17.10.18

Η μεγάλη επιστροφή της ΑΔΕΔΥ...

Χρήστος Ξανθάκης

Πάω χτες στην εφορία για μια υποθεσούλα σχετικώς ανώδυνη που απαιτούσε όμως την παρουσία μου, τρώω μισή ώρα στη διαδρομή, τρώω μισή ώρα ψάχνοντας για...
παρκάρισμα, βρίσκω με τα χίλια ζόρια, περπατάω μισό χιλιόμετρο, βρίσκομαι μπροστά στην πόρτα, πάω να μπω, δεν μπαίνω. Κλειδαριά και ανακοίνωση παρακαλώ:

«Σήμερα η εφορία θα εξυπηρετεί από τις 08:00 ως τις 09:30, γιατί πραγματοποιείται γενική συνέλευση των εργαζομένων στις εφορίες της Αττικής κ.λπ. κ.λπ».

Μάλιστα, καλά το διαβάσατε. Η εφορία εξυπηρετούσε από τις οχτώ ως τις εννιάμιση το πρωί, μιάμιση ωρίτσα σκάρτη δηλαδή και ύστερα άντε γεια σας, έχουμε συνέλευση. Όχι ως τις δώδεκα ή έστω ως τις έντεκα, όπως θα ήταν το πιο λογικό, αλλά ως τις εννιάμιση. Για να προλάβουμε τις διαδικασίες βρε αδερφέ και για να υπάρχει μαζική συμμετοχή. Φταίω εγώ ύστερα να ζητήσω πλήρη καταμέτρηση συμμετεχόντων και συμμετεχουσών κι άμα κάποιος πήγε στη δουλειά και δεν πήγε κατόπιν στη συνέλευση (αλλά πήγε σούπερ μάρκετ, πήγε ουζερί, πήγε να κλέψει ρεύμα απ’ το Da Capo) να ρουφήξει καμπάνα; Έτσι για να το ευχαριστηθούν και στο Μοσχάτο, που ακούνε δημόσιος υπάλληλος και τους σηκώνεται η τρίχα κάγκελο, όπως στα κατσούλια όταν ακούνε το γαβ του σκύλου.

Επί τη ευκαιρία όμως, μιας και μιλάω για δημοσίους υπαλλήλους, δεν μπορώ παρά να χαιρετίσω την πρωτοβουλία της ΑΔΕΔΥ, η οποία εξήγγειλε απεργία για τις 14 Νοεμβρίου ζητώντας αυξήσεις, ζητώντας δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, ζητώντας κατάργηση του νόμου Κατρούγκαλου, ζητώντας βαρέα ανθυγιεινά, ζητώντας προσλήψεις μονίμων, ζητώντας (προσοχή, τώρα αρχίζουν τα διαστημικά!) κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, ζητώντας αφορολόγητο στα 12 χιλιάρικα, ζητώντας μείωση του ΦΠΑ στο 15 τοις εκατό, ζητώντας να δοθεί τέλος στους πλειστηριασμούς και, βεβαίως, επιτρέψτε μου να το γράψω με κεφαλαία γράμματα, ζητώντας:

ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΩΝ ΝΟΜΩΝ.

Συμπυκνωμένα τα σημείωσα τα αιτήματα, άμα πάτε εδώ, στο Newpost, θα τα δείτε αναλυτικά. Μπορείτε επίσης να πάρετε και τηλέφωνο τη Νέα Δημοκρατία όπου από χθες ανοίγουν σαμπάνιες (ή μάλλον μπύρες, μιας και δεν υπάρχει φράγκο…) για το καλό που τους έτυχε. Λίγο το έχεις ρε φίλε να σου την πέφτουν γιατί θέλεις να απολύσεις ένα σκασμό δημοσίους υπαλλήλους (μεταξύ μας τώρα, θέλεις και παραθέλεις να απολύσεις ένα σκασμό δημοσίους υπαλλήλους!) και ξαφνικά να έρχεται η ΑΔΕΔΥ να σου λύνει τα χέρια; Ευχαριστήριο τηλεγράφημα θα τους έστελνα εγώ. Και ανθοδέσμες!

Αυτά συμβαίνουν όμως όταν ανακοινώνεται ότι έχουμε πλεόνασμα πάνω από τεσσεράμιση δις. στο εννιάμηνο Ιανουαρίου-Σεπτεμβρίου. Το βλέπει αυτό ο άλλος στην ΑΔΕΔΥ και αισθάνεται μια ανάταση πρωτόγνωρη. Πώς είναι στις παραβολές της Βίβλου που τους γιατρεύει όλους ο Χριστούλης; Έτσι και με το χρήμα, που ξαφνικά μας περισσεύει στο Δημόσιο. Πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν θεραπεύει και δεν καταλαβαίνω γιατί να το ροκανίσει ο διπλανός και να μην το ροκανίσω εγώ; Εσείς δεν μας είπατε ότι βγήκαμε από τα Μνημόνια και ξεκινάει μια νέα εποχή για την πατρίδα; Ορίστε λοιπόν, εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν. Αλλιώς πάρε απεργία και εργασία από τις οκτώ ως τις εννιάμιση το πρωί, όπως τις παλιές καλές εποχές. Μόνο ο Τσοβόλας λείπει και θα είναι έτοιμο για σερβίρισμα το γλυκό…

newpost.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: