Πώς η Δικαιοσύνη «καθαρίζει» με δύο μέτρα και δύο σταθμά...

«Η Δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια που δαγκώνουν μόνο τους ξυπόλυτους» λέει ένα λαϊκό γνωμικό που τα τελευταία εικοσιτετράωρα έγινε επίκαιρο με την περίπτωση της 53χρονης καθαρίστριας, η...
οποία είναι στη φυλακή για πλαστογραφία καθώς παρουσιάστηκε ως απόφοιτη Δημοτικού ενώ είχε φοιτήσει μέχρι την πέμπτη τάξη.

Το κίνητρο της κατηγορούμενης ήταν να ζήσει τα παιδιά της δουλεύοντας σκληρά επί 20 ολόκληρα χρόνια στην καθαριότητα. Η 10ετής κάθειρξη που της επέβαλαν οι δικαστές του Πενταμελούς Εφετείου Λάρισας, επειδή... εξαπάτησε το Ελληνικό Δημόσιο, χωρίς να αφουγκραστούν, ως οφείλουν, την ανθρώπινη ιστορία της, ξεσήκωσε κύμα συμπαράστασης υπέρ της γυναίκας, αλλά και διαμαρτυρίας για τα δύο μέτρα και δύο σταθμά που εφαρμόζουν ενίοτε οι λειτουργοί της Θέμιδος!

Μετά και την παρέμβαση της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου, Ξένης Δημητρίου, χθες προσδιορίστηκε άμεσα η συζήτηση της αίτησης αναστολής της ποινής της ενώπιον του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Λάρισας για την ερχόμενη Τετάρτη στις 28 Νοεμβρίου.

Ωστόσο η σύγκριση με αντίστοιχες περιπτώσεις απάτης, κατά τις οποίες η ποινική -ακόμα και η πειθαρχική- αντιμετώπιση των κατηγορουμένων υπήρξε διαφορετική, είναι αναπόφευκτη.

Θυμίζουμε ότι βαρύνουσα σημασία για τη δικανική κρίση (πρέπει να) έχει το κίνητρο του δράστη.

Αυτός ο κανόνας δεν φαίνεται να ακολουθήθηκε στην περίπτωση που τις τελευταίες μέρες συνταράσσει την ελληνική κοινωνία.

Aνατρέχοντας στα δικαστικά αρχεία βρίσκουμε την υπόθεση του συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ, Βασίλη Πολυμερόπουλου, ο οποίος καταδικάστηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για «χρήση υφ’ αρπαγής ψευδούς βεβαίωσης», καθώς σύμφωνα με πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ) ο «γαλάζιος» συνδικαλιστής κατέθεσε το 2006 στον Δήμο Αθηναίων πιστοποιητικό παρακολούθησης μαθημάτων μεταπτυχιακού κύκλου σπουδών και όχι Μεταπτυχιακό Τίτλο Σπουδών επιπέδου master.

Το μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. (αργότερα διαγράφηκε) και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕ-ΟΤΑ είχε μισθολογικά οφέλη για μια ολόκληρη δεκαετία, καθώς το υπηρεσιακό συμβούλιο τον είχε αναβαθμίσει κατατάσσοντάς τον στον κλάδο ΠΕ1 και στη συνέχεια, πάλι με βάση το «μεταπτυχιακό» του, μοριοδοτήθηκε εις βάρος δεκάδων άλλων συνυποψηφίων του στον δήμο, τους οποίους υπερκέρασε στη διαδικασία επιλογής προϊσταμένων.

Η πρωτόδικη ποινή ήταν φυλάκιση ενός έτους και υποχρέωση επιστροφής των επιδομάτων που του χορηγήθηκαν για τη θέση που κατέλαβε. Ο κ. Πολυμερόπουλος έχει ασκήσει έφεση.

«Πτυχίο» αγγλικών

Και για να μείνουμε στις ίδιες αποχρώσεις για σχεδόν παρόμοια αδικήματα, η αντιδήμαρχος του Παλαιού Φαλήρου, Βασιλική Ανδρικοπούλου, έτυχε διαφορετικής μεταχείρισης για την πλαστογράφηση πτυχίου αγγλικών. Το πλαστό πτυχίο φερόταν να είχε χρησιμοποιηθεί για τη συμμετοχή της κ. Ανδρικοπούλου σε μεταπτυχιακό του ΕΚΠΑ την περίοδο 2012-14.

Οι ελεγκτές του Σώματος Επιθεωρητών Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης (ΣΕΕΔΔ) διαπίστωσαν κατά την έρευνά τους ότι το πτυχίο που είχε κατατεθεί στον φάκελο της κ. Ανδρικοπούλου ήταν πλαστό. Μάλιστα σε βάρος της είχε ασκηθεί ποινική δίωξη σε βαθμό πλημμελήματος για πλαστογραφία και χρήση πλαστού εγγράφου από την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών, έπειτα από μήνυση που κατέθεσε δημοτική υπάλληλος η οποία υποστήριζε ότι το πτυχίο ανήκει στην ίδια. Ωστόσο η κ. Ανδρικοπούλου τελικά δεν δικάστηκε ποτέ.

Το δικαστήριο έκανε δεκτές τις ενστάσεις των συνηγόρων της, το κλητήριο θέσπισμα ακυρώθηκε, η ποινική δίωξη σε βάρος της έπαψε και η υπόθεση απεστάλη εκ νέου στον αρμόδιο εισαγγελέα προκειμένου να αποφασίσει αν θα ασκήσει νέα δίωξη ή όχι. Ωστόσο αυτό είχε αποτέλεσμα η αποδιδόμενη στην κ. Ανδρικοπούλου πράξη να παραγραφεί.

«Ουδεμία βλάβη»

Πριν από λίγους μήνες το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας κήρυξε αθώα μια γυναίκα, δημόσια υπάλληλο, που είχε κατά τον διορισμό της προσκομίσει πλαστό απολυτήριο Λυκείου.

Οι δικαστές στο σκεπτικό τους βασίστηκαν στο γεγονός ότι ουδεμία βλάβη υπέστη το Δημόσιο από την πλαστογράφηση του απολυτηρίου αλλά και ότι η έλλειψη του πιστοποιητικού δεν μπορούσε να επηρεάσει την ποιότητά της ως υπαλλήλου.

Ειδικότερα το σκεπτικό της αθωωτικής απόφασης (υπ. αριθμόν 575 /2018) υπογράμμιζε:

«Η παροχή μισθών εκ μέρους του Δημοσίου ισοσταθμίστηκε από την ισάξια αντιπαροχή της κατηγορουμένης, ήτοι την παρασχεθείσα εκ μέρους της εργασία. Συνεπώς, ουδεμία βλάβη υπέστη το Δημόσιο. Αλλωστε για την εν λόγω θέση δεν απαιτούνταν ιδιαίτερες γνώσεις και δεξιότητες και, επομένως, η έλλειψη του εν λόγω τίτλου σπουδών δεν μπορούσε αντικειμενικώς να επηρεάσει την ποιότητα των παρεχόμενων από την κατηγορουμένη υπηρεσιών. Παύει δε οριστικώς λόγω παραγραφής η ποινική δίωξη σε βάρος της κατηγορουμένης για το αδίκημα της –πλημμεληματικής κατ’ επιτρεπτή μεταβολή της κατηγορίας– χρήσης πλαστού εγγράφου».

Διαβάστε ολόκληρο το ρεπορτάζ στην efsyn.gr