσαν να κάνουν άλλο παιδί». (Σ.Σ.: δεν είναι πλάκα- το είπε). Πάλι στο κους-κους καταλήξαμε.
Για να το σοβαρέψουμε, ο υποψήφιος δήμαρχος Αθηναίων Κώστας Μπακογιάννης υιός του πατρός και της μητρός, εγγονός του παππού και θείος του ανεψιού, παρά τη φημολογούμενη οργάνωση των φιλοδοξιών του, με το που εγκατέλειψε το «χωριό» για να έλθει στην πόλη, πάτησε τα κορδόνια του: από τα συμφραζόμενα της υποψηφιότητας του, αναδύεται ήδη ότι δεν δίνει φράγκο για τον δήμο Αθηναίων. Ο σχεδιασμός του αποβλέπει να πετύχει εκεί που απέτυχε η μητέρα του. Εντός και εκτός της οικογένειας.
Η προεκλογική εμφάνιση του ως υποψηφίου δημάρχου είναι τόσο χονδροειδής επικοινωνιακά που ήδη άρχισε να ενοχλείται και ο πιο αδιάφορος ψηφοφόρος που αντιλαμβάνεται ότι πάει να τον χρησιμοποιήσει, ένας ακόμη κληρονόμος. Και άλλες φορές συνέβη, αλλά αυτή τη φορά του σπάνε και τα νεύρα: ο Μπακογιάννης το κάνει σαν δικαίωμα και του το λέει: η Αθήνα τους ανήκει.
Ας κοπιάσουν να τη πάρουν τότε. Ή όπως θα έλεγε και ο Άδωνις, που ξέρει ότι δεν τον γουστάρουν ούτε η Ντόρα ούτε ο γιος της: «Μολών λαβέ». Ε, ρε γλέντια…
Γ. Λακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου