Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν δήλωσε σήμερα στο Βέλγιο πως οι ευρωεκλογές του ερχόμενου Μαΐου θα έχουν...
στόχο να διαχωρίσουν «αυτούς που πιστεύουν ακόμη στην Ευρώπη και αυτούς που δεν πιστεύουν πλέον σ' αυτή», προσθέτοντας πως είναι θεμελιώδης αυτή η αντίθεση ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «εθνικιστές».
«Η μάχη αυτή ανάμεσα σ' αυτούς που πιστεύουν στην Ευρώπη και αυτούς που δεν πιστεύουν πια σ' αυτήν είναι θεμελιώδης», δήλωσε ο Μακρόν στη διάρκεια συζήτησης που έκανε με περίπου 800 φοιτητές στο πανεπιστήμιο Λουβέν-λα-Νεβ έχοντας δίπλα του τον βέλγο πρωθυπουργό Σαρλ Μισέλ.
Αρνήθηκε πως επικαλείται συχνά αυτόν τον διαχωρισμό επειδή «θέλει να συντρίψει τις διαφορές».
Όμως, πρόσθεσε, «προσοχή να μην ξεχνάμε ποιος είναι ο κύριος αντίπαλος σε μια εκλογική αναμέτρηση, αλλιώς κάνουμε λάθος».
Γι' αυτόν, ο αντίπαλος αυτός είναι το στρατόπεδο των «εθνικιστών», των «δημαγωγών», όρων που λέει πως προτιμά απ' αυτόν των «λαϊκιστών».
«Οι εθνικιστές είναι εκείνοι τους οποίους αντιπαραθέτω στους προοδευτικούς», δήλωσε υπενθυμίζοντας πως στις ευρωεκλογές του 2014 το Εθνικό Μέτωπο (FN), που έχει πλέον μετονομασθεί σε Εθνικό Συναγερμό, είχε έρθει πρώτο στην ψηφοφορία που έγινε στη Γαλλία.
«Στη χώρα μου, το πρώτο ευρωπαϊκό κόμμα είναι το FN, (...) βελτίωσε άραγε την Ευρώπη; Δεν το είδα», είπε ο Μακρόν.
Τον Μάιο του 2014, το ψηφοδέλτιο του FN είχε συγκεντρώσει περίπου 25% των ψήφων, με αποτέλεσμα οι ευρωβουλευτές της άκρας δεξιάς να αποτελέσουν το μεγαλύτερο τμήμα των γάλλων ευρωβουλευτών (μια εικοσαρία σε συνολικά 74).
Έξι μήνες πριν από την ανανέωση του Ευρωκοινοβουλίου, ο Μακρόν εξέφρασε τον φόβο μήπως δεν καταστεί δυνατόν να σχηματισθεί πλειοψηφία χωρίς «τους εθνικιστές ή τα άκρα».
Ο Σαρλ Μισέλ από την πλευρά του κάλεσε τους πολίτες να «κάνουν και πάλι δικό τους το ευρωπαϊκό σχέδιο», «να μην το εγκαταλείψουν στους εξτρεμιστές της δεξιάς ή της αριστεράς και στους τεχνοκράτες».
«Οι συνθήκες δεν είναι μια εμμονή, χωρίς να τις τροποποιήσουμε μπορούμε ήδη να αλλάξουμε πολλά πράγματα», δήλωσε επίσης αυτός ο φιλελεύθερος γαλλόφωνος που είναι από το 2014 επικεφαλής της βελγικής κυβέρνησης.
Ο Μακρόν είχε μόλις ζητήσει να «αλλάξουν οι συνθήκες» που διέπουν τη λειτουργία της ΕΕ, ώστε να επιτραπεί μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων στην οποία η χώρα μέλος «που δεν συμφωνεί να μην μπλοκάρει όλες τις άλλες».
Η συζήτηση, η οποία ήταν επίσης επικεντρωμένη στην εκπαίδευση, αναστατώθηκε για λίγο όταν μια μικρή ομάδα άνοιξε ένα πανό κατά της «αιματηρής» καταστολής των φοιτητικών κινημάτων.
«Λέτε ό,τι να 'ναι», είπε τότε ο Μακρόν.
Υπενθύμισε το επεισόδιο της «λεηλασίας» του παρισινού πανεπιστημίου της Τολμπιάκ τον Απρίλιο, στο οποίο η αστυνομία απάντησε εκκενώνοντας τον χώρο, αλλά χωρίς «να επιτεθεί στους φοιτητές», διαβεβαίωσε.
Την άνοιξη η γαλλική κυβέρνηση είχε βρεθεί αντιμέτωπη με εβδομάδες διαμαρτυρίας εναντίον ενός νόμου που κατηγορούνταν ότι περιόριζε την πρόσβαση στις ανώτερες σπουδές.
left.gr
στόχο να διαχωρίσουν «αυτούς που πιστεύουν ακόμη στην Ευρώπη και αυτούς που δεν πιστεύουν πλέον σ' αυτή», προσθέτοντας πως είναι θεμελιώδης αυτή η αντίθεση ανάμεσα σε «προοδευτικούς» και «εθνικιστές».
«Η μάχη αυτή ανάμεσα σ' αυτούς που πιστεύουν στην Ευρώπη και αυτούς που δεν πιστεύουν πια σ' αυτήν είναι θεμελιώδης», δήλωσε ο Μακρόν στη διάρκεια συζήτησης που έκανε με περίπου 800 φοιτητές στο πανεπιστήμιο Λουβέν-λα-Νεβ έχοντας δίπλα του τον βέλγο πρωθυπουργό Σαρλ Μισέλ.
Αρνήθηκε πως επικαλείται συχνά αυτόν τον διαχωρισμό επειδή «θέλει να συντρίψει τις διαφορές».
Όμως, πρόσθεσε, «προσοχή να μην ξεχνάμε ποιος είναι ο κύριος αντίπαλος σε μια εκλογική αναμέτρηση, αλλιώς κάνουμε λάθος».
Γι' αυτόν, ο αντίπαλος αυτός είναι το στρατόπεδο των «εθνικιστών», των «δημαγωγών», όρων που λέει πως προτιμά απ' αυτόν των «λαϊκιστών».
«Οι εθνικιστές είναι εκείνοι τους οποίους αντιπαραθέτω στους προοδευτικούς», δήλωσε υπενθυμίζοντας πως στις ευρωεκλογές του 2014 το Εθνικό Μέτωπο (FN), που έχει πλέον μετονομασθεί σε Εθνικό Συναγερμό, είχε έρθει πρώτο στην ψηφοφορία που έγινε στη Γαλλία.
«Στη χώρα μου, το πρώτο ευρωπαϊκό κόμμα είναι το FN, (...) βελτίωσε άραγε την Ευρώπη; Δεν το είδα», είπε ο Μακρόν.
Τον Μάιο του 2014, το ψηφοδέλτιο του FN είχε συγκεντρώσει περίπου 25% των ψήφων, με αποτέλεσμα οι ευρωβουλευτές της άκρας δεξιάς να αποτελέσουν το μεγαλύτερο τμήμα των γάλλων ευρωβουλευτών (μια εικοσαρία σε συνολικά 74).
Έξι μήνες πριν από την ανανέωση του Ευρωκοινοβουλίου, ο Μακρόν εξέφρασε τον φόβο μήπως δεν καταστεί δυνατόν να σχηματισθεί πλειοψηφία χωρίς «τους εθνικιστές ή τα άκρα».
Ο Σαρλ Μισέλ από την πλευρά του κάλεσε τους πολίτες να «κάνουν και πάλι δικό τους το ευρωπαϊκό σχέδιο», «να μην το εγκαταλείψουν στους εξτρεμιστές της δεξιάς ή της αριστεράς και στους τεχνοκράτες».
«Οι συνθήκες δεν είναι μια εμμονή, χωρίς να τις τροποποιήσουμε μπορούμε ήδη να αλλάξουμε πολλά πράγματα», δήλωσε επίσης αυτός ο φιλελεύθερος γαλλόφωνος που είναι από το 2014 επικεφαλής της βελγικής κυβέρνησης.
Ο Μακρόν είχε μόλις ζητήσει να «αλλάξουν οι συνθήκες» που διέπουν τη λειτουργία της ΕΕ, ώστε να επιτραπεί μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων στην οποία η χώρα μέλος «που δεν συμφωνεί να μην μπλοκάρει όλες τις άλλες».
Η συζήτηση, η οποία ήταν επίσης επικεντρωμένη στην εκπαίδευση, αναστατώθηκε για λίγο όταν μια μικρή ομάδα άνοιξε ένα πανό κατά της «αιματηρής» καταστολής των φοιτητικών κινημάτων.
«Λέτε ό,τι να 'ναι», είπε τότε ο Μακρόν.
Υπενθύμισε το επεισόδιο της «λεηλασίας» του παρισινού πανεπιστημίου της Τολμπιάκ τον Απρίλιο, στο οποίο η αστυνομία απάντησε εκκενώνοντας τον χώρο, αλλά χωρίς «να επιτεθεί στους φοιτητές», διαβεβαίωσε.
Την άνοιξη η γαλλική κυβέρνηση είχε βρεθεί αντιμέτωπη με εβδομάδες διαμαρτυρίας εναντίον ενός νόμου που κατηγορούνταν ότι περιόριζε την πρόσβαση στις ανώτερες σπουδές.
left.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου