Κανονικά σήμερα έπρεπε να γράφω για την μεγάλη μου αγάπη τον Γιώργο Καμίνη. Που πραγματοποίησε παρέμβαση στη συνεδρίαση της Επιτροπής των Περιφερειών και των Πόλεων στις Βρυξέλλες και τα...
είπε χύμα και τσουβαλάτα. Όπως έμαθα, ο δήμαρχος Αθηναίων τα έβαλε ακόμη μία φορά με τον λαϊκισμό και τους δημαγωγούς. Και διευκρίνισε ότι μασάει ο κοσμάκης απ’ τη ρητορεία τους γιατί ο λόγος τους είναι απλουστευτικός. Είναι λοιπόν εύκολη η δουλειά τους, πετάνε μια παρόλα, σβουράνε μιαν ατάκα και άντε γεια σας παλικάρια.
Ενώ εμείς, συνέχισε ο δημαρχούκος, ιδρώνουμε και ξεϊδρώνουμε οι δόλιοι, η ψυχή κι ο πάτος μας φεύγουν για να πείσουμε αυτά τα γίδια τους ψηφοφόρους. Γιατί; «Διότι είμαστε αναγκασμένοι να εξηγούμε τα προβλήματα με έναν πολύ πιο σύνθετο τρόπο»!
Ναι, ματημπαναγία, αυτό είπε. Αυτό ξεστόμισε, αυτό βγήκε απ’ το στόμα του. Ασταδγιάλα δηλαδή, βγαίνει ο άλλος ο μπαγλαμάς και με δυο κουβεντούλες το έχει στείλει το μήνυμα κι εγώ ο άριστος, ο ικανός, ο υψηλόφρων πρέπει να ταλαιπωρούμαι ώρες επί ωρών για να εξηγώ τις μεγάλες αλήθειες που κρύβει μέσα της η κεφάλα μου. Αδικία ρε φίλε, ούτε ο Θεός ούτε ο διάολος το θέλουν αυτό το πράγμα. Δε φτάνει δηλαδή που απαιτούν να τους μαζεύουμε τα σκουπίδια (πιφ!), πρέπει να τους προσφέρουμε και μασημένη πνευματική τροφή;
Ας αφήσω όμως τον Καμίνη κατά μέρος. Φίδια σκοτωμένα είναι ούτως ή άλλως, που λένε και στο χωριό μου. Εδώ έχουμε πολύ σοβαρότερα ζητήματα να ασχοληθούμε, από τα λόγια ενός ανθρώπου χωρίς ιδιότητες. Εδώ έχουμε την επικείμενη έξοδο της πενηντατριάχρονης καθαρίστριας από τις φυλακές Θήβας. Ναι, ναι, της γνωστής καθαρίστριας που δούλεψε κοντά είκοσι έτη σε παιδικό σταθμό στο Βόλο, αλλά είχε πλαστογραφήσει το απολυτήριο του Δημοτικού κι έφαγε δέκα χρόνια ποινή. Μάνα δύο παιδιών, να αντικρίζει τον κόσμο πίσω από τα κάγκελα…
Αλλά κανείς δεν είναι μόνος στη δόλια την Ελλαδίτσα. Υπάρχει ακόμη συναίσθημα, υπάρχει ακόμη συμπόνια, υπάρχει ακόμη φιλότιμο γαμώ την τρέλα μου. Υπάρχουν άνθρωποι ένα σωρό που έχουν καρδιά στο στήθος, δεν έχουν μπαταρία. Κι οι άνθρωποι αυτοί ξεσηκώθηκαν, οι άνθρωποι αυτοί οργίστηκαν, οι άνθρωποι αυτοί έβαλαν τις φωνές μπροστά στην αδικία.
Τα δούλεψε τα μισθά της η καθαρίστρια, δεν τα έκλεψε. Τη θέση πήρε από κάποια άλλη, δεν πήρε τα σκατοχιλιάρικα του Δημοσίου. Και δεν έπρεπε να περάσει την πόρτα της φυλακής, ούτε για μια μέρα!
Ευτυχώς κάποιοι μας άκουσε. Πρώτα μας άκουσε ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιχάλης Καλογήρου, που επισκέφθηκε την έγκλειστη και συζήτησε μαζί της στις φυλακές Θήβας δίνοντας ένα σαφές σήμα και ύστερα μας άκουσε το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων Λαρίσης, που την βγάζει την καθαρίστρια «για λόγους υγείας» και μέχρι να εξεταστεί η υπόθεσή της από τον Άρειο Πάγο. Εκείνοι, ωστόσο, που δεν μας άκουσαν καθόλου ήταν κάποιοι σκατόψυχοι, που επέμειναν στο λατινικό δόγμα «σκληρός ο νόμος αλλά νόμος». Το διέπραξε ρε φίλε το αδίκημα η καθαρίστρια, την έκανε τη ματσακονιά, τί θέλετε τώρα να μείνει έξω απ’ τη μπουζού; Επειδή είναι φτωχιά, έχει δικαιώματα περισσότερα από εμάς που φοράμε πουκάμισα με καθαρό γιακά; Επειδή είναι άφραγκη, σημαίνει ότι έχει και δίκιο;
Τέτοια καφρίλα, τέτοια αναλγησία, τέτοιος σταρχιδισμός. Τέτοια απανθρωπιά, από πλάσματα που αύριο μεθαύριο θα γιορτάσουν Χριστούγεννα. Και θα χαμογελάνε στους γύρω τους, ευχόμενοι «χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα». Και θα αγκαλιάζονται και θα κάνουν σχέδια δια το νέον έτος. Θ’ ανοίγουν τις σαμπάνιες και θ’ ανάβουν τα Κοχίμπα. Προσωπικώς, εύχομαι να τους κάτσει ο κουραμπιές στο λαιμό και να τους πνίξει ο βήχας. Ολίγη αγωνία δεν έβλαψε ποτέ κανέναν. Και ιδίως τους σκατόψυχους!
Υ.Γ.: Είναι ανάγκη να αποδοθούν πάραυτα και τα ένσημα είκοσι ετών στην καθαρίστρια. Τα δούλεψε, δεν τα σούφρωσε...
newpost.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου