αιώνες αργότερα εκεί θα παιζόταν ένα από τα μεγαλύτερα δράματα του ορθόδοξου κόσμου. Σ’ αυτήν ακριβώς την εκκλησία, που η παράδοση θέλει τον Αγιο Ανδρέα να βαπτίζει χριστιανούς στο Κίεβο, αναμένεται να γίνει η πρώτη λειτουργία της Εκκλησίας της Ουκρανίας στην οποία παραχώρησε αυτοκεφαλία ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και για τον έλεγχο της οποίας έχει ξεσπάσει «ιερός» και διπλωματικός πόλεμος.
Η Ουκρανία είναι απλώς το πεδίο όπου η σύγκρουση εκδηλώνεται αυτή τη στιγμή και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει ότι το πεδίο εν ευθέτω χρόνω δεν θα μεταφερθεί σε ένα άλλο σημείο.
Και τέτοια σημεία τήξης στον ορθόδοξο κόσμο υπάρχουν και αλλού, αφού τα πατριαρχεία Ιεροσολύμων και Αντιόχειας έχουν διακόψει τις διμερείς τους σχέσεις, ενώ και στα Βαλκάνια υπάρχουν εκκλησίες με «φιλοδοξίες» να γίνουν αυτοκέφαλες.
Τι σημαίνει πρακτικά η ακοινωνησία μεταξύ Μόσχας και Κωνσταντινούπολης; Καταρχήν ότι οι οι ιερείς που αναφέρονται στο Πατριαρχείο της Ρωσίας δεν θα συλλειτουργούν με τους κληρικούς του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και τα 25 εκατομμύρια των λαϊκών θα κληθούν να αποφασίσουν πού θα μεταλαμβάνουν των «Αχράντων Μυστηρίων».
Εδώ και 25 χρόνια στη χώρα τους λειτουργεί μία Εκκλησία υπό τη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Μόσχας, μία υπό τον Πατριάρχη Φιλάρετο και μία υπό τον Μητροπολίτη Μακάριο - αυτούς τους δυο η Μόσχα θεωρεί «σχισματικούς».
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε να χορηγήσει Αυτοκεφαλία στους Ορθόδοξους Χριστιανούς της Ουκρανίας στις 22 Απριλίου. Η πρώτη απάντηση της Μόσχας στην Κωνσταντινούπολη ήταν να σταματήσει να μνημονεύει τον Πατριάρχη ως «Οικουμενικό», να αμφισβητήσει δηλαδή την πρωτοκαθεδρία του μεταξύ ίσων, αλλά και το δικαίωμά του να δημιουργεί εκκλησίες και να αποφασίζει για το status quo τους.
Τη θέση του Οικουμενικού Πατριάρχη ως «Primus inter pares» είχε αμφισβητήσει η Μόσχα από το 2016 με το να μη μετάσχει στην πανορθόδοξη σύνοδο της Κρήτης.
Στις 15 Οκτωβρίου στο Μινσκ της Λευκορωσίας η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ρωσίας αποφάσισε να διακόψει πλήρως τις σχέσεις της με το Φανάρι. Ο δημοσιογραφικός κόσμος υποδέχθηκε την είδηση με πηχυαίους τίτλους: «σχίσμα στην ορθοδοξία».
Οι απαρχές της σύγκρουσης βρίσκονται αιώνες πίσω και πάντα είχαν να κάνουν με εδαφικές διαμάχες και πολιτικές συγκρούσεις, τις τελευταίες δεκαετίες όμως εντάθηκαν ξανά από τότε που κατέρρευσε το κομμουνιστικό μπλοκ και οι δημοκρατίες άρχισαν να αποσχίζονται.
Ανάλογα γεγονότα είχαν διαδραματιστεί το 1996, όταν το Πατριαρχείο παραχώρησε αυτοκεφαλία στην εσθονική Εκκλησία. Οι Ρώσοι επικαλούνται αυτά ακριβώς τα γεγονότα στην τωρινή τους απόφαση και μάλιστα χρησιμοποιούν πολεμικό λεξιλόγιο, μιλώντας για «εισβολή της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως στην Εσθονία».
Εντελώς αντίθετη αφήγηση ωστόσο έχει ο μητροπολίτης Εσθονίας Στέφανος, που παρενέβη με άρθρο του, όπου αναφέρεται στη συμφωνία... κατάπαυσης των αγίων πυρών στη Ζυρίχη: «Η Συμφωνία στην πράξη έχει καταστεί άνευ σημασίας και, επομένως, δεν ισχύει, λόγω της μη εφαρμογής της μονομερώς εκ μέρους του Πατριαρχείου Μόσχας. Υπάρχει ακόμη κανείς που να πιστεύει, μετά από αυτή την ασυνέπεια, ότι μπορούμε να εμπιστευτούμε τους ανθρώπους αυτούς που κατ’ αρχήν συγκατατίθενται να υπογράψουν μία συμφωνία, υπογράφουν στη συνέχεια αλλά τελικώς δεν σέβονται αυτά για τα οποία προηγουμένως δεσμεύτηκαν με την υπογραφή τους;»
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου