Δεν είναι πια σύμπτωση...
πολύ κόσμο ζήτημα. Κι αυτό γιατί τα τροχαία ατυχήματα με θύματα μετανάστες δεν είναι ούτε σπάνιο φαινόμενο, ιδιαίτερα στην περιοχή της Αν. Μακεδονίας και της Θράκης, αλλά δεν αποτελούν ούτε «κεραυνό εν αιθρία».
Οι καταδιώξεις κι η εκδοχή της «διακριτικής παρακολούθησης»
Άλλωστε, για όσους παρακολουθούν προσεκτικά την συγκεκριμένη υπόθεση είναι «κοινό μυστικό» ότι τα περισσότερα από αυτά τα τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια άγριων καταδιώξεων από την αστυνομία. Το οξύμωρο είναι ότι, όπως αναφέρουν οι καλά γνωρίζοντες, στις περιπτώσεις που η καταδίωξη καταλήξει σε συλλήψεις χωρίς κάποιο «απρόοπτο», η επίσημη εκδοχή περιλαμβάνει πληρέστατη περιγραφή των γεγονότων. Αντίθετα σε περίπτωση που συμβεί κάποιο ατύχημα η αστυνομία είτε «εξαφανίζεται» είτε, εφόσον η καταδίωξη λάβει χώρα σε κατοικημένη περιοχή και δεν μπορεί να αποσιωπηθεί, η επίσημη αστυνομική εκδοχή, κάνει λόγο για «διακριτική παρακολούθηση».
Δεκαπεντάχρονοι μετανάστες στο τιμόνι: Ξύλο κι απειλές για να δεχτούν
Την ίδια στιγμή, αναδεικνύεται επίσης μια ακόμη πτυχή της συγκεκριμένης τραγωδίας. Αυτή έχει να κάνει με την τακτική των διακινητών να επιλέγουν ανήλικους οδηγούς από τις χώρες καταγωγής των μεταφερόμενων προσφύγων, προκειμένου οι ίδιοι να αποφεύγουν τη σύλληψη.
«Πρόκειται για δεκαπεντάχρονους, δεκαεξάχρονους ή δεκαεφτάχρονους μετανάστες, οι οποίοι ως επί το πλείστον ζουν άστεγοι σε μεγάλες πόλεις, όπως η Θεσσαλονίκη» σημειώνει μιλώντας στο Tvxs.gr η Σοφία Παπαδοπούλου από την ΜΚΟ Άρσις, που δραστηριοποιείται στην προστασία ανήλικων μεταναστών, και προσθέτει:
«Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για εξαναγκαστικής στρατολόγηση,. Οι συγκεκριμένοι ανήλικοι μετανάστες είτε δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν τους διακινητές είτε αναγκάζονται με τη βία. Αρκετοί δηλαδή απαγάγονται από τους διακινητές, κρατούνται για μέρες με ελάχιστο φαγητό, την ίδια ώρα που υφίστανται βασανιστήρια, εξευτελισμούς. Τους βρέχουν, τους χτυπάνε, ενώ δε λείπουν κι οι απειλές σχετικά με την ασφάλεια της οικογένειάς τους. Το αποτέλεσμα είναι στο τέλος να σπάσουν και δεχτούν να αναλάβουν το συγκεκριμένο ρόλο».
«Η συνέχεια είναι λίγο πολύ δεδομένη. Τους μαθαίνουν μόνο τα απολύτως απαραίτητα όσον αφορά στην οδήγηση και τους βγάζουν στο δρόμο. Στην πραγματικότητα είναι απολύτως αναλώσιμοι. Είτε θα συλληφθούν ως υποτιθέμενοι διακινητές είτε θα σκοτωθούν. Άλλωστε οι πραγματικοί διακινητές δε θα συλληφθούν ποτέ, καθώς πολύ σπάνια βρίσκονται μέσα στο όχημα που μεταφέρει τους μετανάστες» επισημαίνει χαρακτηριστικά η κυρία Παπαδοπούλου.
Παράλληλα, αναφέρει πως οι συγκεκριμένοι μετανάστες έχουν άγνοια όσον αφορά στις ποινικές κυρώσεις που μπορεί να αντιμετωπίσουν: «Τους λένε πως δεν υπάρχει περίπτωση να διωχθούν, από τη στιγμή που είναι ανήλικοι. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει, ιδιαίτερα εφόσον αυτοί εμπλακούν σε κάποιο θανατηφόρο τροχαίο ατύχημα».
Τέλος, η κυρία Παπαδοπούλου τονίζει πως το έργο των διακινητών όσον αφορά στη στρατολόγηση ανήλικων μεταναστών σε αυτή τη υπόθεση είναι πιο εύκολο με δεδομένη την απουσία επαρκών δομών φιλοξενίας για ανήλικους μετανάστες: «Μέχρι να τους βρούμε εμείς, θα μας έχει προλάβει ο διακινητής. Είναι τόσες πολλές οι περιπτώσεις άστεγων ανήλικων μεταναστών, που είναι αδύνατο να προληφθούν τέτοιοι κίνδυνοι».
Αυτοί που μένουν στα «αζήτητα»
Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν μπορεί να να παραβλέψει τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης κατάστασης: Ομάδες 10-15 μεταναστών στοιβάζονται σε οχήματα (ακόμη και στο πορτ μπαγκαζ) και μεταφέρονται υπό απάνθρωπες συνθήκες ως «πρόβατα επί σφαγή». Δεν είναι μόνο οι δεκάδες νεκροί, που έχουν καταγραφεί το τελευταίο διάστημα σε τέτοιου είδους τροχαία ατυχήματα στη Βόρεια Ελλάδα. Δεν είναι λίγα άλλωστε εκείνα τα περιστατικά, που για ευνόητους λόγος δε θα καταγραφούν ποτέ ή απλά θα υποβαθμιστεί η σημασία τους, καθώς δεν είναι θανατηφόρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι λιγότερο από 48 ώρες μετά από το τραγικό συμβάν του Σαββάτου, έλαβε χώρα ατύχημα- καρμπόν στην ίδια περιοχή, αυτή τη φορά χωρίς θύματα.
Την ίδια στιγμή όμως προκύπτει μια ακόμη τραγική καταγραφή, πέρα από του νεκρούς. Κι αυτό γιατί δεκάδες είναι οι μετανάστες που βρίσκονται σε νοσοκομεία, κυρίως της Ξάνθης και της Καβάλας, με προβλήματα μερικής ή ακόμη κι ολικής αναπηρίας, ενώ υπάρχουν κι αρκετοί που νοσηλεύονται σε κατάσταση κώματος. Οι περισσότερες δε από αυτές τις περιπτώσεις είναι καταδικασμένες να μείνουν στα «αζήτητα», από τη στιγμή που οι συγκεκριμένοι άνθρωποι πιθανότατα ούτε θα καταγραφούν πουθενά ούτε όμως θα είναι εύκολο να έρθουν σε επαφή με τις οικογένειές τους.
Ο φόρος αίματος στην άσφαλτο: 25 νεκροί μετανάστες μέσα σε έντεκα μήνες
Στις 29 Νοεμβρίου του 2017 τέσσερις μετανάστες ανασύρθηκαν και πέντε βαριά τραυματίες, όταν αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν ξέφυγε από την πορεία του και έπεσε σε γκρεμό μετά από καταδίωξη στην περιοχή της Νέας Περάμου
Στις 12 Μαΐου δυο μετανάστες σκοτώθηκαν κι έξι τραυματίστηκαν στην παλαιά Εθνική Οδό Κομοτηνής – Ξάνθης στο ύψος της Ποταμιάς
Στις 8 Ιουνίου έξι πρόσφυγες βρήκαν το θάνατο, μεταξύ τους και τρία παιδιά, ενώ δεκαπεντε τραυματίστηκαν, όταν το βαν που τους μετέφερε εξετράπη της πορείας του και βγήκε εκτός δρόμου, στην Εγνατία Οδό στο ύψος της Καβάλας
Στις 27 Ιουνίου του ίδιου μήνα τρεις μετανάστες σκοτώθηκαν κι επτά τραυματίστηκαν, εκ των οποίων ο ένας σοβαρά, όταν αυτοκίνητο με πινακίδες Ιταλίας εξετράπη της πορείας του έξω από την Αλεξανδρούπολη.
Στις 13 Οκτωβρίου 11 μετανάστες κάηκαν ζωντανοί μετά από σύγκρουση νταλίκας με αυτοκίνητο μέσα στο οποιο βρίσκονταν, στον επαρχιακό δρόμο Καβάλας - παραλίας Οφρυνίου στο ύψος της περιοχής Σαρακήνα.
Aλέξανδρος Ζέρβας
tvxs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου