Η μετονομασία του καναλιού Epsilon σε Open ερέθισε τους διαύλους της μνήμης και μου έφερε στον νου ένα νόστιμο ανέκδοτο από την εποχή των παχέων αγελάδων στα...
media, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του ενενήντα. Από τότε που ο Αντώνης Λυμπέρης είχε έναν σκασμό λεφτά στα χέρια του, αλλά.. δεν είχε την αναγνώριση των εκδοτών εφημερίδων. Και τι να το κάνεις το χρήμα, αν δεν μπορείς να ασκήσεις επιρροή; Πόσα Κοχίμπα να ανάψεις, πόσα Μπαρμπαρέσκο και Μπαρόλο να ρουφηξεις, πόσο Κόμπε μπιφ να πηρουνιάσεις; Η εξουσία είναι που μετράει στα ΜΜΕ...
ΜΙΑ ΚΑΙ ΔΥΟ, ΛΟΙΠΟΝ, ο Αντωνάκης πήρε την μεγάλη απόφαση: θα έκανε τη μεγάλη μπούκα στον χώρο της ειδησεογραφίας! Κι επειδή από περιοδικά ήξερε, δεν ήξερε από εφημερίδες, αποφάσισε να εκδώσει ένα ενημερωτικό περιοδικό. Και μιλάμε τώρα για έντυπο διεθνούς κύρους, όχι ποτηρόπανο. Το «Newsweek» με τ΄ όνομα θα έφερνε στην Ελλάδα ράιτ θρου από τα Στέητς και σε συμφωνία με τους Αμερικανούς. Με μια μικρη αλλαγή στον τίτλο: στα μέρη μας θα το λέγανε «Tempo / Newsweek».
TEΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, δρομολογήθηκε η έκδοση, μπήκε το νερό στ΄αυλάκι, βρέθηκαν επιτελείο και διεύθυνση, και κάποια στιγμη έπρεπε το περιοδικό ν΄αποκαλυφθει στο κοινό. Στήθηκε ένα φαντασμαγορικό γκαλά και εκλήθη όλο το ανφάν γκατέ της καλής κοινωνίας και της υψηλής δημοσιογραφίας. Πήγαμε λοιπόν, όλοι και όλες σε μια βραδιά αντάξια ενός ιεροκήρυκα της χλιδής όπως ο Α. Λυμπέρης. Και ο καμπανίτης έρρεε άφθονος, που έλεγαν οι παλιοί κοσμικογράφοι!
ΜΙΑ ΤΟΣΗ ΜΙΚΡΗ λεπτομέρεια, ένα τόσο δα σκουπιδάκι χάλαγε την ειδυλλιακή εικόνα. Ο κυρ Αντώνης, βλέπετε, ειχε τοποθετησει στους τοίχους της αίθουσας εξώφυλλα των περιοδικών του. Με τα lifestyle μηνιαία του, με τα εβδομαδιαία τηλεοπτικά του, όλα κομπλέ. Δεν άντεξε όμως ν΄αφήσει απέξω ένα από τα τέκνα του. Παιδί του ήταν κι αυτό, λεφτά του έφερνε. Κι έτσι, σε μια γωνίτσα φιγουράριζε το εξώφυλλο του «Open», του μελάτου πορνοπεριοδικού που κυκλοφορούσαν τότε οι εκδόσεις Λυμπέρη!
ΔΕΝ ΞΕΡΩ αν το πρόσεξαν οι Αμερικανοί ή αν δεν τους ένοιαξε διόλου. Στο κάτω κατω της γραφής, στο δικό τους σύμπαν πάντοτε μιλάγανε τα νούμερα. Οι αριθμοί, που, δυστυχώς, δεν υποστήριξαν την ύπαρξη του «Tempo/Newsweek». Είχε περάσει πια η εποχή των περιοδικών ποικίλης ύλης για το περίπτερο, είχε τελειώσει προ πολλού ο Χρυσούς Αιών του «Ταχυδρόμου» και του «ΕΝΑ». Η τηλεοραση μαζί με τα ένθετα των εφημερίδων τα σκούπιζαν όλα πλέον. Κι έτσι το «Tempo/Newsweek» δεν μακροημέρευσε, σε αντίθεση με το «Οpen», που κράτησε γερά για αρκετά χρόνια ακόμη. Ωσπου υπέκυψε κι αυτό στην ιντερνετικη δωρεάν προσφορά οφθαλμολαγνείας...
* το κείμενο του Χρήστου Ξανθάκη είναι από τη στήλη Media Pro στην κυριακάτικη εφημερίδα Νέα Σελίδα...
Πηγή: zoornalistas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου