Η έξοδος από τα μνημονιακά προγράμματα σταθεροποίησης των δημοσιονομικών στοιχείων συμπίπτει με μια στρατηγική αναζήτηση του διεθνούς ρόλου της χώρας.
Πλέον, παράλληλα με τις κινήσεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, η χώρα, για πρώτη φορά μετά την...
πτώση του Τείχους του Βερολίνου, έχει την ευκαιρία να κατοχυρώσει μια ισχυρή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η γεωγραφική θέση, η πολιτική σταθερότητα –σε έναν ασταθή περίγυρο–, η κοινωνική συνοχή, που όσο κι αν επλήγη κρατήθηκε τα χρόνια των μνημονίων, το πολιτισμικό και ιστορικό βάθος της χώρας, αλλά και η οικονομική ευημερία, πάντα σε όρους σύγκρισης με γειτονικά κράτη, είναι τα βασικά σημεία όπου βασίζεται η προσπάθεια για την επανάκαμψη της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή.
Σε αυτά, έχει έρθει να προστεθεί και το ενεργειακό «χαρτί». Συνδεόμενο με τη γεωπολιτική θέση αλλά και τις ήδη αναπτυγμένες ή προς ανάπτυξη υποδομές, μπορεί να δώσει πολλά στη διεθνή σκακιέρα. Ειδικά στη βαλκανική ενδοχώρα, όπου μετά την έλευση των μνημονίων και τη συρρίκνωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος απουσιάζει μια κεντρική παράμετρος οικονομικής συνδεσιμότητας.
Πλέον, η ενέργεια και η δυνατότητα που δίνουν τόσο τα δίκτυα, που έχει ή φιλοξενεί η χώρα, όσο και τα αποθέματά της, αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές στην ενδυνάμωση της εταιρικής σχέσης της με χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Ο αγωγός ΤΑΡ και οι κάθετες συνδέσεις του με Βουλγαρία και Δυτικά Βαλκάνια, οι υποδομές για υποδοχή υγροποιημένου φυσικού αερίου, η ανάπτυξη των υποθαλάσσιων ηλεκτρικών συνδέσεων της Κρήτης και των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα διαμορφώνουν ένα μοναδικό υπόστρωμα δικτύων, όπου μπορεί το ενεργειακό δυναμικό της Αν. Μεσογείου αλλά και περιοχών του Καυκάσου να περάσει.
Πιο συγκεκριμένα, ήδη ολοκληρώνεται ο TAP που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στην Ιταλία. Υπάρχει, επίσης, ο κάθετος άξονας, ο αγωγός IGB, που θα συνδέσει Ελλάδα και Βουλγαρία και βρίσκεται σε στάδιο προκήρυξης του διαγωνισμού κατασκευής, με χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης το 2020.
Επιπλέον, οι υποδομές της ελληνόκτητης ναυτιλίας με τον στόλο μεταφοράς LNG και LPG, αλλά και τα δεξαμενόπλοια συνιστούν άλλο ένα πλεονέκτημα.
Σημειώνεται ότι η Ελλάδα ισχυροποιείται και με την ολοκλήρωση του έργου στη Ρεβυθούσα, τον μεγαλύτερο σταθμό LNG στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα δημιουργήσει τη μεγαλύτερη πύλη εισόδου και θα επιτρέπει τη διασύνδεση με όλους τους άλλους αγωγούς.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην efsyn.gr
Πλέον, παράλληλα με τις κινήσεις στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής, η χώρα, για πρώτη φορά μετά την...
πτώση του Τείχους του Βερολίνου, έχει την ευκαιρία να κατοχυρώσει μια ισχυρή παρουσία στην ευρύτερη περιοχή της ΝΑ Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.
Η γεωγραφική θέση, η πολιτική σταθερότητα –σε έναν ασταθή περίγυρο–, η κοινωνική συνοχή, που όσο κι αν επλήγη κρατήθηκε τα χρόνια των μνημονίων, το πολιτισμικό και ιστορικό βάθος της χώρας, αλλά και η οικονομική ευημερία, πάντα σε όρους σύγκρισης με γειτονικά κράτη, είναι τα βασικά σημεία όπου βασίζεται η προσπάθεια για την επανάκαμψη της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή.
Σε αυτά, έχει έρθει να προστεθεί και το ενεργειακό «χαρτί». Συνδεόμενο με τη γεωπολιτική θέση αλλά και τις ήδη αναπτυγμένες ή προς ανάπτυξη υποδομές, μπορεί να δώσει πολλά στη διεθνή σκακιέρα. Ειδικά στη βαλκανική ενδοχώρα, όπου μετά την έλευση των μνημονίων και τη συρρίκνωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος απουσιάζει μια κεντρική παράμετρος οικονομικής συνδεσιμότητας.
Πλέον, η ενέργεια και η δυνατότητα που δίνουν τόσο τα δίκτυα, που έχει ή φιλοξενεί η χώρα, όσο και τα αποθέματά της, αποτελούν τους καλύτερους πρεσβευτές στην ενδυνάμωση της εταιρικής σχέσης της με χώρες της ευρύτερης περιοχής.
Ο αγωγός ΤΑΡ και οι κάθετες συνδέσεις του με Βουλγαρία και Δυτικά Βαλκάνια, οι υποδομές για υποδοχή υγροποιημένου φυσικού αερίου, η ανάπτυξη των υποθαλάσσιων ηλεκτρικών συνδέσεων της Κρήτης και των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα διαμορφώνουν ένα μοναδικό υπόστρωμα δικτύων, όπου μπορεί το ενεργειακό δυναμικό της Αν. Μεσογείου αλλά και περιοχών του Καυκάσου να περάσει.
Πιο συγκεκριμένα, ήδη ολοκληρώνεται ο TAP που θα μεταφέρει αζέρικο αέριο στην Ιταλία. Υπάρχει, επίσης, ο κάθετος άξονας, ο αγωγός IGB, που θα συνδέσει Ελλάδα και Βουλγαρία και βρίσκεται σε στάδιο προκήρυξης του διαγωνισμού κατασκευής, με χρονοδιάγραμμα ολοκλήρωσης το 2020.
Επιπλέον, οι υποδομές της ελληνόκτητης ναυτιλίας με τον στόλο μεταφοράς LNG και LPG, αλλά και τα δεξαμενόπλοια συνιστούν άλλο ένα πλεονέκτημα.
Σημειώνεται ότι η Ελλάδα ισχυροποιείται και με την ολοκλήρωση του έργου στη Ρεβυθούσα, τον μεγαλύτερο σταθμό LNG στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα δημιουργήσει τη μεγαλύτερη πύλη εισόδου και θα επιτρέπει τη διασύνδεση με όλους τους άλλους αγωγούς.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου