Ναι, είχε σωματοφύλακες. Ναι, ήρθε στην Ελλάδα με ιδιωτικό αεροπλάνο. Ναι, είναι ένας από τους δισεκατομμυριούχους στη λίστα του Forbes. Και ναι, ίσως όλα αυτά να προϊδεάζουν για το τι άνθρωπος μπορεί να είναι. Ωστόσο, ο...
Μόχεντ Αλτράντ όλη του τη ζωή αγωνίζεται ακριβώς για το αντίθετο: ενάντια σε όλες τις προκαταλήψεις απέναντι στον άνθρωπο, ενάντια στην κατηγοριοποίησή του ως «φτωχού», «μετανάστη», «μελαψού» κ.ά. Ισως γιατί και ο ίδιος ήταν όλα αυτά: πάμφτωχος, πρόσφυγας, γεννημένος στην έρημο σε ένα χωριό βεδουίνων της Συρίας, ορφανός νωρίς από μητέρα και αποδιωγμένος από την υπόλοιπη οικογένειά του.
Ο δισεκατομμυριούχος (πλέον) Μόχεντ Αλτράντ αποκαλύπτει πώς κατάφερε να ξεπεράσει τα ανυπέρβλητα εμπόδια πάσης φύσεως και να γίνει ένας από τους πλουσιότερους επιχειρηματίες, στο αυτοβιογραφικό βιβλίο «Μπανταουί: ένα παιδί από την έρημο». Το βιβλίο μεταφράστηκε στα ελληνικά από τις εκδόσεις Καλέντη και ο ίδιος ήρθε στη χώρα να το παρουσιάσει. Ισως η ιστορία του να μη μας εντυπωσίαζε τόσο, αν δεν ήταν τόσο αληθινή όσο έδειχνε να είναι και ο ίδιος.
Εξαιρετικά ευγενής και προσγειωμένος, ο Μόχεντ Αλτράντ δεν δίστασε να απαντήσει ακόμα και στις πιο δύσκολες ερωτήσεις. «Ούτως ή άλλως, η ζωή μου είναι ανοιχτό βιβλίο... και στην κυριολεξία πλέον» μας είπε, χαμογελώντας διακριτικά.
Συνέντευξη
● Γίνατε δισεκατομμυριούχος φτιάχνοντας σκαλωσιές. Εναν μηχανισμό, δηλαδή, με τον οποίο μπορείς να χτίζεις όλο και πιο ψηλά. Η «σκαλωσιά» θα μπορούσε μεταφορικά να περιγράφει επ' ακριβώς τη δική σας ζωή και πορεία.
Ακριβώς έτσι είναι. Ωστόσο, στη δική μου περίπτωση, είτε ως επιχειρηματίας είτε ως βεδουίνος, ισχύει το εξής: Η δυσκολία δεν είναι να φτάσεις τη σκαλωσιά στην κορυφή ενός ουρανοξύστη. Η δυσκολία έγκειται στο να βρεις γερό έδαφος να την τοποθετήσεις. Αν το έδαφος δεν είναι σταθερό, δεν μπορεί να χτίσεις. Ή ό,τι χτίσεις, εύκολα μπορεί να γκρεμιστεί. Μιλάω και κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς στην περίπτωσή μου ισχύουν και τα δύο.
Οπότε σας λέω τούτο: Το πρώτο βήμα για ό,τι κι αν θες να «χτίσεις» είναι να βρεις στέρεο έδαφος. Και αυτό δεν είναι άλλο από εσένα τον ίδιο. Εσύ είσαι, ή πρέπει να γίνεις, το σταθερό σου θεμέλιο.
Το δεύτερο βήμα είναι το ρίσκο. Πολλοί φοβόμαστε να ρισκάρουμε. Ακριβώς γιατί σκεφτόμαστε μόνο με τη λογική. Για να πετύχεις, ρισκάρεις, που σημαίνει πως πρέπει να θέσεις σε λειτουργία τη διαίσθησή σου. Και να την εμπιστευτείς. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει να ρισκάρεις όλα όσα έχεις!
Αν δεν είχα, δεν θα ήμουν αυτός που είμαι σήμερα. Δεν θα είχα μια τεράστια επιχείρηση, με 40.000 εργαζόμενους. Οταν τελείωσα το Πανεπιστήμιο στη Γαλλία, εργάστηκα ως μηχανικός σε επιχείρηση πετρελαίου στο Αμπου Ντάμπι για τέσσερα χρόνια.
Οσα χρήματα εξοικονόμησα τότε, περί τις 300.000 ευρώ, όταν επέστρεψα στη Γαλλία θέλησα να τα επενδύσω σε κάτι που είχε μεγάλο ρίσκο: εξαγόρασα μια εταιρεία με σκαλωσιές σε πτώχευση και κατάφερα να την κάνω και πάλι δυνατή. Για να το κάνω αυτό, έβαλα ό,τι είχα και δεν είχα. Αν τα κατάφερνα, θα ήταν καλό. Αν όχι, θα έμενα με απολύτως τίποτα.
Εμπιστεύτηκα τον εαυτό μου, προχώρησα με βάση το σχέδιο και τη διαίσθησή μου και τελικά τα κατάφερα.
● Αυτή η διαίσθηση που λέτε, είναι κάτι που έχετε κρατήσει από την καταγωγή σας; Τι είναι αυτό από την κουλτούρα σας, ως βεδουίνου της Συρίας, που κρατήσατε στη μετέπειτα πορεία σας;
Πιστεύω πως η βασική διαφορά μεταξύ Δύσης και Ανατολής, τόσο σε επίπεδο τρόπου σκέψης όσο και τρόπου δράσης, είναι το συναίσθημα. Να σας εξηγήσω τι εννοώ: Στην επιχείρησή μου διακρίνω πως οι συνεργάτες μου συνεχώς λειτουργούν ορθολογικά. Βάζουν κάτω τους αριθμούς, τις μετρήσεις, τα σχεδιαγράμματα και αποφασίζουν.
Στη ζωή, όμως, τα πράγματα μόνο ορθολογικά δεν είναι. Για σκεφτείτε το: Γιατί πίνουμε καφέ κι όχι τσάι; Γιατί προηγείται το αριστερό πόδι του δεξιού όταν είναι να βαδίσουμε;... Το 80%-90% των πράξεών μας στην καθημερινή ζωή γίνονται χωρίς λογική.
Στην επιχειρηματική δραστηριότητα οι Δυτικοί λένε πως όλα θα έπρεπε να γίνονται βάσει λογικής. Αλλά αυτό είναι αδύνατον. Κάνουμε υπολογισμούς και σχέδια επιχειρηματικής δράσης, αλλά δεν είναι μόνον αυτά.
Χρειάζεται να δρούμε και κάπως... παράλογα. Δηλαδή, διαισθητικά. Αυτό δεν το καταλαβαίνουν οι Δυτικοί.
Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στην Νόρα Ράλλη στην efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου